The playful Greek dad

Chapter Eight

Kaaalis lang ni Geoff para dumalo sa lunch meeting nito ng may natanggap akong mensahe mula kay Ms.Belle. Malaki ang pasasalamat ko na nakaalis na ito bago sila dumating

Palinga linga ako sa paligid habang pababa ng lobby para salubungin ang anak ko at ang tagapag alaga nito.

Si Brielle na kasama ko dati sa reception ay nirekomenda ang isang day care center na nasa kabilang building lang. Nabanggit ko sa kanya ang tungkol sa emergency ng babysitter ng anak ko ng tawagan ko siya kanina after I talked to Ms.Belle at ito nga nirekomenda niya.

Brielle knows about my son and a few people in the company,but they have not see him yet,ngayon pa lang.

Nang makarating ako sa lobby ay sakto naman na kakaparada pa lang ng sasakyan ni Ms.Belle. Dumiretso ako agad sa kanya para hindi na siya bumaba pa at matagalan.

Nagpasalamat ako sa kanya ng makuha ko na sa car seat si George at ang bag nito. George is playing with his blankie that Diane gave him on his first birthday.

I am carrying him when I get inside the lobby,magpapaalam ako kay Brielle na lalabas for my lunch break.

Sa entrance pa lang pinagkaguluhan na si George ng mga guards at ibang empleyado na palabas ng building for their lunch break. Kinakabahan ako na baka may makahalata na may pagkakahawig ito at ang bagong presindente.

George entertain them all,nahirapan pa akong makalayo sa mga ito dahil pinagpasapasahan nila ang anak ko na parang bola. Mabuti nalang at hindi ito umiiyak sa mga bagong mukha na kakikilala pa lamang.

"Your son is really adorable,I guess his father is a good looking guy" napatingin ako kay Brielle sa sinabi nito,nakahalata na ba siya? "You are lucky to have your son" ngumiti lang ito sa akin na aking sinuklian ko din ng ngiti.

Ang alam nila ay single mother ako,wala namang nagtatanong dahil normal lang iyon sa bansang ito. Being a single parent on a liberated country is not unusual.

Nagpaalam ako kay Brielle na pupuntahan ang day care center na nirekomenda niya. Five minutes walking distance lang ito mula sa opisina. Nang makapasok ako sa loob ng center ay napalagay ang loob ko,may mga staff sila na umaalalay sa mga todlers at inaasikaso ang mga pangangailangan nito.

I talked to the head of the center,she explaine to me everything from A to Z.  They open at eight in the morning and closed at six in the afternoon,they also give some discounts to those who are single parent like me and I am greatful about it.

It takes me a while before I settled George to the new environment where he is staying,I gave them my phone number incase of emergency before I left the center.

I grab a snack bar from the pantry before I head back to my work. Gutom na ako at hindi ko iyon namalayan kanina. It's quarter to two when Geoff came back from his lunch meeting. He saw me biting the snack bar when he arrived,he eyed me suspiciously when he is coming nearer.

"Is that a snack or lunch?"

Mapaghinala nitong tanong ng makalapit na ito sa tapat ng aking table.

Napatulala ako sa pagkabigla,nakabuka parin ang aking bibig at nakahang sa ere ang aking kamay na may hawak na snack bar.

Binilinan niya ako kanina na maglunch ng maayos,pero nakalimutan ko sa pag aasikaso sa anak ko.

"Lei,Did I not remind you to eat properly? And what is this you are eating? A snack bar? Seriously? I know you can do better than this"

Naibaba ko ang hawak ko,nawalan na rin ako ng gana sa mga litanya niya. Dinaig pa niya si dady sa pagiging strikto. Matalim na tinitigan niya ako na para bang napakalaking kasalanan na hindi ako kumain ng maayos.

"You are not busy today because I did not leave you a lot of things to do and now I'm seeing you eating crap..."

"It's none of your goddamn business,I will eat whatever I want to eat so back off"

Natigil ito ng sumigaw na ako sa harapan niya. Nabigla ako sa nasabi ko,napabuntong hininga ako bago muling magsalita.

"I'm sorry! I didn't mean to shout at you,I am just stress" 

Nagyuko ako matapos ko iyong sabihin,ramdam ko ang mga titig niya sa akin.

Simula ng magtrabaho akong muli malapit sa kanya ay naging komplikado na ang lahat and lately naguguluhan ako sa pakikitungo niya. Mas naging komplikado pa ito ngayon na nasa malapit lang ang anak ko.

"Lei,I knew that something is bothering you,you can tell me and I will help you"

Malambing nitong sabi,napatingin ako sa kanya. Umupo ito sa upuan na nasa tapat lang ng table ko,maamong mukha na nakatunghay sa akin.

Tutulungan pa kaya niya ako kapag sinabi ko na may anak kami? Naiitress ako dahil natatakot ako na magkita silang dalawa. Natatakot sa kahihinatnan ng pagkikita nila.

"I'm good thanks! You don't have to"

Nanliit ang mga mata nito sa sinabi ko.

"Yeah I always know that,but I want to help you" mahina pero may diin nitong sabi.

"What makes you change? You are so different now,gone the naive,sweet,simple and fun you"

Remembering those time when I don't know a thing being with a guy. Then he came and taugh me so many things that I never thought I would experienced,and with him? A guy every women dream of,a good looking guy and filthy rich.

"Everything have their own changes and I'm not an exception"