TO THE MAN SHE CHOSE : HIS THE MAN (My Heartless SSG President 2)

Chapter 22

Alexa /Hinaya POV

"Mom? Im here at the hospital I'll call you later" Wika ng isang pamilyar na Boses na nagpamulat ng aking mata. When I open my I eyes , I saw a back of a man that having a conversation in his Phone.

The way he put his one hand in his pocket is you Attractive , I mean it's so eye catching, He is so cool.

I blink my eyes when I realized what Im doing. I sighed when I  remember that I fainted again. I guess My memories is recovering? There's a name that I want to remember but I my mind can't. The heck?

Nagulat ako ng biglang may naglahad ng kamay sa harapan ko . Iniangat ko ang aking paningin at tiningnan kong sino ito. Halos mapahiga ulit ako sa sobrang lapit ng mukha niya.

"Ms. Bushido right? Im sorry for mistaking you of someone , It just you really look like her , Im Matthew Ace Montemayor anyway" Wika niya at ngumiti saakin ng kunti na ikinatitig ko naman sakanya bago Tanggapin ang Nakalahad ng Kamay kanina pa.

"Hinaya Bushido" maikli kong sabi at nag iwas ng tingin. Umupo siya sa upuan katabi ng kama ko at nangalumbaba sa Harap ko.

"So Can I know your story? " Tanong niya habang nakangiti saakin.
Hindi ko alam pero sobrang gaan ng loob ko sakanya. Hindi ako nagdalawang isip na sabihin ang totoo.

"Well It kinda hard! Haha I got involved in a car accident and Had an amnesia, Do you know how hard it is? Of course you don't haha I always faint and Worst I got a headache yung parang winawarak yung ulo ko? It's hurts so much and why do I telling this to you? But still how about you?" Tanong ko na ikinatitig niya saakin ng matagal habang mapupula ang gilid ng mata.

"About me? Ahm Let's say that The girl I love forget all the memories we've done , She forget all bout me" nakangiti ngunit malungkot ang mga matang nakatingin sa kisame .

Hindi ko napansin na nakatitig na pala ako sa malungkot niyang mga mata , He smile at me and pinch my nose. Aba close ba kami? Kung makaasta tayo pero sige pagbigyan since nasaktan ko ata siya ng tanongin ko siya.

"Im sorry about that anyway" paghingi ko ng paumanhin  na ikinangiti niya at umiling.

"No, It's not your fault" sabi niya at tumayo at nag paalam na para umalis.

"See yah! I hope your memories will comeback babu" wika niya na ikinangiti ko , pero hindi ko narinig ang panghuli niyang sinabi. Na hindi ko na pinag tuunan ng pansin.

"Why did I suddenly feel Sadness?" Tanong ko sa sarili ko na ikiknabuntong hininga ko. Wait where's my Kids? My husband?

Hinanap ng mata ko ang bag ko sa paligid at natagpuan ito sa gilid ko na nakapatong sa isang desk na may kasamang pagkain?

Sa sobrang gutom ko ay , I assumed that it's for me . Kinuha ko ang phone ko at tinawagan ang asawa ko.

"Hello hon?" Sagot niya na ikinangiti ko.

"Where are you?" Tanong ko naman na ikina buntong hininga niya. Is there something wrong?

"Im here with my office , andami kong aayusin ,Im sorry Im supposed to take care of you now , babawi ako" wika niya ba ikinangiti ko naman dahil sa ka sweetan niya.

" No it's okay, lalabas rin naman ako rito mamaya, I just fainted that's normal for me right?" Sabi ko habang kinakain itong fried chicken.

"Mr. Bushido you have a business meeting with Mr. Montemayor at-"

"Hon I gotta go, I have some errands to do Im sorry , See you later" sabi niya at ibinaba ang phone.

"Busy? Haha" napatawa naman ako dahil sa tuno ng boses niya kanina halatang stress na stress.

Pagkatapos kong kumain ay agad akong bumangon upang mag bihis at umalis na sa hospital na ito. Alam ko naman bayad na ang bills eh.

Nang makabihis na ako ay may nakasalubong akong nurse na may dalang lugaw sinundan ko pa ito ng tingin hanggang makarating siya sa Room na naka assigned saakin kanina.

Inalis ko na ang paningin ko sakanya at naglakad na paalis sa Hospital.

DUMATING AKO SA BAHAY, ng mag aalas sais na ng Gabi, paano dumaan pa ako sa mall para mamili ng snacks. Hindi ko alam pero mas bata pa ata ako mag isip sa mga anak ko hahaha.

Nang makapasok ako ay napansin ko na tahimik at patay ang lahat ng ilaw. Tulog na ba agad sila? Ang alam ko ay bukas pa darating ang mga maids rito.

I entered the passcode of our main door at papasok na sana ako ng may humawak sa balikat ko na ikina gulat ko naman ng kaunti.

Nilingon ko at niyakap agad ko ito sa pag aakalang ang asawa ko ito. Ngunit nagulat ako ng hindi pabango ng aking asawa ang aking naaamoy.

Tumingala ako at nakita ang mukha ni Mr. Goddamn Gorgeous? Agad ako humiwalay sa yakap ng marinig kong sumarado ang gate. The heck?

"How did you get here and What are you doing here?" Nagtatakang kong tanong, Ngumisi siya at sinagot naman ako.

"I like your Greeting , Mrs. Bushido" wika niya ngunit lumamig ng banggitin niya ang Mrs. Bushido.

"Hon?" Nakatingin wika saakin ng asawa ko na ikinalapit ko sakanya at yumakap.

Hindi ko alam , Parang may kuryenteng tumusok sa likuran ko ng yakapin ko siya sanhi ng hindi ko pagbigkas ng katagang ' I miss you hon'

Parang natatakot ako na ewan.

Humiwalay ako sa yakap ng walang sinabi na ipinagtaka naman niya na hindi na lang nagsalita. Kapag nagtataka kasi siya ay kumukunot ang kanyang noo.

"Did you not receive my Text message?" Tanong niya at hinapit ang bewang ko at naglakad patungo sa pinto.

"Nope , Did you message me? Im sorry I didn't read it" nakanguso kong sabi.

"I sent you a message saying that You and the kids will spend the night with my mother house" nakangiti niyang wika at pumasok na kami sa loob .

"Oh? Hontoni?" Tanong ko na ikinatango naman niya.

"It's okay we will spend the night here I guess" sabi ng asawa ko na ikinatango ko naman .

"Can I go in?" Isang malamig na boses ang nagpatigil saamin at napalingon sa Labas ng pinto.

Oh I forgot about him!

"Oh Im sorry Mr. Montemayor , My wife is my distraction so yeah ,come in " Wika naman ng asawa ko na ikinangisi lang ni Mr. Montemayor ngunit ng tumalikod ang asawa ko ay nakita ko pang umirap itong lalaking to.

Bakla ba to?Tsk

Naglakad na agad ako patungong kitchen upang ayusin na itong mga pinamili ko. I also brought us a dinner since akala ko ay nandito ang mga anak ko.

"Hon? Did you guys eat??!" Pasigaw kong tanong na sinagot naman niya.

"Not yet hon" sigaw din niyang tanong na hindi ko na sinagot pa.

When I finished fixing , agad akong nagtungo sa dinning table at naghain upang pagkatapos nilang mag usap ay kakain na lang sila

A/n: Thank you for reading ! Huhu Im sorry for my late updates po! I have so many school task to do this whole month , kaya kahit may load ako minsan ay hindi ko maka ud , that's because I always do my Module first hindi kasi nagtatanggap ng late ang teachers namin. Im sorry po talaga😭🥺