on yıl etkisi, markhyuck.

22 (f)

Onların aşkı roman olur cinstendi.

Henüz 5 yaşında bir çocukken bile onların birbirlerine uzun süre bakışını görüyor ben bile eriyordum o yaşımda.

Genellikle birbilerine büyük jestler yaptıklarını görmemiştim ama Haechan babamın Mark babamdan bahsederken içinin kıpır kıpır olduğuna şahit olmuştum.

"O beni öpünce sanki ilk kez öpüşüyor gibi oluyoruz."

Bunları dediğini duymuştum. Belki deli gibi arzuyla öpüşen çiftler olmamışlardı ama Haechan babamın hâlâ elinin ayağına karıştığı belliydi.

Aralarında hep bir söz geçerdi.

"Şimdi sana dokunursam 10 yıl boyunca etkisinden çıkamayacağını mı düşünüyorsun?"

Gibi bir şeydi. Birbirlerinin hayatlarına karıştıkları 20. yıldı. 20 yıl geçmişti, 20 yıldır Mark babam Haechan babama her sarıldığında mayışıyor küçük küçük öpüyordu Haechan babamı.

Haechan babam hâlâ kıskançtı. Üniversiteye gitmek istemediğim dönemde asistanı Mark babama yürüyor diye beni asistanı olarak işe almıştı evet bir dönem tüm aile şirkette çalışmıştık.

20 yıllık evliliğin hiç değişmeden aynı aşkla devam ettiğinizi düşünsene masada yemek yiyorsunuz ve babanız sevgili eşine bakıyor o yemek yerken. Mark babam hep böyleydi. Her zaman.

"Ne yazıyorsun sen bakalım?"

"Hiç bir şey."

Defteri tşörtümün altına saklayarak ayaklandığımda Haechan babam şüpheli bir bakış atmıştı.

"Eric kapıda. Bu sefer elinde bir kutu var, ne olduğunu bilmiyorum git bak."

Ayrıldığımız günden bu yana Amy'le çıkıyor olsam bile pes etmemiş, her gün hediyeler yollamış benimle konuşmaya başlamıştı. Ben Amy'le olmak istesemde o beni asla bırakmamıştı. Eric okulun en popüler çocuğuydu. Herkes neden Eric'ten ayrıldığımı sorduğunda artık sonunda patlamış ve Amy'le çıktığımı söylemiştim ama işin aslının okuldan bir kaç kız ve erkekle çıktığını da öğrenmiştim.

Amy ilişkimizi açıklamak istemiyordu ve bunun nedeni de diğer sevgilileriydi. Bana en çok beni sevdiğini söyledikten sonra kaydını aldırmıştı ve ondan sonra da onu görmemiştim. Şimdi ise Eric'in desteği sayesinde ayaktaydım ve Eric, eskisi gibi hiç bir şeyden vazgeçmemişti.

"Günaydın!'

"Sana da günaydın Eric ama sana kaç defa diyorum, artık biz ayrıldık. Başka birileriyle takıl artık."

"Bugün senin doğum günün ve bugün de mi reddeceksin beni? Haemin 6 sene oldu evlenmemiz gerekiyordu şu an!"

Sahte bir şekilde sitem ederken arkadan Mark babamın öksürüşünü duymuştum.

"Jeno baban mı öğretiyor sana bunları?"

Mark babamın küçük çaplı dalaşmasıyla derin bir nefes alarak kutuyu açmıştım.

"Nereye götüreceksin beni?"

"Sen nereye istersen? Ama bence elbisen beyazken nikah dairesine uğramalıyız diye düşünüyorum."

Kıkırdamasıyla kıkırdamış, kutuyu elinden almıştım.

"Hazırlanıp geliyorum içeri geçebilirsin."

"Odana da gelebilirim?"

Kapının önünde biz konuşurken içeriden kepçeyle Haechan  babam çıkmıştı.

"İstersen mezara da götürebilirim seni?"

---
hikayeyi batırmışım yine :")