Sedef Hanım’ın gidişi kadar gelişi de ilgi görmüştü. Hem çalışanları hem de arkadaşları tarafından kendisini tanıyan herkesin gözleri üzerindeydi. Konuşurken laf arasından bir kelime alabilmek diğer yandan da çok meraklı gözükmemek için çırpınıyorlardı. Sedef Hanım etrafında olan biten her şeyin gayet farkındaydı ve bu duygular içinde olan herkesi kibar bir doğallıkla görmezden geliyordu. Doğrusu kendisi için hassas olan bu durumla kimsenin dedikodu açlığını tatmin etmeye niyeti yoktu. Önceliği başka bir dedikodu malzemesi çıkıp kendisi unutulana kadar Zeynep Sena’yı korumaktı.
Geldikleri günden beri neredeyse ikinci gün tamamlanmak üzereydi. Köşkte her şey olağan akışına dönmüştü. Farklı olan tek şey Zeynep Sena’nın geldiği günden beri odasından hiç çıkmamış olmasıydı. Geldiklerinin ertesi günü Begüm ve evde çalışan herkes Zeynep Sena’yı yakından görmek, hatta konuşabilmek için sabırsızlıkla beklemişlerdi. Sedef Hanım kahvaltıya çağırmak için odasına girdiğinde Zeynep Sena’yı dün bıraktığı gibi buldu.
Üstünde aynı kıyafetlerle odasındaki koltukta oturmuş camdan dışarıya manzarasının da ötesinde boş bir alana bakıyordu. Bütün gece uyumadığını belli eden görüntüsü Sedef Hanım’ı tereddütte bıraktı. Ağzından zorla aldığı bir iki kelime sonrasında da kahvaltısının odasına götürülmesini ve kendisi çıkmadıkça rahatsız edilememesini emretti.
Yemek bırakmak için giren hizmetliler bir önceki tepsileri bıraktıkları gibi alıyordu. Zeynep Sena ise ya yatağında baygın gibi saatlerce uyuyor ya da pencerenin önünde ki koltuğunda kıpırdamadan uzaklarda bir yeri seyrediyordu.
Evde bu durumu önemsemeyen tek kişi her zamanki gibi Emir’di. O evde olduğu zamanlarda memnuniyetsiz misafirle karşılaşmadığı için gayet memnundu. Kızı görür görmez edindiği izlenimlerde yanılmamıştı. Hatta söz konusu açılmasa evde yabancı biri olduğunu bile çoğu zamanlar unuttuğu oluyordu ve bu durumdan hiç şikayet etmiyordu.
Emir Yağız’ın gündeminde olan mesele çok daha önemliydi çünkü beklediği gala gecesi gelmişti. Şüphesiz bu geceyi Emir için önemli yapan sebeplerden biri de galaya Beril’in de gelecek olmasıydı. Yanına yakıştırdığı tek kızla artık arkadaşlık ilişkisini bir adım ileriye götürebilirdi. Artık geri döndüğüne göre herkesin merakla beklediği haberi vermek için bir engel kalmamıştı.
Dünya üzerinde Emir’i gerçekten tanıyan kadınların sayısı bir elin parmağını geçmezdi. Emir de ailesindeki kadınlar dışında içini dışını bilebilecek tek kişinin Beril olduğuna inanıyordu. İlişkileri çok küçükken başlamış, ilk başlarda ona karşı duyduğu minnet ve hayranlık delidolu lise çağlarında yerini hoşlanmaya bırakmıştı.
Ailelerin uyumu, sosyal eşitlik gibi birbirlerini tamamlayan pek çok şeyin yanı sıra dışardan bakıldığında herkesin gıpta edeceği ideal çift pozunu veriyorlardı. Emir’in can yakıcı yakışıklılığı yanında Beril parmak ısırtacak bir güzelliğe sahipti. Emir’in daldan dala konan gönlü bir süredir huzurla dinlenebileceği bir gölgelik arıyordu ve Beril onun için ciddi seçenekler listesinin tek adayıydı.
Emir, Beril’e hoş geldin hediyesi seçmek için annesinden yardım alırken niyetini açıkça dile getirecek kadar teklifinin sonucundan emindi. Sedef Hanım uzun zamandır duymayı beklediği bu haberi sevinçle karşıladı.
“Geç bile kaldınız.” Dedi masasının üzerinde ki mücevher seçeneklerini elerken.
“Bu kararı daha önceden vermeliydiniz. Yurt dışında kalma mecburiyetleri olmasa belki de şuan başka kutlamalar yapıyor olurduk. İkinizin arasındaki ilişkinin ne zaman başlayacağı sürekli soruluyordu doğrusu.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşktan Önce Gurur
Teen FictionKim olursa olsun kapıdan ilk giren kızı istediğim zaman tavlayabilirim! Gururu incinmişti ve kapıdan girmek üzere yaklaşan kızın da gururunu incitmek istiyordu. Kız yaklaştıkça kendinden emin yüzünde alaycı gülüşü genişliyordu. Ancak beklenmedik bir...