Canlı Ders Vakası | Texting

C. D. V. 34

Çağan Şengül, Yasir Miy - Seni Kaybettim

"Anne?"

Annem panikle oturduğu koltuktan kalkıp bana baktı.

"Hocam İlgi ile baş başa konuşmak istiyorum izin verir misiniz?"

Müdür yardımcımız başını sallayıp odada bizi yalnız bırakırken anneme sorgulayan gözlerle bakıyordum.

"Sen yine ne işler çeviriyorsun? Senin inadına çalışmayıp Çağan'dan daha düşük notlar almamı mı istiyorsun? Yemin ederim yaparım."

Annemin panik hali devam ediyordu. Ne yalan atsam diye düşündüğüne o kadar emindim ki.

"Kızım saçmalama. Ailesiyle ortak olduğumuz için senin ondan yüksek notlar almanı istiyorum sadece."

Anneme küçümsermiş gibi baktım. "Eğer onun notlarıyla oynamaya falan kalkarsan arkamdan elli yıl İlgi diye ağlarsın."

"Evden mi kaçacaksın kızım hayırdır?" dalga geçermiş gibi güldüm.

"Yaşadığımız yere ev denilebilirse tabii. Kaç defa o mutfaktaki aile masasında oturup birlikte yemek yedik ki biz? Kaç defa babam bana gülümsedi? Kaç defa o kocaman salonumuzda oturup birlikte bir film seyrettik?"

Annem üzülürmüş gibi başını eğdi. Oysaki üzülmediğini biliyordum.

"Kızım bunları kaç defa konuştuk? Babanla birlikte çok çalışmak zorundayız ki sana bu yaşadığın hayattaki güzel fırsatları sunabilelim."

Derin bir nefes verdim. "Fakir olup mutlu bir ailede yaşamayı ne kadar isteyeceğimi tahmin edebilir misin?"

Annem susunca devam ettim. "Tahmin etmiştim."

"Eğer Çağan'ın notlarıyla oynamaya veya ona zarar falan vermeye çalışırsan ne halt olduğunuzu tüm camia öğrenir. Bence bunu göze alamazsın."

Masaya elimdeki kağıtları koyup odadan çıktım. Gözlerim dolu dolu tuvalete gittim. Elimi yüzümü yıkamak yerine kalorifer ve cam arasındaki duvara oturup ağlamaya başladım.

Evet hiç bir zaman mutlu bir ailem olmamıştı ve olmayacaktı. Ama son zamanlarda daha fazla acı veriyordu.

"İlgi?" tanıdık sesle başımı kaldırdığımda kızarmış gözlerimle Çağan'a baktım.

"İyi misin?" göz yaşlarımı silmeye çalışsam da hala akıyorlardı.

"İlgi? Bir problem mi var? Anlatmak ister misin?" göz yaşlarımı silmeye çalışıp duvardan kalktım.

"İyiyim sorun yok." maskeyi çıkarıp yüzümü yıkamaya başladım.

Çağan kapıyı kilitlediğinde erkekler tuvaletinde olduğumuzu yeni fark etmiştim.

"Gel şuraya bir oturalım ne oldu anlat veya anlatma. Sessizliğini de dinleyebilirim."

Duvara oturup hüzünlü hüzünlü karşı duvarı izlemeye başladım. Gerçekten dışardan bakıldığında süper bir hayatı olan, güzel, zengin, erkeklerin peşinde koştuğu ilgi manyağı kızlardan olabilirdim.

Ama gerçek ben çok farklıydı. En yakın dediğim arkadaşlarıma bile anlatmadığım, anlatamadığım bir ailem vardı.

Beni hiç bir zaman sevmemiş, sevse de sevgisini göstermemiş bir ailem vardı. Yetimhane de büyüseydim belki daha mutlu daha hayat dolu bir kız olurdum.

"İlgi." Çağan'a bakmasam da benim için endişelendiğini anlayabiliyordum.

"Bak belki yeri ve zamanı değil. Ama içimdeki şeyleri söylemek istiyorum. Sana saçma sapan şeyler söylemiş olabilirim. Mal gibi triplere girmiş olabilirim."