İki gündür bölüm atmıyorum,😬. <3 Oylamayı unutmayınızz
Evden çıkıp kliniğe geldik.Hastaneye gitmememizin nedenini bilmiyorum.. Kan vermemi istediler,bir takım testler için.. Testleri beklerken beni bir odaya götürüp yatırmışlardı,başım ağrıdığında için serum takılıydı kolumda..aklıma üç hafta öncesine,aynı bu durumda olduğu gelince tekrardan ağlamaya başladım.Her şeyimi kaybetmiştim,her şey. . Draco'yu o gün neden suçladığım hakkında bir fikrim yok,pişman da değilim. Sonuçta onun düşmanı ailemi öldürdü.Draco'yla hiç karşılaşmasaydım onun düşmanı benim düşmanım olmayacaktı ve ailem yaşıyor olacaktı.. İçeriye iki tane doktor girdi,testlerin sonucu çıkmış olmalıydı...Kolumda olan iğneyi canımın acıyacağını bile bile sertçe çekip yana fırlattım,Yattığım yerden kalkıp kapıya doğru yürümeye başladım.
Doktorlardan bir tanesi konuşmaya başladı.
-Bay Malfoy'da gelsin,size söyleyeceğimiz bir takım şeyler var.
Lila:Ona söylersiniz.
-Bayan Racc?
Arkamı döndüğümde aniden koluma iğne saplandı,sakinleştiriciydi büyük ihtimalle...dolu gözlerle doktora baktım, "Neden yaptın?" manasında.. Artık şu sakinleştiricilerden bıkmıştım,kendimi kontrol edemiyordum.Duygularımı yaşayamıyordum,üzülemiyordum. Hissizleştiriyordu beni...tüm gün baygın bir şekilde uyuyordum. Beni nazikçe tutup yatağa oturttular,üç dakika boyunca sadece ağladım şu acınası halime..ağlarken mayışıp gözlerimin kapanmasını ama etraftaki sesleri duyduğumu hatırlıyorum. İçeriye girdi girdi,Draco olduğunu sesinden anladım...doktorlar başta çok da iç açıcı şeyler söylemediler..daha sonra duraksayıp farklı bir konuya geçtiler.
-Sevgilinizin iki buçuk-üç haftalık bir embriyoya hamile olduğunu tespit ettik. Test sonuçları böyle gelmeye ve kendini sıkarak ağlamaya devam ederse ne yazık ki vücut bir bebek taşıyamaz.O bebeği yaşatmak istiyorsanız Lila hanımla daha çok ilgilenmeniz gerekiyor. Ayrıca besin değerleri anormal derecede düşük.
...
Eve gelmiştik,doktorların söylediği hiçbir şey umrumda değildi.Odama çıktım,her zamanki gibi yatağa yatıp sessizce ağlamamaya başladım. Her şeyden çok uzaktım...her şeyden nefret ediyordum.Yarım saat boyunca durmadan ağladım..artık gözlerimi kırptığım zaman gözlerim sızlıyordu..
Kapı çalındı,içeriye Draco girdi.Yatağın kenarına oturdu,bir elini belimden geçirip beni kendine doğru döndürdü.
Draco:Lütfen artık ağlama
Onu dinlemeyip ağlamaya devam ettim.
Draco:Yapma Lila:RAHAT BIRAK BENİ
Ona yüksek sesle bağırdıktan sonra daha çok ağlamaya başladım.Sanki onunla inatlaşıyormuşçasına hareket ediyordum. Elini örtünün altından geçirip karnıma koydu.
