C. D. V. 40

5.3K 427 489
                                    

Mehro - Chance With You <3

Evi ararlerken bir köşeye oturmuş Çağan'ı bekliyordum. Garip bir şekilde ne üzgündüm ne mutlu.

"İlgi!" Çağan gelip yerde oturduğum için hemen yanıma çöktü ve yüzümü ellerinin içine aldı.

"İyi misin güzelim?" evet dercesine başımı salladım. Çağan bir yandan bana içi gidercesine bakarken bir yandan da evi didik didik eden polisleri inceliyordu.

"Polislerle konuşup döneceğim sende kalk bir bardak su iç. Geldiğimde de elini yüzünü yıkarız."

Çağan'ın dediklerine itiraz etmeden elimi tutup beni kaldırmasına izin verdim ve mutfağa girdim. O da yukarı çıktı.

Annemle babamın yediği boku öğrenmek için can atıyordum. Bu benim için büyük bir şok değildi ama gerçekten bu zamana kadar neler yaptılar çok merak ediyordum.

Suyumu içip sandalyeye otururken düşünmeye başladım. Şimdi ne yapacaktım? Nereye gidecektim?

Çağan gözleri kırmızı bir şekilde mutfağa tekrar girdi.

"Arama bu gece bitene kadar sürecekmiş. Hadi eşyalarını topla bize gidelim seni yalnız başına bırakamam."

Düşünceli bir şekilde yere bakıyordum ki bakışlarımı Çağan'a çevirdim.

"Sizin evde arama yok mu?"

"Babam eve iş taşımaz üstün körü inceleyip gittiler. Asıl iş şirkette. Hadi gel sana bir çanta yapalım sonra da gidelim bu evden."

Başımı sallayıp merdivenlere doğru yol aldım. Çağan da arkamdan geliyordu. Sanki beni bir an yalnız bıraksa yolun ortasında araba üstüne gelen yavru köpek gibi kalacakmışım gibi davranıyordu.

"Abi eşyalarını alabiliriz değil mi? Bu evde bırakmak istemiyorum onu."

Polis kısa bir an düşünürken en sonunda başını salladı.

"Alabilirsiniz ama çabuk olun lütfen başımın ağrımasını istemem. Aldığınız eşyalara bakmak zorundayım sadece. Bayan polislerden birini çağırayayım. Benim bakmam uygun olmaz."

Polis dışarı çıkarken bende dolabımın üstünde duran büyük sırt çantalarımdan birini kapıp sandalyeme koydum.

"Bende çıkıyorum rahat rahat hazırla."

Başımı salladım ve içeriye gelen bayan polise bakmadan çantamı doldurmaya başladım. İhtiyacım olan ne varsa koydum. Kimseye yük olmak istemiyordum.

Çekmecemde duran babamın acil bir şey olursa diye kullanmam için verdiği parayı da cüzdanıma koyup çantamı kapattım.

Merdivenlerden inip duvara yaslanmış olan Çağan'ın koluna dokundum.

"Hadi gidelim."

**

İkimiz de adım attıkça daha çok suskunlaşıyorduk daha çok kendi iç dünyamızla savaşıyorduk resmen.

Bir gecede babamla annem, onun babası ve daha bu işin içinde kimler varsa hepsi alınmıştı. Başladığımız işi bitirmeliydik ve onların peşini hiç bırakmamalıydık.

"Çağan." zümrüt yeşili halini almış gözleri bana döndüğünde bu halde bile ne kadar yakışıklı olduğunu düşünmemem gerekirdi..

Çağan bana ne söylemiş olursa olsun hala onu her gördüğümde etkileniyordum çünkü garip bir havası vardı. Beni ona çeken bir şeyler olmuştu her zaman ve sinirimi bozuyordu.

Canlı Ders Vakası | Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin