NEVA'M

14•

Ben alkışlar eşliğinde masaya ilerleyip oturacağız sanarken ne olduğunu anlamadan Savaş'la dans etmeye başlamıştım.
Savaş gibi birinin böylesine mafya kılıklı tuhaf adamların olduğu bir ortamda dans edebileceğini düşünmemiştim hiç... Aklıma gelen şeyle tedirgin bir şekilde konuştum.

" Savaş... Bu kadar mafya kılıklı adamın olduğu bir ortamda çatışma falan çıkmaz değil mi ? "

Sorduğum soruya her zamanki çatık kaşları ve sert çehresiyle cevap vermişti.

" Akıllarından dahi geçiremezler güzelim. Merak etme. "

Dediğiyle birlikte rahatlamıştım. Sonuçta etrafta çok çocuk vardı... İnsan ister istemez tedirgin oluyordu.

Kısa bir süre sonra ise şarkının bitmesiyle birlikte bize ayrılan masaya geçmiştik.

▪▪▪▪

" Evet. "

Cümlemin ardından elime nikah cüzdanını veren memura teşekkürler diyerek tebessüm etmiştim.

Tebrik için gelen herkese sahte gülücükler göndermekten sıkıldığımda elimle yüzümü sıbazladım bir süre.

Savaş Cihat'ın önemli bir konu var diyerek çağırıp gitmesinden sonra bana doğru bakışlarından rahatsız olduğum orta boylu bir adam gelmeye başladığında derince bir nefes versemde tanımadığım ve kim olduğunu bilmediğim için hiçbir tepki vermemiştim.

Benim bakışlarım etrafta koşturan Alaz'dayken elini tokalaşmak için uzatan adamla birlikte tüm dikkatimi karşımdaki adama vermişrim. Başına iş açacaktı geri zekalı!

" Ben Salih... Savaş'ın holdinglerinden birinin ortağıyım. "

Dediklerine mimik dahi kıpırdatmadan uzattığı eline ters bir bakış atıp cevap verdim.

" Neva... Tebrik için geldiyseniz eşim birazdan burda olur. "

" Aaa yok. Ben sizi tanımak için gelmiştim. Savaş gibi sinirli biriyle muhattap olamam. Sizin gibi zarif bir kadınla konuşmak güzel olur diye düşünmüştüm. "

Salih denen adamın dedikleri kaşlarımı havaya kaldırmama sebebiyet verirken konuşmayı da ihmal etmemiştim. Nerden geliyordu bu özgüven ve yürek acaba...

" Yanlış düşünmüşsünüz... Sizin deyiminizle Savaş gibi birinin karısına asılmaya cürret edecek kadar zihniyet taşımayan bir adamın , adını dahi öğrenmek istemem. Bu arada sinirlendiğimde Savaş'ı aratmam. Eşim gelmeden gitseniz sizin adınıza iyi olur. "

Sözlerimle birlikte karşımdaki adam ufak bir öksürük krizine girerken dikkatimi son derece korkunç bir sinirle yanımıza gelen Savaş'a vermiştim. İşte başlıyoruz...

Salih denen salağı kolundan tuttuğu gibi arka bahçeye ilerlemeye başlamıştı. Gidersem kızacağını bildiğimden tebrik için gelen insanların sorularını yanıtlamaya başlamıştım.

O salakta haketmişti ama! Sanki Savaş'ı tanımıyormuş gibi...

▪▪▪▪

Ayaklarıma kara sular inerken yorgunluktan kendimi sandalyelerden birine attım. Sonu yok muydu bu günün!

Yanıma koşarak gelen Ertuğrul önümde durup baş selamı verdiğinde tüm dikkatimi ona vermiştim.

" Davet bitti yengem. Abim evde seni bekliyor. "

Dediğine olumlu anlamda kafamı salladıktan sonra önden ilerlemeye başlamıştım.

" Savaş şu yanımdan öldürecekmiş gibi aldığı adamı ne yaptı ? Sen bilirsin Ertuğrul söyle hadi... Çok mu sinirliydi ? "