Zeynep ilk defa böyle şeyler hissediyordu. Kalbi öyle hızlı atıyordu ki... Kalbi Bu bardaki müziği bile geçebilirdi.
"Gözleri çok güzel" dedi fısıltı çıkan sesiyle. Hiçbir yeşil bu kadar güzel gelmemişti. Çocuk ona bakınca Zeynep hemen bakışlarını kaçırdı. Yüzü kızarmıştı. Zeynep bir an korktu. genç adam galiba ona baktığını yakalamıştı. Endişeli bir şekilde sibele baktı. Ama Sibel hakanla sohbet ediyordu.
"Hakan!" Diye bir ses duydu. Bu yabancı adamın Sesi de gözleri gibi güzeldi.
"Ooo Emir bey siz buraya gelir miydiniz?" Demek adı emirdi.
Emir, biraz zeynep'e yaklaşınca Parfüm kokusu etrafa yayılmıştı. Zeynep derin bir nefes aldı ve o kokuyu doya doya içine çekti.
"Sibel nasılsın?" Diye konuştu. Sibel ilk önce şaşırmıştı sonra cevap verdi. Çünkü emir fazla onunla konuşmazdı.
"İyiyim sen nasılsın?"
Emirin bakışları zeynep'i buldu.
"Şimdi daha iyiyim" dedi.
Zeynep buradaki yabancı kişiydi ve sadece onları izliyordu.
Emir, zeynep'i göstererek konuştu.
"Bu kim?" Zeynep çok heycanlanmıştı. Sibel biraz tereddüt etti ve konuştu.
"O kuzenim Zeynep"
Zeynep konuşmuyordu daha doğrusu ne diyeceğini bilmiyordu.
O gözlere bakmaktan utanıyordu.
"Dilsiz mi?" Diye konuştuğunda hakan kahkaha atmıştı. Zeynep, emirden bu tepkiyi beklemiyordu. Zeynep Gözlerini ona dikti ve heyecanlı olduğunu belli etmeden konuştu.
"Dilsiz değilim sadece konuşmak istemiyorum" emir hafif gülümsemişti. Zeynep'in elbisesi biraz açılmıştı utanarak düzeltmeye çalıştı.
"Dans edelim mi?" Hakan sibeli dansa kaldırınca Zeynep sadece sibele bakmıştı. Beni yalnız bırakma. Diyordu.
Sibel ellini hakana uzatı ve dans etmeye başladılar. Zeynep sadece onları izliyordu. Emirle yalnız kalınca daha çok tedirgin olmaya başladı.
"Çok ürkekçe duruyorsun. Seni burada yemeyiz!" Zeynep galiba emiri anlamıştı. evet korkuyordu çünkü burası güzel bir yer değildi. Amcasını düşündü sibeli okutmak için az mı çalışmıştı?
"Alışık değilim" dedi zoraki bir şekilde. Bakışlarını hemen kaçırdı. O gözlere tutulmak istemiyordu. Zeynep sibele bakınca Hakan'ın onu rahatsız ettiğini gördü. Sibel onu itiyordu ama Hakan durmuyordu.
Zeynep ayağa kalkınca emir ellini tuttu. Bu ufak temas bile zeynep'i çok heyecanlandırmıştı.
"Bence karışma" bu çocuk ne diyordu? Kuzeni göz göre göre tacize uğruyordu. Zeynep kolunu hemen çekti.
"Buna ben karar veririm!" Deyip sibele doğru yürüdü.
"Hakan dur, yapma!" Sibelin sarhoş çıkan sesi ve Hakan'ın onu takmaması zeynep'i çok kızdırmıştı. Hakanı sert bir şekilde çekip tokadı çarptı suratına. Herkes susmuştu ve sadece zeynep'i izliyorlardı.
"Bir daha sakın kuzenime zorla dokunayım deme!" Hakan vurulan yanağına dokundu. sinirli bir şekilde sibele baktı. Sibel korkuyla zeynep'e dönmüştü.
"Zeynep hemen özür dile nasıl Hakana vurursun!" Zeynep şaşkın bir şekilde sibele baktı.
"Özür dilemek mi? Sen kafayı mı yedin? Seni taciz ediyordu!" Diye bağırdı.
Hakan zeynep'e doğru öfkeli bir şekilde geldi.
