Zawgyi

947 18 0
                                    

ကေလး ထမင္းစားေတာ့မလား''

"မစားေသးဘူး ႀကီးႀကီး ညို႔ၿခံထဲဆင္းလိုက္ဦးမယ္''

ညို႔ဒီဥယဥ္အိမ္ေတာ္မွာေနေနတာ ၃ရက္ရွိပီ။
စံအိမ္ေတာ္အျပင္ဘက္တြင္အလြန္ႀကီးမားေသာ
ျမက္ခင္းျပင္နဲ႕သစ္ပင္ႀကီးေတြကိုေတြ႕ရပီး ၿခံမွာဘယ္ေလာက္ႀကီးမားက်ယ္ဝန္းသည္ကို ညို႔မခန႔္မွန္းနိူင္။

ဒဏ္ရာေၾကာင့္လမ္းေကာင္းေကာင္းမေလ်ာက္နိုင္ေပမယ့္ တစ္ေနကုန္အခန္းထဲမွာေနရသည္ကိုသူအရမ္းၿငီးေငြ႕ေနပီမဟုတ္လား။

ညို႔စက်င္ေက်ာက္ေတြခင္းထားတဲ့လမ္းအတိုင္းေလ်ာက္လာပီး အနီေရာင္ႏွင္းဆီေတြအျပည့္ပတ္ပတ္လည္စိုက္ထားတဲ့ ေရကူးကန္ေဘးတြင္ထိုင္ခ်လိဳက္သည္။

သက္ေတာ္ေစာင့္နစ္ေယာက္က သူ႕ကိုခနေစာင့္ၾကည့္ပီးမွ ျပန္လွည့္သြားၾကသည္။
ညို႔ စိတ္ညစ္စြာနဲ႕သက္ျပင္းခ်လိဳက္မိသည္။
သူကဘာလို႔အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္လို၊
အိမ္ေမြးတိရစၧာန္တစ္ေကာင္လိုဆက္ဆံခံေနရတာလဲ။

စစ္အာဏာရွိန္ဆိုတဲ့ဦးေလးႀကီးကလည္း သူ႕ကိုလြတ္ေပးမယ့္ဟန္မရွိသလို၊ထြက္ေျပးရေအာင္လည္းသူ႕မွာလမ္းေတာင္ေကာင္းေကာင္းေလ်ာက္နိုင္ေသးတာမဟုတ္။

ညို႔ကလည္းဒီရက္ပိုင္းလုံးဝေပၚမလာ။ဒဏ္ရာကအရမ္းျပင္းထန္လြန္းလို႔ေမ့ေမ်ာသြားတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။၁၂နစ္လုံးအိပ္စက္ေနရပီးနိုးနိုးလာျခင္းသူမ်ားအတင္းဖမ္းေခၚထားတာခံေနရသည္မို႔စိတ္ကငိုခ်င္ခ်င္ပင္။

ေခါင္းကိုသာခါရမ္းရင္းစိတ္ညစ္စရာအေတြးေတြကိုေမာင္းထုတ္လိုက္ကာနေဘးကႏွင္းဆီပြင့္ေတြကိုခ်ိဳးယူလိုက္ပီးပန္းသရဖူေလးတစ္ခုလုပ္လိုက္သည္။

နီနီရဲရဲႏွင္းဆီသရဖူေလးကိုသူ႕ေခါင္းေပၚစြတ္ခ်လိုက္ကာ ကန္ထဲက ေရျပင္ေပၚထင္ေနတဲ့သူ႕ပုံရိပ္ကိုျပန္ၾကည့္ရင္း တခစ္ခစ္နဲ႕ရီလိုက္မိသည္။

"အိုး ဒါကဘယ္သူေလးလဲ''

ခပ္လွမ္းလွမ္းမွအသံေၾကာင့္ ညို႔ထိတ္လန႔္စြာနဲ႕ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အနက္ေရာင္ suitကိုေသသပ္စြာဝတ္ထားတဲ့ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္။ၾကည့္ရသည္မွာသူ႕ထက္အသက္ႀကီးပုံရပီးဥိးေလးႀကီးနဲ႕အနည္းငယ္ဆင္ေလသည္။

လရောင်လွှမ်းသော်(လေရာင္လႊမ္းေသာ္)CompletedМесто, где живут истории. Откройте их для себя