Zawgyi

612 16 0
                                    

"ညို႔ အတြက္လား''

အဝတ္ဗီဒိုတစ္ခုလုံးျပည့္အံေနေအာင္မ်ားျပားလွတဲ့အဝတ္ေတြနဲ႕ေယာက်ာ္းေလးအသုံးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ၊

"အင္း မင္းအတြက္ Bossကစီစဥ္ခိုင္းထားတာ''

ညို႔အဝတ္ေတြကိုၾကည့္ပီးစိတ္ဆင္းရဲလြန္းေပမယ့္သူ႕မွာငိုဖို႔မ်က္ရည္ပင္မရွိေတာ့ေပ။အလိုမတူဘဲအတင္းခ်ဳပ္ေလွာင္ခံထားရတဲ့သူ႕ဘဝကအျဖစ္ဆိုးလြန္းတာထက္ကိုပိုတယ္။

"ဟိုေလ ညို႔ကိုသံႀကိဳးျဖည္ေပးပါလားဗ်ာထြက္မေျပးေတာ့ပါဘူး။ညို႔အခန္းထဲမွာခ်ည္းေနေနရတာအရမ္းပ်င္းလို႔ပါ ေနာ္''

"ေကာင္းပီေလ။ငါသံႀကိဳးျဖဳတ္ေပးပါ့မယ္။ဒါေပမယ့္မင္းစကားမင္းတည္မယ္လို႔ေတာ့ငါေမ်ာ္လင့္ပါတယ္''

Bossကမသြားခင္ေကာင္ေလးကိုသံႀကိဳးျဖဳတ္ခိုင္းခဲ့တာမို႔သူျဖဳတ္ေပးခဲ့ျခင္းသာ။ေကာင္ေလးသာေနာက္ထပ္ထြက္ေျပးရင္ Bossဘာလုပ္မလဲဆိုတာသူမေတြးရဲ။

အလိုမတူဘဲဖမ္းခ်ဳပ္ထားပီးအတင္းအတူေနေစတာကလူသားမဆန္၊မျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥျဖစ္ေသာ္လည္းမေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္ကို သင့္ေတာ္၏၊မသင့္ေတာ္၏ဆိုပီးဘယ္သူကသြားရွင္းျပရဲမွာလဲ။ေကာင္ေလးကိုသူသနားေပမယ့္ ဘာမွမတတ္နိုင္။

"ဟူး စိတ္ညစ္လိုက္တာ''

ဆြယ္တာလက္ရွည္ကိုဒူးတိေဘာင္းဘီအဝါေရာင္
ေလးနဲ႕တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ညို႔က ကေလးေသးေသးေလးတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလွသည္။

ပန္းၿခံထဲဟိုဘက္ေလွ်ာက္လိုက္၊ဒီဘက္ေလွ်ာက္လိုက္နဲ႕ သူ႕မွာလုပ္စရာဆိုလို႔ဒါအကုန္ပင္။

"မျဖစ္ဘူး ။ငါဒီမေကာင္းဆိုးဝါးႀကီးလက္ထဲကေနမရရေအာင္ထြက္ေျပးမွျဖစ္မယ္''

ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနသူကိုမ်က္ေျခမျပတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတဲ့လူေတြကိုၾကည့္ပီး ညို႔သက္ျပင္းခနခနခ်မိေနေတာ့သည္။

...............

အလြန္ႀကီးမားေသာအခန္းတစ္ခုထဲရွိ ဘဲဥပုံ
ကြၽန္းစားပြဲရွည္ႀကီးတြင္လူအေယာက္နစ္ဆယ္ခန႔္ထိုင္ေနၾကေသာ္လည္း အခန္းထဲရွိေလထုကေတာ့အႏုတ္ဘက္ေဆာင္ကာေအးစက္လို႔ေနသည္။

လရောင်လွှမ်းသော်(လေရာင္လႊမ္းေသာ္)CompletedDonde viven las historias. Descúbrelo ahora