Zeynepten...
Sibel anlatıklarımla bir süre kendine gelememişti. Bakışlarında görüyordum. Benden böyle bir şey beklemiyordu. Sadece ne diyeceğini merak ediyordum. Gözlerinde bir suçluluk duygusu gördüm.
"Seni yalnız bırakmamalıydım özür dilerim. Aptal kafam! Doğum gününe kendimi kaptırdım ve seni unuttum." dediğinde kollarını bana dolamıştı. Acı çektiğimi hissediyordu.
Sibele ne kadar kavga etsekte Aramızda tuhaf bir bağ vardı.
"O gün demek o yüzden bu kadar kötüydün" sibel böyle deyince sadece evet anlamında kafamı sallamıştım.
"Midem bulanıyor" hemen lavaboya gidip kusmuştum. Sibel anlam veremiyordu bu kadar kusmama. Midemi üşütüğümü düşünüyordu gözleri karnıma takılınca ilk önce yutkundu sonra ayağa kalktı.
"Zeynep ben eczaneye gidip bir gebelik testi alıcam" Dediğinde ellim karnıma gitmişti. Son günlerde biraz kilo almıştım ve âdet günümde gecikmişti.
Düşündüğüm şey olamazdı değil mi? İştahım açılmıştı ve âdet düzensizliği her genç kızda görülen bir şeydi!
"Tamam" dedim korkuyla. Eğer hamile olsaydım ne yapacaktım? Emir onun yüzünü bile görmek istemiyordum. Artık gururum ona gitmeyi reddediyordu.
En son konuştuğumuzda beni herkesin içinde rezil etmişti.
***
Sibel gelince bana teker teker anlatı gebelik testinin nasıl kullanıldığına dair bilgi verdi.
kalbim deli gibi çarpıyordu. gidip testi yaptım ve beklemeye başladım.
"Sonuç çıktı mı?"
İki tane kırmızı çizgi çıkmıştı yani sonuç pozitifti!
Ellimdeki testle sibelin karşısına geçtim.
"Hamileyim" böyle dediğimde Sibel mutlu bir şekilde ayağa kalkmıştı.
"Teyze oluyorum"ona ters ters baktım.
"Biz bittik Sibel bu bebeği amcam öğrenirse " böyle dediğimde sibel durumun ciddiyetini yeni kavrıyordu.
"Aldıralım" dediğinde ellim karnıma gitmişti. Hayır bu bebeğin hiçbir suçu yoktu.
"Hayır bu cana kıyamam " dediğimde montumu giymiştim. Emirle aramda Ne olursa olsun bu bebeği bilmesin de hakkı vardı.
"Hamile olduğumu gidip Emire söylücem bakalım O ne diyecek" Hemen taksiye binmiştim ve bu haberi Emire vereceğimden dolayı nedensizce içimde tuhaf bir heyecan vardı.
***
Şirkete geldiğim zaman asansörle direk emirin oda katına gelmiştim. Az daha bir kadınla çarpışıyordum.
Neyse ki kadınla beraber yere düşmemiştik.
"Özür dilerim, iyi misiniz?" Diye sorduğumda beni inceliyordu.
"İyiyim kızım böyle koşarak nereye gidiyorsun?" Bu kadına nedense içim ısınmıştı. Böyle orta yaşlarda biriydi ve yüzünü incelediğim zaman böyle iyi bir kadına benziyordu. Güçlü kadınları sevmişimdir ve bu karşımdaki kadın kesinlikle güçlü bir insana benziyordu.
"Şey bir işim var da" kadın bir süre daha beni inceledi ve yanıma geldi elliyle karnıma dokundu.
"Kaç aylık?" Dedi gülümseyerek bende utanarak kafamı eğdim.
"Bilmiyorum bende yeni öğrendim bir aylık oluyor sanırım ama siz nasıl anladınız?" Diye sorduğumda o da gülümsemişti.
"Bende bir anneyim ve oğluşumu ziyarete geldim... Galiba sen bu haberi babasına vereceksin" diye sorduğunda olumlu anlamda kafamı salladım. kadınla vedalaştıktan sonra Emirin sekreterini gördüm.
"Emirle acil görüşmem gerek " dediğimde olumsuz anlamda kafasını salladı.
