Aizawa x Reader (Bnha x Reader)

Sohbet

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

"Kâbus gördüğümü nereden biliyorsun?"

"Sadece bir öngörüydü. Uykudan uyandığın belliydi, saçlarının önleri ıslaktı muhtemelen yüzünü yıkamıştın, hâlâ az da olsa kâbusun etkisinde gibiydin."

"İyi bir gözlemciymişsin."

Kafamı koltuğun sırtına yaslayıp tavana bakmaya başladım. "Sigara içer misin?"

"Normalde içmem..."

Gülümseyerek dudağımın arasındaki sigarayı parmaklarımın arasına aldım. "Canın mı çekiyor? Boşuna kendini zehirleme."

Elimdeki sigarayı aldı, gözümü ona çevirdim.

Sırtını iyice koltuğa yasladı ve başını tavana çevirirken içine çekip dumanı üfledi. "Anlatmayacak mısın?"

"Neyi?"

"Senin hakkında bilmediğim herhangi bir şeyi."

"Merak ediyorum..."

Bana baktığını hissettim, "Neyi?"

"Söylemediğim her şeyi söylesem benden ne kadar nefret edersin acaba?"

"Senden nefret mi ederim?"

"Kahramansın, iyiliğe bağımlı birisin yani. Evet, benden nefret edersin."

Sessizlik oldu. "Senden nefret etmem, Mia."

"Benden kesinlikle nefret edersin, Aizawa."

Daha sonuna yaklaşmamış sigarayı masadaki küllüğe bastırıp söndürdü ve geri koltuğa yaslandı. "Bu konuyu kapatalım. Sana soru sorayım, ve onları cevapla."

"Pas geçme hakkım var mı?"

"Var."

"Tamam."

"Daha önce birine zarar verdin mi?"

"Verdim."

"Bir çocuğa kötü bir şey yaptın mı?"

"5 yaşındaki çocuğa votka içer misin diye sormak sayılır mı?" ağızımdan minik bir kahkaha çıktı.

Şaşkın şekilde bana bakarken elimi havada boşver dercesine salladım. "Şiddet anlamında soruyorsan, sabah Katsuki'ye yaptığım şey hariç yapmadım."

"Yasalara aykırı kaç şey yaptın?"

"Açıkçası... Bilmiyorum."

"Tanıdığın bir villain var mı?"

Sessizlik.

Ah, ona sosyodan bahsetmek istemiyordum.

Her ne kadar sosyoyu çok sevmesem de onu açığa vermek istemiyordum. Yaptığı şeyler ile yakalanacaksa kendi yakalanmalıydı.

"Pas."

"Villain misin?"

"Sence bir villain benim kadar güzel ve eğlenceli olabilir mi?"

"Akiro ile sevgili misin?"

Şaşırarak ona döndüm, "Ne?"

Gülmeye başladım, "O kumral Popo ile sevgili olsak 1 dakika geçmeden birbirimizi öldürmeye çalışırız!"

"Demek değilsin..."

"Sana onunla arkadaş olduğumu söylemiştim."

"Fotoğraflarda yakın duruyordunuz, emin olamadım."

"Çocukluk arkadaşım o! Bir zahmet yakın olalım!"

Hâlâ gülmeye devam ederken önüme döndüm ve derin bir nefes aldım. "Gece gece çok güldüm."

"Güldürmeme sevindim."

Sessizlik.

"Katsuki seni sevdi."

"O sarı kafa mı? Bana laf sokmak için yer arıyor."

"Emin ol onunla birkaç ay geçirince anlıyorsun. Dediği şeylerden sevip sevmediği anlaşılıyor."

Omuz silktim, "Bilmem. Benim gibi birini sevmiyorsa onda bir sorun vardır."

Esneyerek ağızımı kapadım. "Uykum geldi..."

"Uyuyabilirsin."

"Odama gitmeye üşeniyorum."

"Burada uyuyabilirsin."

"Burada? İyi fikir sanki..."

Başımı hafif yana eğip arkamdaki yastığa dayandım. "Burası da soğukmuş biraz... Balkona ısıtıcı almam gerek sanırım."

Şorttan dolayı açık olan çıplak bacaklarımı iyice birbirine yapıştırıp ellerimi önümde birleştirdim.

"İyi geceler, uykucu."

"İyi geceler, gizemli."

"Bu lakap işi var ya..."

"Evet?"

"Hoşuma gidiyor."