Zeynepten...
Herkes tarafından kendimi ezik gibi hissediyordum. Okuma yazma bilmeyen bir cahil!
Bunu Gülten teyzeye de söylemiştim.
"Okumam yazmam yok" dediğimde Gülten teyze şaşırmıştı hata bu yüzden bu evlilikten vazgeçer diye gözlerinin içine bakmıştım ama o beni yanıltmıştı.
"Ben seni eğiticem" demişti ve O dakika onu annem yerine koymuştum ona sarıldım. Bana yardım edecekti. Tek başıma ben bunları başaramazdım benim kalbim kırıktı.
Emir artık umrumda bile değildi çünkü Beni çok kırmıştı ve kalbimi kıra kıra bir şey bırakmamıştı.
Sibel, amcama bana bir talip geldiğini söylemişti. O yüzden amcamlarda dün yola çıkmıştı ve bugün burada olacaklardı. Sibel onları almaya gitmişti. kapı çaldı.
Gidip açtığımda halime yengem, gülümsüyordu.
"Hoşgeldiniz" dedim. Onları çok özlemiştim. İyi ki gelmişlerdi.
"Kız devlet kuşu kondu sana" yengem bana sarıldı ama hemen geri çekildim. Hamile olduğumu anlayabilirdi. Beni bir güzel inceledi.
"Kız İstanbul yaramış sana kilo almışsın" böyle deyince yüzüm biraz kızarmıştı. Onlara karşı dürüst olmak istiyordum ama bunu söylediğim zaman amcam beni bırakırdı. Hakkımda kötü düşünürdü ya da sibeli suçlardı? Sibelin Eğitimine son verebilirdi. Bunların olmaması için susuyordum.
Beraber içeriye geçtik amcamın ellini öptüm. Başımı okşamıştı.
Bana tuhaf bakıyordu gözlerinde değişik bir duygu vardı.
Sibelin ısrarıyla mavi bir elbise giymiştim. Fazla dekoltesi yoktu ama karnımı belli ediyordu.
"Sibel ama bu karnımı belli ediyor!" Böyle dediğimde
Sibel ellindeki siyah hırkayı bana vermişti.
"Bak bunu giyersen belli olmaz. Baksana bol da! Bugün seni isteyecekler. İnanamıyorum!"
Beraber hazırlandık ve misafirlerin gelmesini bekledik. Hepimiz tuhaf bir şekilde heyecanlıydık.
"Kaynanan şu zengin tiplerden mi? Hayatımda ilk defa bir zengin görücem. Televizyondaki gibiler gerçekten var mı?" Yengem böyle söyleyince hafif güldüm.
" Bizim gibi normal insanlar yenge" dedim. Amcamda evi inceliyordu.
"Zeynebim bunlar yabancılar. İyi mi ediyoruz bilemedim" dediğinde üzgün bir şekilde amcama baktım. Bana Dokunsaydılar ağlayacak gibiydim.
"Of sende! Ne güzel kıza talip çıkmış. Hem kızın gönlü de var. Akraba evliliği hem iyi değil. Kocacım!" Yengemin amcama kocacım demesi baya amcamın sinirine dokunmuştu.
Yüz ifadesi korkunçtu. Sibele gülmemek için kendimizi zor tutuyorduk.
Kapı çalınca gidip açtım emir ve annesi karşımda duruyordu. Babası niye yoktu. Yoksa bu evliliğe razı değil miydi?
"Hoşgeldiniz" Gülten teyzeye bakarak söylemiştim.
Emir elindeki gülleri bana uzattı.
" Bunlar senin" dediğinde gözlerine baktım. O yılan gibi yeşil gözlerine aldanmak yoktu!
"söylemeseydin anlamıyacaktım." Dediğimde mutfağa geçmiştim. O artık benim için sadece çocuğumun babasıydı. İçeri girdiğimde bizimkiler koyu bir sohbete başlamıştı. Amcam sürekli Emire soru soruyordu.
Yabancı biri olması amcamı korkutuyordu.
Emir ise bana bakıyordu. Kahvelerini getirdim servis ettim. Gülten teyze bir yudum aldı ve memnun olmuşçasına gülümsedi.
"Ellerine sağlık çok güzel olmuş" dediğinde yengem hemen lafa atıldı.
"Bizim zeynep her şeyi güzel yapar maşallah elli yatkın" dediğinde utanmıştım birinin beni övmesi bana tuhaf geliyordu.
Emir kahvesini içince öksürük krizine girdi. Pulbiber, karabiber, kimyon, isot... Mutfakta ne bulduysam attım.
Resmen gözleri yaşardı. Oh olsun!
Onun bu hali bizimkileri güldürmüştü. Bana kötü kötü baktı bende masumca gülümsemiştim. Gülten teyze söze başladı.
"Mirza bey yanii kocam gelemedi kusura bakmayın. Biraz rahatsız. O yüzden güzel kızımı ben istiyecem. Allah'ın emri peygamberin kavliyle kızınız zeynebi oğlum Emire istiyorum" dediğinde amcam düşünüyordu. Aslında kararsızdı çünkü aileyi tam olarak bilmiyordu, tanımıyordu!
Gözleri beni buldu.
"Zeynep sen darda mısın?" Dediğinde çok şaşırdım.
"Anlamadım amca" dediğimde ilk önce misafirlere baktı sonra bana.
"Devran söyledi tarlayı satmışsın. Bak senin için o tarla önemli neden sattın?"
Dilim lal olmuş gibiydi ondan habersiz satmam onu kırmış olabilir miydi?
Halime yengem bana manalı bir şekilde baktı.
"O kadar dedim satmadın annemin babamın dedin. Ne değişti?"
Ben değiştim!
Amcam yengeme sus işareti yaptı.
"Amca şey ben satmak istedim. Çünkü devran abi, oraya ev yapacakmış sana söylemem gere..."
Amcam ayağa kalktı.
Eli kalkınca bana tokat atacak zannetim ama o yüzüme dokunmuştu.
"O tarla senin istediğini yapabilirsin sadece bu kararına neden olan şeyi merak ettim. Biliyorsun o ailenden kalan son şey"
Amcama sarıldım, çok acı çekiyorum amca!
Kimseye bakmak istemiyordum odama geçip saatlerce ağlamak istiyordum.
"Zeynep eğer istersen parayı o adama geri ver. Sana lazım olan parayı ben veririm" emir böyle söyleyince ona baktım burada kavga çıkarsaydım amcam bir sorun olduğunu anlardı.
"Hayır sağol " dediğimde amcam da Emire bakmıştı.
"Burada dağ gibi amcası var. " Dediğinde amcama minnetle baktım. Teşekkür ederim amca beni bu kadar güzel sahiplendiğin için...
"Biz sözümüze gelelim Zeynebimin gönlü varsa bende verdim gitti" dediğinde yüzükler takılmıştı.
Bu yüzük evliliğimizin ilk simgesiydi.
Bizimkiler sohbet ederken emir yanıma gelmişti.
"O kahveyi yaparken aklında ne geçiyordu?" Dalga geçercesine güldüm.
"Seni zehirlemek!"
Bölüm hakkında düşünceleriniz????
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AĞLA KALBİM
Romance"Hamileyim..." Dediğimde çok sevdiğim yeşil gözlerini bana dikti. Öfkeli bakmıyordu... Ama bana acıyormuş gibi bakıyordu. "Çocuk doğduktan sonra seni bir daha çevremde görmek istemiyorum." Dediğinde gözlerimin dolmasına engel olamadım. *** Zeynep ok...
