New start [l.s]

Part Twenty five:midnight

نیمه شب....

از نیمه شب که میگذره انگار زمان جادو میشه
ارزو ها گفته میشن
چشم ها بسته میشن
جریان باد تغییر میکنه...

و وقتی نیمه شب میگذره انگار ادم ها طلسم میشن
طلسم میشن و دردها و غم هاشون یادشون میاد

از نیمه شب که میگذره
انگار تیک تاک عقربه های ساعت پروانه ها رو صدا میکنه تا از خواب بیدار بشن
و سرتاسر بدن به گردش در بیان و گرده بی باکی رو پخش کنن

بی پروایی عجیبی وجودمون رو فرا میگیره و کارای عجیبی میکنیم

ادما بی پروا میشن و توی تاریکی و سکوت شب با یه کت کوچیک راهی خیابون ها میشن

ادما بی پروا میشن و بعد از مدت ها سراغ یه دوست قدیمی رو میگیرن

ادما بی پروا میشن و اجازه میدن پروانه ها به قسمت های ممنوعه ذهنشون نفوذ کنن

ادما بی پروا میشن و برای برگردوندن از دست رفتشون مصمم میشن

و چه دوستی هایی که نیمه شب دوباره زنده شدن...

دوستیایی که هر دو طرف به فکر برگردوندن و حرف زدن بودن ولی جرئت انجامشو نداشتن

ولی جادوی بعد از نیمه شب همین رو به ارمغان میاره...

ارزوهای نیمه شبی که با امیدها و دست های قفل شده و پلک هایی که محکم روی همدیگه فشار میارن....

ارزوهای کوچیک و بزرگ
از یک لبخند واقعی گرفته تا درست شدن زندگی

سرمای هوایی که بعد از نیمه شب حاکم خیابون های ساکت میشه و سایه اسمونِ تیره همراه ستاره ها مثل شنلی میمونه که الماس های کار شدش برق میزنن

بعضی ها از هیجان بیرون زدن و بعضی ها از ناامیدی مهمون تاریکی میشن تا طلوع خورشید...

بعضی ها همراه درد اروم اروم گام برمیدارن و عجله ای برای رسیدن به مکان نامعلومشون ندارن

و بعضی ها از شدت هیجان دلشون میخواد فقط بدوند و فریادی از سر خوشحالی و تخیله حسی که دارن بزنن...

بعضی ها با در اومدن خورشید به روز جدید لعنت میفرستن

و بعضی ها با عشق به پرتوهای نارنجی و زرد رنگ خیره میشن
و میون گندمزاری که تازه بهش رسیدن دراز میکشن و به ساقه هایی که طلایی شدن و رنگ گرفتن خیره میمونن و لبخند بی هراسی میزنن و از روز جدیدی که در پیش رو دارن لذت میبرن...

خورشیدی به رنگ درخشش ارزوهای نیمه شب

یا خورشیدی به رنگ موهای طلایی..‌..

بعد از نیمه شب پروانه ها پر میزنن و درون من به رقص میان...و اونجا من اجازه میدم تا بی پروا راجب تو و لبخندهات رویا سازی کنن و باعث بشن لب هام کش بیان...