Aizawa x Reader (Bnha x Reader)

Sır

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

"Mia? Sen iyi olduğuna emin misin?"

Yüzüme soğuk su çarpmayı bırakıp suyu kapadım ve Akiro'ya döndüm, "Maç başlayacak. Hazırlanmam gerek."

"Yüzün beyazlıyor..."

Endişeli duruyordu.

Şu an, böyle bir zamanda onu daha fazla endişelendiremezdim.

"Aki, iyiyim ben!"

Dolaba ilerledim ve altımdakini çıkarıp kafeste giydiğim şortu giydim. Üstümdeki tişörtü de çıkardım ve saçımı toplamak için toka aramaya başladım.

Akiro karşıma geçti ve sadece birkaç saniyede saçımı tepeden bağladı.

"Teşekkürler."

"Endişeliyim."

Birkaç adım geri çekildi, dudağını ısırıyordu. "İçimde kötü bir his var. Ben mi çıksam maça?"

Kapıya ilerledim, "Aptal mısın? Böyle bir şeyi asla yapamazsın. İkimizi de öldürürler."

Kapıyı açıp dışarı çıktım, o da ardımdan çıktı.

Midem bulanıyordu.

Ama kötü değildim.

İyiydim.

Merdivenden inip dövüş yapılacak alana ilerledik. Kalabalık bizi gördüğü an bize yolu açtı.

Kafesin önüne geldiğimde kafesin diğer tarafındaki kişiyi gördüm, Daniel.

Göz göze geldiğimizde gülümseyerek selam verircesine başını salladı.

Bu gülümseme samimi değildi.

Maç başladığı an beni öldüreceğini belli ediyordu.

Çok beklersin, yarrak kafalı.

Akiro'ya döndüm, o da Daniel'e bakıyordu. Birkaç saniye daha ona bakıp bana döndü. "Kafese girdiğin an dışarıdan bir müdahale yapamam."

"İlk kez kafese girmiyorum, acemiymişim gibi konuşma."

Saçlarını karıştırdı, "Sadece hatırlatmak istedim. O herif..."

Gözünü tekrar Daniel'e çevirdi. "Tehlikeli."

"Evet, biz de diğerlerine göre tehlikeliyiz."

"Sadece dikkatli ol Mia."

"Olurum! Sen sadece maç sonunda parayı nereye harcayacağımızı düşün!"

Bu maç normal bir maç değildi. Doğal olarak parası da yüksekti.

1 milyon dolar.

Kafese girdim, kafes kapandı. Başlayabileceğimizi belli eden düdük çaldı.

"Merhaba, Mia. Uzun zaman oldu."

İtalyan aksanı ile konuşmuştu.

Midem daha çok bulanmaya başlarken gülümsedim, "Merhaba, Daniel. Uzun zaman oldu."

Alanda daire çizmeye başladık. Çizerken gözümüzü bir saniye bile birbirimizden ayırmıyorduk.

"Neden beni istedin, bunca yıl sonra?"

"Sadece seni de yenmek istedim. O zaman rahat edebilirim."

"Beni kafana bu kadar çok taktığını bilmiyordum."

İlk hamleyi o yaptı.

Daire çizmeyi bırakarak hızlıca bana doğru koştu ve zıplayıp tam kafamı hedef alacak şekilde tekme savurdu.

.

"Dalga mı geçiyorsun? Mia burada ne yapıyor?"

"Görürseniz daha iyi olur." sesini kıstı, "Tabii iyiyse..."

Katsuki kapıyı açtı ve yer altı şehrine girdi, ardından da Aizawa girdi.

Katsuki'nin aklına gelen ilk yer kafesti. Mia orada dövüşüyor olabilirdi.

Ya da Akiro denen herifin odasında olabilir miydi?

İlk önce kafese gitmeye karar verdi ve o yöne döndü.

Titreyen ellerini durdurmak amacıyla ellerini yumruk yaparak sıktı.

Ellerinin titremesi korkudandı, ama burada başına bir şey gelebilir korkusundan değildi.

Mia'ya bir şey olması korkusundandı.

Normalde Aizawa'yı buraya getirmezdi. Bu sırrı kimseye söylemezdi bile.

Ama içinde kötü bir his vardı, ayrıca Mia bile ona önemli bir işi olduğunu söylerken tedirgindi. Bunu fark etmişti.

Mia bundan sonra ona ölümüne kızabilirdi, sadece iyi olduğuna emin olmak istiyordu.

Ona ne zaman bu kadar değer verdiğini bile bilmiyordu.

Ama Mia'nın her seferinde ne olursa olsun onun yanında durması, birlikte eğlenmeleri, eğer kendisi birini döverse Mia'nın da onu desteklemesi hoşuna gidiyordu.

Kafesin olduğu ana girdiklerinde etraftaki kalabalıktan Mia'nın burada olduğuna emin oldu.

Zaten bağırışlarda da bazıları Mia'ya tezahürat yapıyordu.

"Yok artık..." Aizawa'nın arkasından gelen sesini umursamadan insanların arasından zar zor geçerek kafesin önüne gelmeyi başardı.

Derin bir nefes alıp başını kafese doğru çevirdiğinde ise nefesi kesildi.

"Mia?!"