ALYYSA

26

"Hari sabtu ni you free tak? Teman I shopping nak?" Amy mempelawa.

"Free je. Boleh boleh. I pun dah lama tak shopping."

"Okkk cun. Sabtu pukul 12 I pick up. Kita lunch sekali."

"Okay Amy." Alyysa menyambung tugasannya.

Setiap maklumat yang ditaip detiliti satu persatu bagi mengelakkan sebarang kesilapan berlaku. Khamis ini mereka sepatutnya bertolak ke Langkawi tetapi dibatalkan di saat akhir kerana ada sedikit masalah yang tidak dapat dielakkan dengan pihak penyelia di sana. Rancangan ini terpaksa di bawa ke bulan hadapan. Jadi cuti nanti dapatlah Alyysa berehat rehat sahaja. Sedang Alyysa menaip, dapat dirasakan kelibat seseorang berdiri di hadapan meja kerjanya. Alyysa mengangkat wajah. Kelihatan wajah tampan Aydeen tersengih.

"Nak apa?" Alyysa menyoal.

"Nak you." Aydeen berseloroh.

Alyysa menjeling Aydeen. "Mengada betul."

"Nah." Coffe di dalam bekas diletakkan di atas meja Alyysa.

"I balik meeting tadi, alang alang belikan untuk you sekali. Enjoy your drink." Aydeen berlalu meninggalkan Alyysa.

Alyysa mengambil coffe tersebut. Note putih yang dilekatkan di cup coffe tersebut menarik minatnya.

"I love you."

Lahh tiber. Tiada angin tiada ribut nak ber I love you bagai.

"Gedik betul." Alyysa menjuih bibir sambil memandang pintu bilik Aydeen.

Seuasai waktu lunch tadi, Alyysa menyambung pekerjaanya semula. Sedang ralit menulis, terdengar derapan bunyi tapak kasut orang ramai. Alyysa mengangkat muka. Kelihatan 7 orang lelaki lengkap bersuit hitam berjalan serentak menuju ke bilik Aydeen. Alyysa memandang Amy, Amy memandang Alyysa sambil mengangkat bahu.

Pen ditangan dilambung lambung. Alyysa tidak jadi kerja dibuatnya memikirkan gerangan sekumpulan lelaki tadi.

"Siapa? Buat apa? Apa tujuan? Masuk bilik Aydeen pula tu." Alyysa bermonolog di dalam hati.

Jam ditangan dikerling. "Dah lebih 30 minit dah ni." "Tapi Aydeen takda pula inform apa apa. Rasanya lepas lunch dia takda urusan dah."

Sedang khusyuk berfikir, meja Alyysa diketuk.

"Cik Alyysa." Lelaki bersuit hitam itu menegur.

Dari pandangan mata Alyysa, kemungkinan lelaki ini dalam lingkungan umur akhir 20 an.

"Urmm– erm ya ya saya." Alyysa terkejut.

"Tengku Aydeen minta Cik Alyysa masuk ke dalam biliknya sebentar. Dia cuba hubungi Cik Allysa melalui interkom but no response from you... so..." lelaki itu mengangkat kening.

"Lahhh dah sampai mana kau termenung Lyysa."

"Ermm... okay okay." Alyysa tergopoh gopoh bangun.

"Leave me with her." Aydeen mengarahkan sekumpulan lelaki tadi keluar.

Mereka menunduk sebelum beransur keluar satu persatu.

"Why? What happened?" Alyysa melabuhkan punggung di kerusi berhadapan Aydeen.

"Hmmm..." Aydeen mengeluh.
"Long story short, they was a murder case happen at the resort that we should go this friday. Sebab tu cancel last minute. 7 orang terbunuh. And the shocking part is, Tuan Alexandre tu yang didakwa atas tuduhan membunuh tu. Yes... you hear me right. Tuan Alexandre. The owner of the resort." Aydeen menjelaskan panjang.

"Whattt???!" Alyysa menekup mulut. Masih cuba mencerna segala butir maklumat yang disampaikan oleh Aydeen tadi.

"Nasib baik kita tak pergi sana. Kalau tak..." kata kata Aydeen terhenti disitu. Mukanya diraup. Nafas dihela kasar.

"That scary." Alyysa mengelengkan kepalanya.

"And siapa lelaki lekaki tadi?" Alyysa menyoal.

"Tu anak syarikat ayah di sana. Doranglah yang mengawasi kawasan dekat sana. And dorang juga perlu memberikan keterangan dekat balai polis nanti. As far as I know, Tuan Alexandre tu which is pemilik resort tu ada masalah mental since 2 years ago after his family died in car excident. Dia ada penyakit halusinasi. Got treatment but nothing change, kejap dia okay kejap tak. Tak boleh tutup resort sebab pengunjung ramai and kawasan dia antara kawasan paling strategik dekat situ yang menarik ramai pelancong. And last year, Ayah sign contract dengan syarikat dia untuk kerjasama dalam bidang peranginan. Dorang dah berkawan lama. Mula mula Ayah nak cuba cuba je melabur dalam bidang pelancongan and suprisingly banyak untung. Tahun lepas I ada jumpa dia, nampak okay je tapi who know??" Aydeen mengangkat bahu.

"Now, rasanya resort tu kena tutup. Tak tahu berapa lama, rasa sampai kes tamat. Hmmm..." Aydeen mengeluh.

"Ayah dah tahu ke?"

"Dah. Terkejut juga dia. Dia dah otw ke Langkawi dengan PA dia and abang Khaliq. I pun baru tahu time lunch tadi."

"No wonder you nampak sibuk. Tak keluar bilik even tengah lunch."

"Yeah."