Aizawa x Reader (Bnha x Reader)

Arama

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

1 hafta sonra:

"Katsuki! Midoriya'nın yakasını bırak!"

Kafamı diğer tarafa çevirdim. "Kaminari, Kirishima, Mina! Aylaklık etmeyi bırakıp antrenmana dönün!"

Aralarında oyun oynayan Minalar bana döndü ve başlarını salladı. "Tamam sensei!"

Katsuki'nin hâlâ Midoriya ile tartıştığını sanıp ona bağırmak için o tarafa döndüğümde Midoriya ile birlikte antrenman yaptığını gördüm ve çatık kaşlarımı düz hâle getirdim.

Bazenleri götü yerinde durmasa bile daha sonra kendisine gelip diğerleri ile işine geri dönüyordu.

Bu aralar öfkesini de daha iyi yatıştırabiliyor gibiydi.

Telefonumun çalması ile elimi cebime attım, Akiro arıyordu.

Dersin ortasında onunla konuşamazdım. Aramayı reddettim.

Telefonu geri cebime koyacağım sırada art arda mesajlar gelmeye başladı.

Kumral Popo:

Mia

Aç telefonu

Dersteyim

O geliyor

Aç telefonu

Konuşmalıyız

Seni istiyorlarmış

Kaşlarımı çattım ve direkt onu arayarak salondan çıktım. Telefon ilk çalışta açıldı.

"Ne demek o geliyor? Ne diyorsun sen?"

"Daniel geliyor. Seninle dövüşmek istiyormuş."

"Ne? Benimle mi? O yarrak kafalı hani benimle dövüşmek istemiyordu?"

Daniel sadece Japonya'da değil, çoğu ülkede iyi olan ve tanınan bir yer altı kafes dövüşçüsüydü.

Yıllar önce, yaklaşık 7-8 yıl önce bir kere buraya gelmişti. O zaman da onunla bir tartışma yaşamıştım ve bir daha buraya gelmemişti.

Onunla dövülebilir miydim?

Evet.

Tek sorun, tek bir sorun vardı.

Şüphe.

Kendimden şüpheleniyordum. İlk kez.

Onunla dövüşürsem kazanır mıydım? Emin değilim.

"Mia? Orada mısın?"

Daldığım yerden başımı sağa sola çevirip kendime geldim. "Evet."

"Bugün buraya gel, 3 gün sonra geliyor. 3 gün antrenman yapmalıyız. Üzgünüm ama okula gidemezsin."

Kendi kendime mırıldandım, "Hatta çok büyük ihtimal orada kalmam gerekecek..."

"Evet. Diğerlerine bahane uydur, olur mu? Şimdi yapmam gereken işler var, okuldan çıkınca buraya gel. Hemen."

"Tamam."

Telefonu kapattım.

Öylece boşluğa baktım.

Garip hissediyordum. Çok ani olmuştu.

"Sensei? İyi misin?"

Başımı kapıda bana bakan Uraraka'ya çevirdim. "Dersi bitirdim. Toplanabilirsiniz."

Birkaç saniye biraz endişeli biraz da meraklı şekilde bana baktı. Bir sorun olup olmadığını anlamaya çalışıyor gibiydi.

Sonra başını salladı ve içeri girdi.

.

"Bu 3 gün Akiro ile bir işim olduğu için gelemeyeceğim."

Aizawa tek kaşını kaldırdı, "Bir sorun yok, değil mi?"

Gülümsedim, "Hayır, sadece bir iş. Geri geleceğim."

Bir süre daha bana baktı ve ellerini belime sarıp dudaklarını dudaklarıma değdirdi. "Tamam o zaman..."

"Ben yokken sınıfa iyi bak. Ayrıca benim derslerimin olduğu saatlerde antrenman yapmaya devam edecekler."

"Tamam, söylerim onlara. Muhtemelen sana sinir olacaklar."

"Onların iyiliği için yapıyorum."

.

"Katsuki."

Bahçede oturan sarı kafaya doğru ilerledim. Sırtı bana dönüktü ve yerde oturuyordu.

Başını bana çevirdi. "Sensei? Bir şey mi oldu?"

Yanına oturdum ve dizlerimi kendime çektim, "Birkaç gün burada olmayacağım."

Kaşları aniden çatıldı, "Neden?"

Birkaç saniye etrafa baktı, birinin olmadığına emin olunca bana döndü. "Oraya mı... Gideceksin?"

Sesini yine de kısmıştı. Bu tavrı hoşuma gitti ve hafifçe gülümsedim.

"Evet, bir maçım var. Bu sefer daha önemli. Bu yüzden birkaç gün yokum. Sınıfa ve uykucuya iyi bak tamam mı?"

"Aynı talimatları Aizawa senseiye de verdin, değil mi?"

Başımı aşağı yukarı salladım, "Tabii ki! Ama ona çok güvenemiyorum. Biliyorsun, uykucunun teki."

Güldü, "Evet."