"Ne taciz etmesi! O kız arkadaşım değil mi? İstediğimi yaparım! Sana noluyor?" Zeynep derin bir nefes aldı. Sibel sarhoş bir şekilde Hakan'ın tarafına gitti.
"H-hakan ben onun adına özür dilerim" dedi. Hakan umursamaz bir şekilde sibeli itti.
"Bitti" dediğinde Sibel ağlamaya başladı.
"Ama Hakan..."
Sibel gözyaşlarını silip öfkeli bir şekilde zeynep'e döndü.
"Sen ne hakla ona vuruyorsun? Her şeyi mahvettin! keşke buraya hiç gelmeseydin. Sana yıllarca biz baktık bu mu karşılığı?" Zeynep durdu sadece sibele baktı. Zeynep'in Gözleri dolmuştu. hayır ağlamayacaktı.
"Sus" dedi. Ama Sibel susmadı konuşmaya devam etti.
"Sen uğursuzun tekisin! Baban ve annen senin yüzünden öldü." Sibel ne dediğini bilmiyordu. Yıllarca içinde bu kinini biriktirmiş bugün patlıyordu.
"Babam benden çok seni sevdi... Senden nefret ediyorum. Her şeyi ellimden almaktan vazgeç."
Zeynep yanlarında duran Hakana baktı. Kendini toplamalıydı.
"O senin kız arkadaşın diye ona istediğin her şeyi yaptıramazsın! ve bir tokat için onu bırakıyorsan sevgin her şeyin yalanmış! Zevklerin için benim kuzenimi kullanamazsın" dedi.
Hakan öfkeli bir şekilde zeynep'e bakıyordu.
"Şu işe bak... çok sevdiği kuzenini nasıl da koruyor! Az önce yediğin hakaretler yetmedi mi?" Diye pişkin bir şekilde konuştu.
Sibeli kendine çekti ve öpmeye başladı.
"Ben ne istersem Sibel onu yapar... Hadi Sibel gidip yatalım" Zeynep dehşetle gözlerini açtı. Sibel böyle kimlerle takılıyordu!
"Hayır gelmeyecek anladın mı? Sen kuzenimi köle gibi kullanamazsın! Ne yüzle bunları söylüyorsun" diye bağırdı.
Sibel kendinden geçmişti ve gülüyordu. Hakan dalga geçercesine gülmeye başladı.
"Senin kuzenin benim oruspum olmuş farkında değil misin? Verdiğim paralar az mı geldi? Bu yüzden mi bu kadar naz yapıyorsunuz?" Diye iğnelercesine konuştu.
Zeynep daha fazla bu hakaretlere dayanamadı ve bir tokat daha attı.
Gidip çantasını getirdi ve içinde ne kadar para varsa adamın yüzüne fırlattı.
"Karaktersiz birisin... anladın mı? Az önce kız arkadaşım diyordun. Ne değişti? Bir anda tutuğun oruspun oldu. Senin gibi karaktersiz bir adama ne kadar para vereceğim? Söyle!"
Hakan şaşkın bir şekilde durunca Zeynep, sibelin kolunu tuttu ve çekmeye çalıştı.
"Midem bulanıyor"
Onu lavaboya götürdü Sibel kustu Zeynep kusmamak için kendini çok zor tuttu. Her şeye rağmen sibel'in yanında durmaya devam etti.
" iyi misin?" Diye sordu.
"Eve götür beni"
Zeynep çantasını almak için gelince herkes ona bakıyordu.
"Kimse hakana böyle vurmamıştı"
"Kızın parmak izi çıktı resmen"
Bu söylentilere kulağını tıkamak istedi. Çantasını eğilip aldı.
Hakan pişman olmuş bir şekilde duruyordu.
"Şey bakar mısın? Ben özür dilerim." Zeynep onu takmadan bardan çıktı.
Evet yeni bölüm nasıldı?
Zeynebin hareketleri sizce doğru muydu?
Hakan mı emir mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AĞLA KALBİM
Romance"Hamileyim..." Dediğimde çok sevdiğim yeşil gözlerini bana dikti. Öfkeli bakmıyordu... Ama bana acıyormuş gibi bakıyordu. "Çocuk doğduktan sonra seni bir daha çevremde görmek istemiyorum." Dediğinde gözlerimin dolmasına engel olamadım. *** Zeynep ok...
