Hayat mücadelesi içinde herkes gibi yaşam savaşı veren Neva Aktan'ın , işi gereği cezaevine aşıya gitmesiyle başlayan , Savaş Kayademir'in ilk gördüğü anda tutulduğu kızımızın başına gelenleri konu alan bu hikayeye gelin hep birlikte konuk olalım...
Çaldığım zille eş zamanlı olarak açılan kapının ardında güler yüzle beni karşılayan arkadaşıma bende tebessüm edip içeri girmiştim.
Çantamı gelişi güzel koltuklardan birine attıktan sonra kendimi de bir yere atıp ayaklarımı boylu boyunca uzatmıştım.
Çok yorulmuştum ya... Tek temennim yarın işimin olmamasıydı. Sabaha kadar uyuyup bir daha akşama kadar daha uyumak istiyordum.
" Çok yorgun görünüyorsun. Cafeden pasta börek falan getirmiştim. Yemeyecek misin kuzum. ?
Akasya'nın sorduğu soruya olumsuz anlamda kafamı sallayıp cevap vermiştim.
" Uyuyacağım. Yorgunluktan ölüyorum..."
Cümlem biter bitmez gözlerimi kapatmıştım. Dakikalar sonunda uykuya dalmadan önce hissettiğim son şey ise üzerime örtülen örtü ve kafamın altına konulan yastık olmuştu...
7 Ay Sonra :
( Bebeklerim evet biraz fazlaca zaman atladık biliyorum ama asıl konulara girmek için gerekli olan buydu... Keyifli okumalar. )
Güneş ışığının salonu olduğu gibi aydınlatmasıyla birlikte araladığım gözlerimi kırpıştırıp yattığım yerden kalkmıştım.
Temsili :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Doğruca odama ilerleyip banyoya girerek kısa bir duş aldıktan sonra tüm rutin işlerimi halledip banyodan çıktım.
Üzerimi hızla değiştirip odadan da çıktıktan sonra mutfağa ilerleyip daha uyanmayan canım arkadaşıma bu gün de ben kahvaltı hazırlayayım diyerekten kollarımı sıvamıştım.
Bir ya da bir buçuk saatin sonunda her şey tamamiyle hazır olduğunda tam gidip Akasya'yı çağıracaktım ki gözlerini ovuşturarak geldiğini farketmiştim.
" Günaydın..."
" Günaydın kuzum. Ellerine sağlık vallaha çok güzel görünüyor masa. "
Akasya'nın yemek masasına kurulup her seyden yemeye başlamasıyla birlikte ben de ekmek kutusundan ekmekleri almaya gitmiştim.
Ekmek olmadığını gördüğümde ağzım şokla açılmıştı.
" Dün burda iki tane ekmek vardı. Hangi mideye yedin o kadar ekmeği be! "
Dediklerime gülen arkadaşım ağzından çıkarttığı zeytin çekirdeğinden sonra konuşmayı da ihmal etmemişti.
" Biri bayatlamıştı. Birini de yedim..."
Dediğine kafamı olumlu anlamda salladıktan sonra işaret parmağımı sallayıp
" Ekmek alıp geleceğim , sofrayı silip süpürürsen bitersin! " dedim.
