Marion:
Ik loop naar beneden Nick loopt achter me aan. 'Zou ik ontbijt maken voor ons?' Vraagt hij. 'Lekker.' Glimlach ik en ga op mijn barkruk zitten. 'En wat ga je maken?' Vraag ik aan hem. 'Zeg het maar mevrouw wat vind u lekker?' Glimlacht en knipoogt. 'Euhmm... ik heb nog afbakbroodjes en ik heb ineens super veel zin in ei met spek.' Lacht. 'Nou dan maak ik dat voor ons.' Knipoogt hij. 'En als het goed is.' Ik ga op mijn barkruk staan en kan net bij de afbak broodjes en gooi het naar Nick.
'Kijk, alsjeblieft.' Ga ik weer zitten. Nick lacht. 'Bedankt hoor.' Knipoogt hij. 'Nou ga je eitje maar omdraaien want volgens mij is hij een beetje verbrand.' Lach ik. 'Oehww ja.' Lacht hij. 'Ohww gaat net goed.' 'Als je nog langer bleef staren niet.' Lach ik. Ik sta op van mijn stoel en loop naar hem toe en sla mijn armen om zijn middel. 'Leuk zo'n privé dokter, kok en schoonmaker.' Grinnik ik. 'Ja toch.' Lacht hij. 'Jaaa.' 'Maar hoe gaan we het nu doen tussen ons?' Vraagt hij.
Ik haal mijn schouders op. 'Je bent hier sowieso nog 2 weken om voor mij te zorgen.' Antwoord ik. 'We moeten elkaar eerst beter leren kennen natuurlijk.' Glimlacht. 'Ja dat zeker maar dit zit wel goed denk ik.' Geef ik hem een kus. 'Maar de aantrekkingskracht is er in ieder geval.' Zegt hij. 'Nou ik ga even snel douchen, zorg dat het niet aanbrand he?' Zeg ik lachend ik geef hem nog een kus en loop naar boven.
'Oehh dat ziet er lekker uit.' Kom ik 6 minuutjes later naar beneden. Ik loop naar mijn stoel maar Nick schuift hem voor mij naar achter en schuift hem ook aan. 'Dankjewel.' Glimlach ik. 'Het gaat steeds iets sneller gelukkig. Ik heb even na gedacht over wat je net zei.' 'Ja?' 'Over hoe we dit gaan doen.' Verduidelijk ik. 'En ik denk dat we het voorlopig geheim moeten houden, dus ook niet tegen collega's vrienden en familie.' Zeg ik. 'Ja mee eens.' Glimlacht hij. 'Nou dan is dat afgesproken.' Lach ik. 'Yess.' Buigt hij voorover en geeft mij een kus.
'Ik ga nog even slapen ben nog best moe. Ga je mee of niet?' Vraag ik hem. 'Ik ga wel met je mee.' Glimlacht hij. Ik lach en pak zijn hand. 'Kom.' En we gaan naar boven. Nick gaat tegen me aan liggen. 'Lig je lekker zo?' Vraagt hij. Ik knik en val in slaap.
Ik word even later wakker van een misselijk gevoel. Ik besluit uit bed te stappen en naar beneden te lopen. Ik loop naar de kast en pak een kruik en vul het met kokend water en ga op de bank liggen en leg de kruik op mijn buik. Ik pak de afstandsbediening en zet de tv. 'Hey gaat het wel met je?' Vraagt Nick die naar beneden loopt. 'Mwah.' Antwoord ik 'ik ben misselijk maar mijn 2e trimester begint ook bijna dus het zal wel daar aan liggen.' 'Ohw dat is niet fijn.' 'Het hoort erbij.' Glimlach ik. 'Kan ik iets voor je doen? Paracetamol?' Vraagt hij lief. 'Nee hoor, lief dat je het vraagt.' Glimlach ik. 'Tuurlijk.' Glimlacht en knipoogt hij.
De volgende morgen besluit ik om eventjes naar het werk te gaan, het was aan de ene kant wel fijn om even thuis te zijn maar het verveeld enorm. 'Ik ja even naar het werk.' Zeg ik tegen hem. 'Ja is goed veel plezier.' Geeft hij mij een kus. Ik stap in de auto onderweg naar het bureau.
'Hey.' Zeg ik tegen alle collega's die ik tegen kom. 'Hey Marion!' Loopt Eva op mij af en geeft me een knuffel. 'Hoe gaat het met je?' Vraagt Eva. 'Ja goed met jouw?' Glimlach ik. 'Ja goed, houd je het nog vol met die arts thuis?' Vraagt ze. 'Makkelijk.' Lach ik. 'Ohwww is Marion verliefd?' Plaagt ze me. 'Nee hoor.' Lach ik. Eva schud lachend haar hoofd. Ik print een paar dingetje uit en trek mijn jas weer aan. Ik krijg een aapje van Nick:
Hey lieverd hoe gaat het daar? Kom je zo weer naar huis, ik mis je xx
Ik glimlach naar mijn telefoon. 'Ik euhh... ik moet gaan.' Zeg ik tegen Eva. 'Zo zo is meneertje ongeduldig?' Plaagt ze me weer. 'Eef hou op.' Word ik rood. 'Zie je.' Lacht ze. 'Nou ga maar snel dan he Doeii.' Geeft ze mee een kus op mijn wang. 'Dagg!' En ik verlaat het bureau met Eva die nog altijd met haar hoofdschuddend lacht.