Draco:Kendini düşünmüyorsan onu düşünmek zorundasın,yapma böyle Lila:Draco ya şimdi odadan çıkarsın ya da ben bu odayı başına yıkarım,ÇIK DIŞARI
Tek nefeste söylediğim için nefesim biraz daralmıştı,Draco sinirli bir şekilde kalkıp kapıyı çarparak çıktı odadan. . Anlayabildiğim kadar ağladım,gözyaşım bitmişti. Devamı gelmiyordu.Yataktan çıkıp tuvalete gittim.Aynada dakikalarca kendime baktım,iğrenç görünüyordum.Üstümü çıkartıp duşa girdim.Yaklaşık olarak yarım saat suyun altında kaldıktan sonda çıkıp kıyafetlerimi giydim. Banyonun duvarına yaslanıp yere çöktüm,bacaklarımı dik konuma getirerek başımı bacaklarımın üstüne koyup gözlerimi kapattım...telefonum çalıyordu içerden...gidip alacak halim bile yoktu..
Draco beni kontrol etmeye gelmiş olacak ki banyonun kapısı açıldı,Draco telefonumu bana uzattı..arayan annemin bir arkadaşıydı.. Telefonu açtım istemeye istemeye konuşmaya başladım.Draco'da yanıma oturmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kadın sanki açımı fazlalaştırmak istermişçesine konuşuyordu.Artık sabrımın sonuna gelmişti,yaralarımı açıp duruyordu..ağlamamak için zor duruyordum.. Elimin yorulduğunu hissedince hoparlöre alıp telefonu yere koydum.
-Annen o uzun saçlarını çok severdi,sakın kesme olur mu?...sen küçükken her gün en az bir saat oynardı saçlarınla..asla kestirmek istemezdi...baban zorla biraz kısalttırırdı.. Saçların hep yumuşak olurdu..yumuşak ve narin..annen için kendine çok iyi bak. Öleni geri getirmezsin.Şimdi kapatmam lazım,hoşçakal.
Söyledikleri kalbime bir bıçak gibi saplanmıştı..ben kendimi toparlamaya çalıştıkça sanki her şey daha da berbat oluyordu..
Gereksiz bir sinirle kalkıp lavabonun önündeki makası aldım...belime gelen saçları omuz hizamda tek darbeyle kesip aynaya baktım,istemeye istemeye yere çöküp ağlamaya başladım.
Lila:Yeter artık dayanamıyorum
Draco artık beni durduramayacağını anlayıp ayağa kalktı..benden daha çok sinirliydi ama aynı zamanda üzgündü de.. Saçlarıma baktığını hissedebiliyordum...tanrım şimdiden pişmanım saçlarımı kestiğime..isteyerek yapmamıştım,sanki vücudum benden izinsiz hareket etmişti.. Yüksek sesle ağlamaya devam ederken bacaklarımın arasında bir ıslaklık farkettim,dönüp bakmadım,ağlamaya devam ettim..yirmi saniye içinde ıslaklıkla birlikte bir ağrı girmişti vücuduma..baya acılı bir ağrıydı. Gözyaşımı hızlıca sildikten sonra bacaklarıma baktım..diz kapağıma kadar kan vardı.Korkarak Draco'ya döndüğümde eliyle saçını arkaya atmış,gözleri kapalı ve başını kaldırmış bir şekilde duruyordu..ona korkarak bağırdıktan sonra anında yanıma gelip ilk önce bacağımdaki kana daha sonra acı içinde kıvranan bana bakmıştı.
Bir elini bacaklarıma,diğer elini ise belime atıp beni kucağına aldı.En üst katta olduğumuz için merdivenlerden hızlı hızlı iniyordu.
Draco:ARABANIN KAPISINI AÇIN'
Dedi korumlara yüksek sesle...
* Draco'dan: Kliniğe gelmiştik..Lila arabada bayılmıştı bu korkmama yetmişti.. Bebeği kurtarabilmek için bir operasyon yapacaklardı... Üstüme bir göz gezdirdim...şansıma beyaz giymiştim..pantolonumdaki değil de gömleğimdeki kanlar daha belirgindi. Doktorlardan biri operasyon odasından çıktı,çıktığını görünce ayağa kalktım.
-Bebek yeni değil,yaklaşık bir saattir ölü...üzgünüm geldiğinizde zaten ölüymüş.Kurtarabilme gibi bir şansımız yok.
Dedi kekeleyerek.. . . . Bölüm sonu ♡︎ Duygu ve düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayın.
