Emir kendine içten içe çok kızıyordu.
Kendini nasıl zeynebe karşı affetirecekti?
Her şeyi Dürüst bir şekilde Zeynebe söylemeyi düşünüyordu. Ama hamileydi ve stresten uzak durması gerekiyordu. Zeynep İlk defa hamile olduğu için düşük yapma riski çok yüksekti. Öyle bir çıkmaza girmişti ki...
Çıkamıyordu.
"Bugün biraz vakit geçirelim mi?" Diye sorduğunda Zeynep eliyle karnına dokundu. Emir endişelenerek sordu.
"İyi misin? Sancın falan mı var" Zeynep emiri daha fazla endişelendirmemek için konuştu.
"Sadece çocuklarımla iletişime geçiyorum." zeynebin bu tatlı haleri emiri mutlu ediyordu.
Zeynep emirin ellini karnına koydu.
"Onları Hisset... bebeklerim bakın bu sizin babanız. Nasıl biri? Hmm evet bende biliyorum değişik bir adam ama iyi bir baba olucak" zeynebin böyle konuşması emiri oldukça memnun etmişti.
"İyi bir baba ve eş olacağım." beraber ayağa kalkıp yürüdüler. Zeynep bugün eski emiri hissetmişti.
"Emir şey sana söylemem gereken bir şey var. " Durdular emir merak ediyordu. Zeynep ise endişeliydi. Ya emir ona oyun oynuyorsa yine kötü bir insana dönüşürse...
"Söyle güzelim" Zeynep şaşkınca kaşlarını yukarı kaldırdı.
emir fazla iyiydi.
"Bana anlatacağın şeyler vardı?"
Emir bebekler doğmadan bu iddia meselesini anlatmıyacaktı.
"Sahilde sürekli bir adamla oturuyorsun... O adam kim?" Zeynep emirin hangi adamdan bahsettiğini anlamamıştı.
"Bir adamla mı?"
"Evet böyle saçları kır "
"Sen yaşlı amcadan bahsediyorsun...
Şey onunla biz arkadaş olduk. "
Yaşlı biriyle kim arkadaşlık kurardı ki?
"Çok samimi duruyordunuz."
Ne yani emir onu uzaktan mı izlemişti. Ayrıca Zeynep niye ona açıklama yapıyordu ki...
"İstediğimle konuşurum emir! Samimi olmuşum ya da olmamışım sanane!" Her konuda açıklama yapmak zorunda mıydı?
Zeynep bu aralar sürekli tuvalete gidiyordu. Doktor hanım bunun hamilelikte normal bir durum olduğunu söylemişti.
Şimdi nasıl Emire diyecekti...
Tişim geliyor diye.
"Tabikii istediğinle konuşabilirsin sadece merak ettim!"
Zeynep emirin ellini tutu.
"Gel şu Yeşilikte oturalım" biraz daha yürüseydiler altına işeyebilirdi. Zeynep yeşiliğe direk oturmuştu. Emir ise şaşkındı.
"Davetiye mi bekliyorsun. Otursana!"
Emirin giydiği Bu takım elbiseyle yeşiliklere oturması biraz tuhaf olurdu.
"Zeynep öyle pat diye oturdun. Yerler temiz mi?"
Zeynep sadece gözlerini devirmişti.
Bu adam hayatında hiç mi böyle yerlerde oturmamıştı.
"Bak emircim, gel otur. Bak Nasıl hoşuna gidecek"
Emir gidip yeşiliklere oturmuştu. Fazla insan yoktu.
Zeynep elline bir avuç toprak aldı.
Bu kız kesinlikle deliydi.
"Toprak yeryüzünün ana rahmidir onun nasıl bir mucize olduğunu bilemezsin. İçinde bir sürü canlı barındırıyor. Ama insanlar kirletiyor. O yüzden yere asla çöp atmam"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AĞLA KALBİM
Romance"Hamileyim..." Dediğimde çok sevdiğim yeşil gözlerini bana dikti. Öfkeli bakmıyordu... Ama bana acıyormuş gibi bakıyordu. "Çocuk doğduktan sonra seni bir daha çevremde görmek istemiyorum." Dediğinde gözlerimin dolmasına engel olamadım. *** Zeynep ok...
