Zawgyi
Close My Eyes (or) အဆိပ္ရွိအခ်စ္
Ep.11
ညစာစားပြဲကေန မင္းႀကီးကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးျပန္လာတဲ့လမ္းတစ္ေလ်ာက္ဟာ တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္စြာ။ဝမ္ငယ္ၾကည့္ရတာ လုံးဝကိုတိတ္ဆိတ္ေနတယ္။အရိပ္အေျခတစ္ခ်က္အကဲခတ္ၿပီး ေမးရန္လည္းမဝံ့ရဲတာမို႔ ေဘးကယွဥ္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ဝမ္ငယ္လက္ဖ်ားေလးကို မသိမသာေလးပြတ္တိုက္မိေတာ့ သူေတာ့မသိေပမယ့္ စိတ္ထဲရွိန္းျမျမ။
ဝမ္ငယ္ကသူ႕လက္ကေလးအသာ႐ုတ္သြားၿပီး ကိုယ္ေရွ႕မွာလက္ဖ်ားအခ်င္းခ်င္းဆုပ္ကိုင္လို႔ စကားစလာတယ္။
"အရွင့္သား ေရွာင္းရန္ကလိုက္လာတဲ့လူေတြကို သွားတွေ့လ်ိုက်ပါဦး ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးက မနက္ျဖန္မွသြားေရာက္ႏႈတ္ဆက္ပါ့မယ္''
ထိုေတာ့မွ သူဘာေတြးေနလဲသိလာရသလို။
"ကိုယ္လည္း မနက္ျဖန္မွ ဝမ္နဲ႕အတူသြားမယ္ေလ''
"ခရီးေဝးကလာရသူအဖို႔ မ်က္ႏွာအရင္ျမင္ခ်င္မွာပါ အားမနာပဲသြားေတြ႕လိုက္ပါ ''
"ကိုယ္ေရာက္လာတုန္းကေရာ ေတြ႕ခ်င္ေနခဲ့ရဲ႕လား''
ေဘးကလူသားေလးက ေလွ်ာက္လွမ္းေနတာကို ရပ္လိုက္တယ္ မ်က္ေတာင္ဖ်ား ေလးတစ္ခ်က္ခတ္ မ်က္ဝန္းေလးပင့္ေမာ့ၾကည့္လာၿပီး မ်က္ႏွာျပန္လႊဲခ်ိန္ ေသေလာက္တဲ့စကားကို ေအးေအးေဆးေဆးဆိုနိုင္၏။
"ေရွာင္းရန္မွာ ေနာက္ဆုံးေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကို ပြန်တွေးမ်ိရင် မ်က္ႏွာကိုမျမင္ခ်င္တာပါ''
ေကာင္းပါေလ့။
အသဲႏွလုံးပါ ေအးခဲသြားဘိထင္။ဒဲ့တိုးဆန္လြန္း၏။ စကားေျပာမတတ္တာလား။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ရွင္ဘုရင္ျဖစ္လာမယ့္သူကို ေျပာရဲဘိျခင္း။စကားေျပာျပတ္သားတဲ့သူက သူတန္ဖိုးထားရသူမို႔ေအးခဲသြားတဲ့ႏွလုံးသားကို ပူႏြေးလာေအာင္ ဒီကိုယ္ေတာ္ကပဲ ျပန္ႀကိဳးစားပါ့မယ္။
မုလုံဆြဲေခၚရာေနာက္ ကလန္ကလားနဲ႕ပါသြားရတဲ့ က်န္းခ်န္ပါးစပ္ကညည္းညည္းၫူၫူ။
"ဘာျဖစ္လို႔အတင္းဆြဲေနတာလဲ မုလုံရာ ေရွာင္က်န့္လာရင္မေတြ႕ပဲေနလိမ့္မယ္''
ESTÁS LEYENDO
Close My Eyes (or) အဆိပ်ရှိအချစ်
Fanficအရှင့်သား သွားခွင့်ပေးပါတော့ ကျွန်တော်မျိုးအရမ်းပင်ပန်းနေပြီမို့ မျက်လုံးတွေမှိတ်ခွင့်ပေးပါတော့။
