BALIK VE DENIZ

15. Erkek Atma

O beni bekliyordu, ben de onu. Ve hiç konuşmadan bir gün daha sona eriyordu.

Özdemir Asaf

🎵🎵Lorde Royals

🐟🐟

Cemre'yi görünce bastırdığım ağlama hissi tekrar baş gösterdi ve ağlamaya başladım. İkizimiz de ağlıyorduk. Sıkıca sarıldı bana.

"Benim yüzümden" dedi ağlamaları arasından. Onun böyle hissetmesini istemiyordum.

"Şş senin yüzünden değil. Yanlış yoldan gittim sadece" dediğimde sarılmayı bırakmıştık. Yatakta oturup bana bakıyordu. Yeşil gözlerinden damla damla yaşlar akıyordu. Gözyaşını sildim.

"Nasıl oldu" dediğinde sorusunu anlamadım mı bilmiyorum. Sadece o an nasıl yaptın diye anlamıştım. Nedenini bilmiyorum. Çok da iyi durumda değildim. Gediz ve Aktan yokmuş gibi konuşmaya başladım.

"Cemre ben hiçbir şey yapmadım " Cemre de acır gibi bakıyordu. Hayır hayır bana acımayın. Ben acınacak bir şey yapmadım ki. Değil mi?

"Biliyorum Arya" dedi ama inanmıyordu. Biliyordum.

"Cemre ben hiçbir şey yapmadım Cemre ben hiçbir şey yapmadım" Saçlarımı yolmaya başlamıştım. Bir şeylere zarar vermek istiyordum. Sinirimin ve acımın öyle geçeceğini düşünüyordum. Sadece bu. Hemşire bağırmamdan dolayı içeri girdi.

"Yemin ederim yapmadım " dediğimde hemşire iğne vurmuştu. Ve tekrar karanlık kollarını bana açmıştı.

---

"Aktan teşekkür ederim " dedi Cemre. Seslerini duyuyordum ama gözümü açmak istemedim. Onları dinlemek istiyordum. Her zaman bayılmıyorum sonuçta. Hatta ilk defa bayıldım bile diyebirim. Birincisi eter yüzünden zaten. İkincisi de hwmşire iğne yaptı. Garip ve çocuksu bir cümle oldu ama naparsın. Daha yeni kendime geliyorum.

"Cemre Arya'ya neler yapmış adi köpekler. Ya aynı şey senin de başına gelirse. Naparım o zaman ben" dedi Aktan. Bana ne yaptıklarını bile bilmiyorum. Yani evet başını hatırlıyordum ama sonrası yoktu. Ne olmuştu bana? Kasığımda ağrı yoktu ama... bilmiyorum. Ne düşündüğümü bile bilmiyorum. Resmen Aktan beni kurtarmıştı. Tabi Gediz de. Ama Aktan... Hayatımda değişen şeyleri pek sevmezdim. Aktan benim düşmanım ve hep öyle kalacak. Ne yaparsa yapsın. Ne yaşarsak yaşayalım.

"Aktan bana bir şey olmayacak. Hem Arya da iyi hemşire ona bir şey yapmadıklarını söyledi" dediğinde Aktan sinirle güldü.

"Bir şey yapmadılar mı? Cemre Arya'nın haline bak. Evet Cemre tecavüz etmedi ama eğer Gediz yetişmeseydi emin ol neler olacağını tahmin bile edemezdin. Bu bir şey yapmadıkları anlamına gelmez. Çok şey yaptılar ve bence Gediz de onları bulmaya gitti" NE? Cemre benim düşündüğüm soruyu soruyordu.

"Ne demek istiyorsun" diye sordu Cemre. Gerçekten mi? Gediz onlara mı gitmişti? Neler oluyordu burada?

"Yani diyorum ki normal akrabadan çok şey yaptı Arya için" kalbim bir anda hızlanmıştı. Ne demek çok şey yaptı? Aktan da benim düşündüğümü mü düşünüyordu? Midemdeki kelebekler tekrar yerlerini alıyordu. Umut ışıkları yanıyordu kalbimde.

"Bak Gediz ve Arya'nın abisi arkadaşlar. Sadece kardeşini koruyor" dedi Cemre. Sağol Cemre. Zaten Gediz'le bir kardeş olmadığımız kaldı o da tam oldu. Bütün umut ışıkları tekrar gitmişti işte sağol.

"Her neyse. Aktan beni bundan sonra takip etmiyorsun. Tamam mı? Aması yok. Ben başka bir sokaktan gidicem eve. Bu iş de bitecek " dedi Cemre ve son noktayı koydu. Aktan sesini çıkarmamıştı. Artık daha fazla böyle duramayacağım için gözlerimi açtım.