Nerd vs. The Boss

Chapter 14

Aislinn's POV
Nagulat na lang ako kanina ng lapitan ako Anwyll at kinausap ng seryuso. Pinasunod nya ako sa rooftop ay ganon nalang ang pagkagulat ko sa mga dekorasyon, bulaklak at pagkain.

Halos hindi na ako makapagsalita sa mga pangyayare, inabutan ako ni Anwyll ng bulaklak at saka hinawakan ang aking mga kamay.

Anwyll: "alam kong masyadong mabilis ang lahat. Pero all this time palagi kitang inuobserbahan, mabuti kang tao, mabait, masipag at higit sa lahat matapang. Sabi nila saakin cold hearted guy daw ako at puros libro lang ang kausap pero at ganun din ang inisip ko sa sarili ko. Pero nung makilala at makasama naramdaman ko pwede pala magkagusto ako sa ibang bagay higit sa mga libro. Aislinn, I like you" wika nito, teka tama ba yung narinig ko?

Aislinn: "ano?"

Anwyll: "I like you, no. I love you Aislinn"

Aislinn: "teka lang" wika ko sabay bitaw sa mga kamay nya "Anwyll, kaybigan kita"

Anwyll: "hmhm?"

Aislinn: "tinuring na kitang kaibigan Anwyll, at ayukong saktan ka. Naging mabait ka saakin kahit hindi mo pa ako ganon kakilala pero-"

Anwyll: "pero hindi mo ako magugustuhan?"

Aislinn: "hindi, mabait kang tao, matalino nasayo na ang lahat ng katangian para magustuhan ng isang babae"

Anwyll: "but still hindi mo parin ako magugustuhan"

Aislinn: "I'm really sorry"

Anwyll: "dahil ba ito kay Josiah?"

Aislinn: "ano?"

Anwyll: "alam ko at ramdam ko na you like him naman, pero pinili ko paring subukana nab aka pwede ako" pangiti pa nito

Aislinn: "Anwyll"

Anwyll: "alam mo ba Aislinn, kung gaano kagusto na sana ako na lang yung nakasama mo nung naligaw ka sa camp para sana naparamdam ko sayo na kaya kitang iligtas"

Aislinn: "Anwyll, hindi ito tungkol sa nangyare sa camp"

Anwyll: "but you still love him"

Aislinn: "I'm really sorry"

Anwyll: "no Im sorry, kasi kahit alam ko naman na yung sagot mo pinilit ko parin yung sarili ko sayo. But I just want one favor from you Aislinn" wika nito "gusto ko sana pagkatapos nito bumalik na lang tayo katulad ng dati, kahit magkaibigan lang"

Aislinn: "sure"

Anwyll: "pero sana wag mo kakalimutan ang araw na ito dahil mahalaga din ito para saakin"

Aislinn: "wag kang mag alala, hinding hindi ko ito kakalimutan" wika ko at saka nya ako niyakap.

Pababa na kami ni Anwyll ng rooftop ng makasalubong naman namin si Jeadis na umiiyak.

Jeadis: "Aislinn, huhuhu" pag iiyak nito sabay yakap saakin

Aislinn: "bakit ka umiiyak?" pag aalala ko dito

Jeadis: "eh kasi sabi ni kuya kaya mo lang daw ako kinaybigan kasi gusto mo lang daw mapalapit sa kanila ay magkapera"

Aislinn: "ano?!"

Jeadis: "hindi naman kasi yun totoo, pero pinagtaasan nya ako ng boses. Kahit ang dad and mom hindi ako sinisigawan, saka kahit kelan hindi nya ako sinigawna kanina lang dahil sa impokretang babae na yon"