26

78 3 1
                                    

Marion:
'Jezus wat ben ik blij. Zucht ik van opluchting en neem plaats op mijn bureaustoel. 'Maar...' Zucht ik. 'Ik maak me zorgen om Ro of het hem allemaal lukt zolang zonder mij vanwege me zwangerschap. Letten jullie alsjeblieft goed op hem als ik weg ben? En als er iets mis gaat verplicht ik jullie te bellen.' Zeg ik serieus. 'Komt goed.' Zegt Wolfs tegen mij. Ik glimlach naar hem en neem een slok van me thee. Een uurtje later trek ik me jas aan. 'Ik ga maar eens naar huis.'

Eva kijkt naar haar digitale klok op haar telefoon. 'Oei ja wij ook. Zullen we naar huis?' Kijk ze Wolfs aan. Wolfs knikt en ze staan op en trekken ook hun jas aan. We lopen alle 3 het bureau uit en stappen ieder hun auto in. Ik alleen en Wolfs en Eva samen. Ik kom thuis aan en doe de voordeur open. 'Heyy ben je er weer, hoe ging het vandaag?' Vraagt Nick aan mij.

'Ging wel oké. En bij jouw?' Geef ik hem een kus. 'Ja goed ik was vandaag ook optijd klaar vandaag. Maar het ging bij jouw niet goed vandaag?' 'Ik moest bijna voor een paar weken naar Amsterdam.' Zeg ik getreurd. 'Meen je niet hoezo?' Vraagt hij. 'Voor een zaak, maar Wolfs heeft mijn baas aangesproken waardoor ik weer van de zaak ben afgehaald.' Zeg ik blij. 'Lief van hem. Ik kan je niet voor een paar weken los laten hoor. En al helemaal niet als je bijna gaar bevallen.' 'Je bent lief.' Glimlach ik naar hem en sla ik mijn armen om hem heen.

'Wat eten we vanavond of zal ik wat halen?' Vraag ik aan hem. 'Ik dacht aan pizza.' Antwoord hij. 'Is goed.' Knik ik. 'Top doen we dat, welke wil je?' 'Salami.' 'Dan neem ik die ook.' Besteld hij 2 pizza's. 'Ik ga even op de bank liggen.' Zeg ik tegen hem. 'Doe maar lieverd.' Zegt hij. Als ik eenmaal op de bank lig voel ik mijn ogen zwaar worden en val ik in slaap. 'Lieverd wakker worden.' Maakt Nick me wakker en ik ruik een heerlijke geur. Ik sta op en loop naar de tafel en ga half slapen zitten en geniet van me pizza.

'Optijd naar bed.' Knipoogt Nick. 'Ja want vannacht was het heel erg laat hè, maar dat vond je vast niet erg.' Glimlach ik en neem een hap van me pizza. 'Zeker niet.' Lacht hij. 'Maar vanavond sla ik over, ik moet er vroeg uit.' Kijk ik hem serieus aan. 'Hmm jammer.' Pruilt hij zijn lippen als grap. 'Nou misschien.' Eet ik lachend me pizza op. 'Jeeeeeej.' Juicht hij. 'Nee hoor als je het niet wilt accepteer ik dat.' Zegt hij.

Ik sta op en ga op zijn schoot zitten met 2 benen aan één kant. 'Zou ik morgen anders vrij nemen? Romeo is toch ziek.' Zeg ik lachend tegen hem. 'Hmm klinkt als een goed idee.' Zoent hij me. De kus gaat over in een zoen en naar een paar minuten sta ik op en trek alle gordijnen dicht.

Het leven - Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu