Marion:
Ik stap bij Eva in de auto en we rijden naar mijn huis. 'Hoe ga je het nu doen met Mark?' Vraagt ze. 'Ik weet het niet Eef, wat een kut situatie dit.' Zucht ik. 'Ik begrijp het, ik zal eerst rustig met hem praten, misschien heeft hij spijt en doet hij normaal en lief tegen je. Maar ik snap het heel goed als je het hem niet vergeeft.' 'Wil je niet tegen hem zeggen dat hij vader wordt alsjeblieft?' 'Nee natuurlijk niet ik zal niks zeggen, komt goed.' Ik haal opgelucht adem. 'Dankje.' Glimlach ik zachtjes. Waarna het stil is in de auto onderbreekt Eva. 'Is Mark al thuis? Dan kan je even rustig bijkomen.' Vraagt ze. 'Denk het niet dan zou de dokter toch wel bellen?' Antwoord ik. 'Ja dat denk ik wel maar ja met Mark weet je het niet zeker.' 'Ik hoop het.' Ik zucht en we lopen naar de voordeur. 'Hij is er niet.' Haal ik weer opgelucht adem. 'Gelukkig, wil je koffie of thee?' Vraagt Eva aan mij. Ik schud misselijk mijn hoofd, ik ren naar de wc en ik geef over. 'Begint het nu al?' Zucht ik en loop naar mijn bank en ga er op liggen. Eva glimlacht naar mij dat het allemaal goed komt.
Eva:
Ik word gebeld door Wolfs en neem op.
E: Ja Wolfs, wat is er?
W: Ik ben net gebeld door het ziekenhuis.
E: Vertel?
W: Mark heeft tegen de dokters gezegd dat hij het kind wilt vermoorden.
E: Dus hij weet het dat Marion zwanger is?
W: Ja.
E: Jezus, wat moeten wij nu doen?
W: Niks tegen Marion zeggen, het loopt vast wel los.
E: Weet je het zeker? Als hij het word moord zegt bedoeld hij ook echt het woord moord.
W: Hij gaat echt zoiets niet doen.
E: Het laatste wat ik wil is dat Marion en haar kind dood is.
W: Eef niet zo hard waarschijnlijk zit Marion naast je.
E: Ik sta in de gang. Maar oke is goed... uhm bedankt ik ga weer naar Marion.
W: En anders blijven we vanavond posten bij de woning zonder dat ze het beide weten.
E: Ja goed plan.
W: Als er dan iets is grijpen we in, dan kom ik zo jouw kant op.
E: Oke top, tot zo.
W: doeg
Ik glimlach en hang op en loop weer terug naar Marion. Ik plof neer op haar luie stoel die onwijs lekker zit. Kijkt naar Marion die slaapt op de bank ik glimlach, het ziet er enorm lief uit. Ik pak mijn telefoon weer en ga een spelletje doen. Even later gaat de deur bel. Ik schrik even, stel dat het Mark is? Ik loop gespannen naar de deur en doe het open.. maar ik ben meteen ontspannen als ik Wolfs zie. Ik glimlach naar hem. 'Hey, is hij nog niet thuis?' Vraagt hij. 'N..nee niks gehoord ohw ja, Marion is in slaap gevallen op de bank.' Antwoord ik. 'Ohw oke, zullen we dan in onze auto zitten aan het einde van de straat?' Stelt hij voor. 'Ja is goed.' Ik wil de voordeur dicht doen maar Wolfs houd hem tegen, ik kijk hem vragend aan hij glimlacht geruststellend en hij loopt naar binnen en pakt chips en cola en loopt weer naar buiten. 'Kom dan gaan we.' 'Jezus Wolfs doe normaal.' Hij trekt de zak open en eet een paar chipjes. 'Ja wat.' Ik schud glimlachend me hoofd en we lopen naar de auto. 'Ik heb honger oke.' Zegt hij lacherig. Ik rol lachend met me ogen en mijn handen verdwijnen ook in de zak chips. 'Nou wat een top plek, we kunnen gewoon in de woonkamer kijken. En ze slaapt nog steeds.' Lacht hij. 'Nou dat heb je goed gedaan hoor.' Geef ik hem een schouderklopje. 'Ja he.' Lacht hij tevreden. 'Ja.' Glimlach ik. Dan zien we dat Mark aan komt rijden. Hij loopt boos de auto uit en loopt naar binnen. 'Mijn God daar heb je hem.' Zeg ik.
Marion:
Ik schrik wakker van een deur die open vliegt en met een klap dicht word geslagen. 'Oh hey, gaat het weer met je?' Ik loop naar hem toe en geef hem een kus.' 'Ja dat wel, maar straks met die fucking collega van je wat minder, fucking bitch.' Zegt hij boos. 'Mark! Hou op!' Schreeuw ik tegen hem. 'Ja wat! Waarom schoot zei mij neer!' 'Omdat jij met je fucking zieke kop kokend heet water over me heen gooit en dan mag je schieten volgens de wet.' Leg ik hem uit. Ik kijk naar hem zijn ogen zijn net vlammen zo boos is hij maar voor dat ik het weer duwt hij mij. 'Als jij dat nooit had gedaan had zij niet hoeven schieten!' Duw ik hem terug. 'Ohw ja! Is dat zo?!' 'Ja dat is zo!' Schreeuw ik terug. 'Weet je wat ook zo is!' 'Nou?!' 'Dat jij godverdomme zwanger bent!' Schreeuwt hij boos. Ik schrik en sla mijn ogen neer. 'Mark ik wilde je het vertellen echt!' Zeg ik. 'Ohw ja! Het ergste is nog dat ik het te horen krijg van zo'n kut dokter!' 'Oh dat is niet waar! Jij liep daar te schreeuwen dat je die test had gevonden, dus houd op met liegen! Schreeuw ik weer. Ik zie dat hij schrikt, ik voel mijn tranen op komen. 'Niet andere de schuld geven Mark de Brouwer!' Zeg ik huilend en ik loop naar boven. Ik hoor dat Mark achter me aan rent. 'Verdomme Marion! Je had het me toch gelijk kunnen vertellen!' Ik duik in ons bed en barst in tranen uit. 'D..dat wilde ik w.. wel maa.. maar ik kon het n..niet. Ik was bang.. dat je het niet zou willen. En dat is nog zo ook.' Snik ik. 'Hoezo niet?' Is hij nu wat rustiger. 'Verdomme Mark! Je loopt me te mishandelen alsof dat de normaalste zaak van de wereld is! Snap je dan dat ik bang ben om je dat te vertellen? Bang dat je de baby dood trapt en ik een miskraam krijg!' Schreeuw ik met tranen in me ogen. Hij kijkt met grote ogen hoe ik overstuur raak. 'Snap je dat dan godverdomme echt niet!' Raak ik helemaal overstuur. 'Jezus doe eens rustig! Doen alle vrouwen dit die zwanger zijn of zo! Jezus!' Wordt hij opnieuw boos. 'Hormonen spelen inderdaad een rol ja maar zeg iets' 'ik denk dat..' begint hij.
Hier is dan deel 4🤍✨ laat me weten wat je er van vond en vergeet zeker niet op dat ⭐️ te drukken, zou ik super leuk vinden🥰
Volg mij op Instagram voor super leuke edits: Flikkenmaastricht_fpxx
