Secrets of Hentalia (Lemblin Series #1) MAJOR EDITING

Chapter 26 - Ares

Agatha Whistleton

“Okay ka lang?” Tanong sakin ni Seira ng makita nyang dumudugong parte ng balikat ko.

Tinanguan ko siya at ibinalik ang atensyon sa mga lalaking naka-itim sa harap namen.

How long it has been? What are we really fighting for? Is it really worth a fight?

Matapos naming mapatay ang halos lahat ng centaur at layasan kami ng mga kanima, akala ko okay na. Nakalabas kami ng masikip na kwarto na yon at naka-survived pero akala ko tapos na. Halos lahat ng akala ko ay mali. Nandito kami ngayon sa isang kwarto na mas malaki pero puro pader lang. Hindi ko alam kung makakaalis pa kami dito. This shit is killing me inside. Nawawalan na ko ng pag-asa lalo na’t hindi ko alam kung ano ang pinaglalaban namen. Kung ano ang dahilan kung bakit lumalaban pa kami. Kung pano nagging ganito ang lahat.

Seeing my friends suffering from this battle is killing me. Seeing my brother crying because his girl was hurt, is killing me. Seeing Aiden fighting for me is killing me. Do it really make sense? I was never too good for them. Wala akong ginawa to deserve they’re sacrifices.

Ako ang nagging dahilan kung bat nandito sila. Kung hindi dahil sakin, hindi sila mapapahamak.

Yui is dying. She was hit by a poisonous arrow.

Si Savannah naman ay ginamitan ng kakaibang magic para sakanya mapunta ang ginawa nyang apoy.

“Agatha, my little Agatha, you grown up so good. Hindi ako nagkamaling ibigay kayo kay Anna.” Narinig ko ang isang boses na mas malamig pa sa boses ni Davin. Mas malamig pa sa yelo.

Tumingin ako sa pinangalingan neto at halos manginig ako.

Ang mga mata nyang puno ng galit. Ramdam ko na punong-puno ng galit ang aura nya.

Parang nakita ko na sya.

Parang merong kung ano sa katawan ko na di ko malaman kung ano.

“STAY AWAY FROM HER!” Nalipat ang tingin ko kay Agate na ngayon ay umaagos ang dugo mula sa temple ng ulo nya.

“My sweet little angel.” Malamig na sabi ng lalaki habang nakatingin kay Agate pero saglit lang yon at nabaling ulit sakin ang tingin nya. Nagsimula syang maglakad papalapit sakin. Humigpit ang hawak sakin ni Seira.

“STAY AWAY FROM HER!!!! PLEASE! SPARE MY SISTER!” Halos magwala si Agate mula sa kinaroroonan nya. Pinipilit nyang igalaw ang mga paa nya pero hindi nya magawa. Napuruhan sya dahil sa pakikipag-away kanina.

Mula ng pumasok kami sa kwarto na to, nawala na naman ang magic namen at wala ring spells na nagagawa. Masyadong naubos ang lakas namen sa mga centaur.

“Wala akong gagawin sakanya. Wag kang mag-alala.” Nakangising sabi nung lalaki.

“Don’t. Please! I’m begging you! Wag si Agatha! Wag ang kapatid ko! Ako na lang! Ako na lang ang harapin mo! Wag mo lang saktan ang kapatid ko!” Halos madurog ang puso ko dahil sa boses ng kapatid ko. Halata ang tindi ng paghihirap sa boses nya.

Tumulo ang luha ko. Gusto kong tumakbo papalapit sakanya pero hindi rin ako makakilos papunta sakanya dahil ang tanging nagagawa ko ay ang humakbang paatras dahil sa takot sa lalaking nasa harap ko.

“Don’t you dare come near her!” Halos mapatalon ako ng biglang sumulpot sa harap naming ni Seira si Aiden na iika-ika.

Si Seira naman ay nanigas na lamang at hindi makapagsalita.

“Wala ka sa lugar para sabihin sakin ang gagawin ko.” At sa isang iglap ay lumipad si Aiden palayo sakanya. Bumalya ang katawan ni Aiden sa pader sa gilid.