Hayat mücadelesi içinde herkes gibi yaşam savaşı veren Neva Aktan'ın , işi gereği cezaevine aşıya gitmesiyle başlayan , Savaş Kayademir'in ilk gördüğü anda tutulduğu kızımızın başına gelenleri konu alan bu hikayeye gelin hep birlikte konuk olalım...
İyiden iyiye rutubetten gözüm kararmaya başlamıştı artık... Hayvan ne su vermişti ne yemek. Şükür ki gelip bir kez daha dokunmamıştı... Odanın tavanındaki küçük pencereden anladığım kadarıyla sabah olmuştu. Dün tartışmadan sonra gelmemişti ruh hastası...
O kadar ruhsuzlaşmıştım ki... Bir günde ruhum çekilmişti resmen.
Hani her şeyin bittiği bir nokta vardır. Susarsın , ağzını bıçak açmaz. Daha sonra küçük bir pencereden göğe bakıp , bir Mucize beklersin. İşte ben tam olarak o naktadaydım şuan... Bana dokunmaması o iğrenç ellerinin tenime değmemesi için bir mucize bekliyordum...
Bir anda çıkan silah seslerinin kulaklarımı doldurmasıyla zamanın geldiğini anlamıştım. Öldüreceklerdi beni galiba... Titrek bir nefes verip olduğum yerde biraz diklendim. Ölümüm bu itlerin elinden olsun istemezdim! Ama onurumla ölmek her şeyden önemliydi... Bana dokunamadan gebertirlerse gözüm açık gitmezdim en azından.
Kapının sertçe tekmelenerek açılmasıyla gözlerimi sıkıca kapatmıştım. Büyük bir haykırış sesi duyduğumda açtığım gözlerim anında dolmuştu. Kurtulacaktım... Savaş sinirlerine hakim olmaya çalışarak yanıma gelip şevkat barındıran sesiyle konuşmaya başlamıştı. Bu arada ellerim ve ayaklarımdaki ipleri de çözüyordu.
Uykusuzluktan gözlerim kapanmaya başladığında bilincim kapanmadan son duyduğum , hayatımda sadece üç defa karşılaştığım ama beni kurtaran koca adamın sesiydi...
" Uyu bebeğim... Güvendesin. "
▪▪▪▪
Savaş'tan devam :
Kucağımdaki sevdiğimle birlikte mekandan çıkmıştım.
Savaş ve Neva temsili :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabanın yanına ilerlerken arkamda kalan tüm adamlarıma sertçe konuştum.
" O iti girdiği delikten çıkarın!!! HEMEN!! "
Neva bağırışımla birlikte irkilirken kendime sövüp arabaya yerleştirerek kendimde yerime geçip yola koyulmuştum.
" Ulan piç! Ulan şerefsiz!! Çıkacaksın...Illaki çıkacaksın bir yerlerden!!! "
▪▪▪
Neva'dan devam :
Uykunun bedenimi terketmesiyle birlikte gözlerimi araladığımda kendimi fazla dinç hissediyordum. Hastane odasında olduğumuzu farkettiğimde kafamı hafifçe kaldırıp etrafta biri var mı diye kontrol ettim.
Uyandığımı gören Savaş bir kaç adımda yanıma gelip bedenimi koca kollarının arasına almıştı. Ben ise karşılık vermeyip ellerimle bedenini kendimden uzaklaştırdıktan sonra yattığım yerden doğrulmuştum.
