23

76 3 2
                                    

Marion:
Ik hoor de deurbel gaan en vraag of Nick de deur wilt open doen. Vervolgens hoor ik een fijne bekende stem, Eva. Ik loop naar beneden in een blauw jurkje met hakken eronder. 'Heyy.' Begroeten Eva en ik elkaar met een knuffel. Aangezien we het huis al hebben versierd zijn Wolfs en Eva erg enthousiast. 'Wauww wat is het hier mooi!' Ziet Wolfs roze en blauwe versiering. 'Ik heb zelf ook nog ballonnen en natuurlijk de party poppers met de juiste kleur.' Zegt Eva. 'Ik heb er zo veel zin in! Willen jullie iets te drinken?' Vraag ik aan ze.

Ik kom terug lopen met een dienblad waarop drinken staat. 'Zo kijk eens.' Zet ik de dienblad op de salontafel. 'Lekkerr.' Zegt Eva. 'Ik zat er aan te denken om de ballonnen die jullie hebben meegenomen in de tuin zetten samen met de 30 party poppers.' Leg ik ze uit. 'Ja dat is zeker een leuk idee.' Zegt Wolfs. 'En je bent een schat want je hebt al die party poppers gekocht, ik zou niet weten wat ik zonder je moest.' Geef ik Eva een knuffel. 'Oh ja, in de tuin is al een hoekje ingericht waar het bij kan staan. Oke ik stop want ik ben veelste enthousiast.' Lach ik.

'Is niet zo gek hoor, maar hoe gaat het met jullie?.' Vraagt Wolfs. 'Wel goed.' Zegt Nick en kijkt naar mij en ik knik. 'Nou mooi zo.' Glimlacht Wolfs. 'En met jullie?' Vraag ik. 'Ja met ons ook.' Legt Wolfs zijn hand op de been van Eva.

Na een half uur is iedereen er en ik moet gaan speechen wat ik echt niet kan, maar toch doe ik het en klim op de stoel . 'Lieve allemaal, we vinden het heel leuk dat jullie allemaal gekomen zijn. Als het goed is hebben jullie bij binnenkomst een kleur knijper gekozen en de naam die jij mooi vind in een bakje gedaan. We gaan zo allemaal naar buiten en daar krijg je een party popper met het geslacht van het kindje erin. Maar zorg er wel voor dat hij niet afgaat, dan is het verpest. We tellen af en dan mag iedereen de party popper knallen.' Stap ik weer van me stoel af en iedereen begint te klappen waar ik een beetje verlegen van word.

'Nou Hehe we kunnen.' Zeg ik er nog achter aan. Iedereen lacht. 'Let's goo!' Ik pak 2 naalden uit de keuken en geef er 1 aan Nick. 'Klaar voor?' Vraag ik aan iedereen. Iedereen knikt zenuwachtig. Dit is zo'n mooi en spannend moment! Ik geef Nick nog even snel een kus en dan tellen we af. 10,9,8,7,6,5,4,3......2..........1....'

En dan zien we alleen nog maar blauwe poeder. Ik vlieg om Nick zijn nek. 'Ik wist het!' Zeg ik enthousiast. Op de een of andere manier wist ik dat het een jongetje zou worden. Ik lach en geef Nick een kus. 'Goed geraden lieverd.' Zegt Nick ondertussen juicht iedereen en krijgen we felicitaties en knuffels. Daarna loop ik naar Wolfs en Eva. 'Super lief dat jullie dit wilde regelen. Dank jullie wel.' Knuffel ik hun. 'Geen dank lieverd.'

Na 4 uurtjes zijn we alleen nog maar met Eva, Wolfs en Romeo. 'Blijven jullie eten?' Vraag ik aan hun. 'Ehm.. ja lekker.' Kijkt ze wolfs aan die knikt. 'Chinees en pizza dan maar? Dan kan ik ondertussen even de boel alvast opruimen.' Sta ik op. 'Jaaa lekker!' Word Eva enthousiast. Ik schiet in de lach. 'Voor mij een pizza salami.' Glimlach ik naar Nick en ruim te spullen op.

Na een half uur zijn we net klaar met opruimen als de bel gaat. Iedereen neemt plaats op de bank en geniet van hun eten. 'Ik ben trouwens wel benieuwd naar de namen.' Zegt Eva nadat we klaar zijn met eten. Ik pak de doos en grabbel een naam uit. 'Er zitten wel echt leuke tussen. Levi, Noah, Sem, Jayden, Owen, Lucas, Dex, Quin, Vince en om het helemaal af te maken. Floris.' Lacht iedereen. 'Ohh die zijn inderdaad leuk.' Zegt Romeo. 'Welke namen vinden jullie het leukst?' Vraag ik aan ze. 'Ik vind Noah heel leuk.' Zegt Eva enthousiast. 'Ik ook wel maar Levi en Jayden ook.' Zeg ik. 'Ik denk dat ik voor die 3 ga.' 'Wat vind jij Wolfs?' Vraagt Eva. 'Hmm ik denk Floris. Nee hoor nee ik denk inderdaad ook Noah of Jayden. Ik vind het lastig.' Zegt hij. Eva legt haar hand op zijn been. 'Dat is het ook.' Knipoog ik.

'Ik denk Levi.' Zegt Nick. Dan voel ik de kleine schoppen. 'Oeh ik denk dat de kleine dat ook een mooie naam vind.' Wrijf ik over mijn buik. 'Dus het word Levi?' Vraagt Romeo. 'Ja.' Zeg ik blij. 'Maar trouwens het is wel gek dat Mechels hier niet even wilde blijven. Ze is meteen met de visite weg gegaan.' Zucht ik. 'Ik ben geen idee.' Zegt Eva. 'Ze zou vast weer moeten werken.' Zegt Romeo, ik knik 'nou gelukkig ben ik vrij morgen, die buik begint nu wel echt in de wel te zitten hoor.' Lach ik. 'Gelukkig nog 2,5 maand, achteraf ben ik eigelijk wel blij dat Mark er niet meer is. Wat nou als die jaren later weer opduikt en me kind iets zou aan doen.' Zeg ik ineens.

'Je moet daar niet meer aan denken.' Zegt Nick. 'Ja weet ik maar toch. 'Ik begrijp je.' 'Iemand nog iets drinken?' Vraag ik aan ze. 'Nee hoor wij moeten zo maar eens gaan.' Zegt Eva. 'Oh oke.' Glimlach ik. We kletsen nog een half uurtje en dan staan Eva en Wolfs op. 'Nou wij gaan er vandoor.' Zegt Wolfs. 'Het was super gezellig.' Zegt Eva en geeft me een knuffel. 'Ja dankjewel.'

Het leven - Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu