"လယ်သမားကသူ့မိန်းမကိုသိပ်ချစ်တယ်" (COMPLETED)

Part- 14

"လယ်သမားကသူ့မိန်းမကိုသိပ်ချစ်တယ်"

Part- 14

For unicode

ရှောင်းကျန့်ဒီအတောအတွင်းမအီမသာဖြစ်တာ၊အော့အန်တာတွေပျောက်သွားပြီးစားချင်စိတ်တွေသိသိသာသာတိုးလာခဲ့သည်။ဒါပေမယ့်စိုးရိမ်ပူပန်မှုကြောင့်လူကတော့မအေးချမ်းနိုင်ပါ။သူ့တို့မှာနေ့တိုင်းစိုးရိမ်နေရသည်။သူရွာထဲတောင်မသွားဖြစ်တော့။သူ့ဗိုက်ကသိသိသာသာမထွက်သေးရင်တောင်မသိမသာတော့ထွက်နေခဲ့ပြီ။

"ယောက်ျား..
ငါတို့ရွာပြောင်းကြမလားဟင်"

"ကိုယ်စဉ်းစားပါရစေဦးရှောင်းရယ်
ကိုယ့်မှာဘာပိုင်ဆိုင်မှုမှမရှိသေးဘူး
မင်းကိုလည်းတင့်တောင်းတင့်တယ်မထားနိုင်သေးဘူး
တခြားရွာတွေကလူတွေလည်းဒီကလူတွေလိုဘဲတွေးကြမှာ
ဘာမှမစဉ်းစားဘဲအိပ်တော့နော်
ကိုယ်အကြံထုတ်လိုက်ပါဦးမယ်
ကိုယ့်ကိုသာယုံကြည်ထားပေး"

ရိပေါ်ကဘယ်လောက်ဘဲယုံကြည်ထားပေးဆိုဆိုသူကတော့ကလေးအနာဂတ်နဲ့ပတ်သတ်ပြီးရတက်မအေးဖြစ်နေရသည်။သူကလေးကိုဘယ်လိုမွေးရမလဲတောင်မသိပါ။အဲ့နေရာကဆက်ဆံလို့ရတာကိုတောင်ဟိုစာအုပ်ကိုဖတ်ပြီးမှသိတာဖြစ်သည်။သူ့မှာအမျိုးမျိုးတွေးပြီးစိတ်ပူနေရသည်။မွေးလို့ရောအဆင်ပြေပါ့မလား၊ရွာကလူတွေကိုဘယ်လိုရှင်းပြရမှာလဲ။သူ့ကိုယ်သူတောင်ဘာလို့ကိုယ်ဝန်ရလာမှန်းမသိသေးပါ။

မားတောင်သိသိချင်းအံ့ဩလွန်းလို့မယုံနိုင်ဖြစ်ခဲ့သည်။မားကအတွေ့အကြုံရှိသည်မို့သူ့ဗိုက်ဟာကိုယ်ဝန်မှန်းတော့လက်ခံခဲ့သည်။

"ပေါင်ပေါင်း..အိပ်တော့လေ
အများကြီးမတွေးနဲ့
ကိုယ့်ကိုအချိန်ခဏလောက်ဘဲပေး
ဒီအတောအတွင်းရွာထဲကိုမထွက်နဲ့"

ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ရင်ခွင်ထဲပိုပြီးတိုးဝင်သည်။ရိပေါ်ကလည်းရှောင်းကျန့်ကိုအလိုက်သင့်လေးပွေ့ဖက်ထားသည်။ရိပေါ်ရင်ခွင်ထဲကလူသားအသက်ရှုသံမှန်မှန်နဲ့အိပ်ပျော်သွားမှအိပ်ရာကထပြီးမားဆီသွားလိုက်သည်။

"မား..ကျွန်တော်ပါ"

မားကအခန်းထဲကထွက်လာပြီးသားမိနှစ်ယောက်စကားပြောဖြစ်ကြသည်။