Marion:
'Jeetje wat ben je toch allemaal aan het doen.' Vraagt Nick lachend als ik alle gordijnen heb dicht getrokken. 'Niet iedereen hoeft mee te kijken toch?' Lach ik en geef en nog een kus. 'Nee dat is waar.' Lacht hij. Dan voel ik zijn handen op mijn billen en hij tilt me naar de bank. Binnen een paar seconde liggen alle kleren op de grond en beleven ze een wilde avond.
De volgende ochtend schrik ik wakker en verbaasd kijk ik om heen, waar lig ik in godsnaam. Dan herinner ik het weer en kijk in 1 beweging naar de klok en schiet voorover waardoor Nick ook wakker schrikt. 'Kut!' Zeg ik. 'Wat is er.' Vraagt hij half slapend. 'Ik ben vergeten gisteravond Mechels te bellen om verlof op te nemen.' Ik loop naar me telefoon die op de keukentafel ligt. 20 gemiste oproepen van Eva, Wolfs en Mechels.
'Godverdomme.' Vloek ik. 'Oohhh.' Zegt hij. Ik ga naar mijn contacten en bel Mechels die best kwaad is wat me totaal niet verbaasd. 'Jezus Marion! Waar zit je!' Zegt ze boos. 'Sorry ik heb me verslapen.' Ze zucht. 'Hoe stom kun je zijn, nou kom maar hier naar toe. Dan werk je vandaag maar iets langer.' Zegt ze nu iets rustiger maar nog altijd boos. 'Ik wilde eigelijk een dag verlof opnemen maar ik kom wel.' Zeg ik. 'Dat is nu al te laat ik geef je morgen wel vrij.' Zegt ze wat me verbaasd. 'Uuhh oke tot zo.' Zeg ik en hang op. 'En?' Vraagt Nick.
'Ik moet werken.' Zeg ik met een triest gezicht. 'Ohh nee he!' Baalt Nick. 'Sorry.' Zeg ik zacht. 'Het is oke lieverd.' Zucht hij. 'Nou trek maar snel je kleren aan.' Geeft hij me een kus en loopt met zijn kleren naar de slaapkamer. 10 minuten later sta ik in de gang om weg te gaan. Ik heb veel make-up op vandaag want die wallen onder me ogen zijn verschrikkelijk. Eigelijk helpt het niet maar goed beter iets dan niets.
Ik geef Nick een dikke kus en stap in de auto op weg naar het bureau. 'Jezus Marion waar was je?' Zegt Romeo als ik naar me bureau loop. 'Het was nogal laat geworden gisteren.' Gaap ik en ga met een zucht zitten. 'Godverdomme ik had gister avond moeten bellen voor verlof. Had ik nu gewoon nog in me bed gelegen.' 'Wat heb je gedaan dan.' Stelt Romeo de vraag die ik hoopte dat hij die niet ging vragen. Ik voel dat ik rood word. 'Laat maar ik weet het al.' Lacht hij. Ik loop naar de wc's en geef over. Daarna kom ik met een wit gezicht terug lopen. 'Ik denk dat ik me ga ziek melden.' 'Jeetje ja dat denk ik ook, je ziet er niet goed uit. Misschien moet je goed slapen inplaats van elke avond wipwappen.' Grinnikt hij bij het laatste woordje.
Ik knik en loop naar Mechels. 'Ik k..ughh.' Hoest ik als ik terug kom van Mechels. 'Wat is er?' Vraagt hij. 'Ik moet gewoon doorwerken. Nu gaat ze echt te ver.' Zeg ik dit keer woedend. 'Hey rustig komt goed neem even een lekkere thee of vitamine. Ik heb dat wel voor je. Wil je paracetamol?' Vraagt hij lief. Ik knik dankbaar naar hem. 'Als dit over een uur niet weg is ben ik weg.' Zeg ik boos richting het kamertje van Mechels. 'Komt goed.' Brengt hij vitamine en paracetamol. 'Neem dit maar, en als je misselijk bent moet je even naar de wc rennen.' Zet hij het op mijn bureau. 'Dankje.' Glimlach ik zwakjes. 'Het komt goed ja?' Aait hij over me schouder en gaat weer aan het werk.