"Randevusuz izin veremem efendim üzgünüm" ben karnıma dokundum ve sekreteri takmadan emirin odasına gittim. Kapıyı çalmadan içeriye girmiştim ve peşimden sekreter de gelmişti. Emir beni görünce çok şaşırmıştı. telefonda konuşuyordu konuşmasını bitirdi ve kızgınca bir şekilde bana baktı.
"Tülin sana boşuna mı para veriyoruz?" Diye bağırdı. Tülin demek bu cadının adı buydu. Bu kadar mı emiri rahatsız ediyordum. Ben her şeye rağmen yine gelmiştim ama o ne yapıyordu. Neyse herşey bebeğim için...
"Efendim girmesine izin vermedim ama o..."
"Tamam Tülin sen çıkabilirsin" emir böyle dedikten sonra Tülin bana sinirli bir şekilde bakmıştı.
"Neden buradasın" diye sordu. Ayakta dikiliyordum.
Eğer bunu şimdi söylemezsem bir daha söylüyemezdim. O cesareti kendimde bulamıyordum.
Elim ayağım titriyordu.
"Hamileyim..." Dediğimde çok sevdiğim yeşil gözlerini bana dikti. Öfkeli bakmıyordu... Ama bana acıyormuş gibi bakıyordu.
"Çocuk doğduktan sonra seni bir daha çevremde görmek istemiyorum." Dediğinde gözlerimin dolmasına engel olamadım. Neden bana bu kadar acımasızca davranıyordu.
Elimle karnımı tutum.
"Onu karnında taşıyacak olan benim! Asla bırakmam anladın mı? " Dediğimde dalga geçercesine gülmüştü.
"O karnındaki bebek benim de bebeğim" bir an mutlu olmuştum en azından kabul ediyordu.
"Beni çocuğumdan koparamazsın!" Diye sinirli bir şekilde söylendim. Emirin Bu kadar acımasız olacağını düşünmezdim. Meğersem emiri çok yanlış tanımışım.
"Bak Zeynep sen okuma yazma bilmeyen bir insansın ve çocuğumun cahil bir annesi olamaz." Emir böyle deyince gözyaşlarımı serbest bıraktım. Okuma yazma bilmiyorum diye mi bu tan tana!
"Her okuma yazma bilmeyen insan cahil değildir Emir" dedim. Sesim titriyordu ve ağlamaklı çıkmıştı. Ayaklarım çok yorulmuştu. Gidip oturmaya çekiniyordum. Arkadan bir ses gelince emirle birlikte oraya baktık.
"Emir oğlum telefonumu burada unutmuşum. Geri almak için geldim ama birde ne göreyim? Sevgili oğlum müstakbel gelinime nasıl davranıyor!"
Bu tatlı kadın emirin annesi miydi? İnanmakta zorluk çekiyordum.
"Sen iki canlısın kendine çok dikkat etmelisin. Oğlumun kusuruna bakma." Kadın böyle deyince yüzüne bakmaya utanıyordum sonra öfkeli bir şekilde emire bakmıştı.
"Onun hamile olduğunu bildiğin halde ona kırıcı şeyler söylüyorsun. Gelinimi sana ezdirmem! " Ben sadece gelinim kısmına takılmıştım. Benim şaşkın bakışlarımı görünce açıklama yapma gereği duydu.
"Bebek geliyor tabikii evleneceksiniz ailene haber ver. seni istemeye geliyoruz"
Evet yeni bölüm nasıldı?
Fikirlerinizi alalım bakalım.
Emir sen bittin!
(Zeynep için artık güzel şeyler olsun) sizler için harika bölümler geliyorrr
Birde okuduğunuz zaman yorum atarsanız çok sevinirim ilham perilerim sizsiniz💞💞💞😍😍🤩
Yarın atacaktım ama dayanamadım bugün attım iyi okumalar 🤗🤗😍🥰
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AĞLA KALBİM
Romance"Hamileyim..." Dediğimde çok sevdiğim yeşil gözlerini bana dikti. Öfkeli bakmıyordu... Ama bana acıyormuş gibi bakıyordu. "Çocuk doğduktan sonra seni bir daha çevremde görmek istemiyorum." Dediğinde gözlerimin dolmasına engel olamadım. *** Zeynep ok...
