ვამპირის რჩეული/피드백🌕🌑(ნაწილი ll)(დასრულებული)

1 თავი."ჩანაწერი"

ესეიგი რა გადავწყვიტე😐ნელ-ნელა მაგრამ,ორივე ფიკს ვაგარძელებ😌!მეორე ფიკის პირველ თავსაც დავდებ უახლოეს მომავალში.ჯერ ამით დატკბით(რა შეჯიბრი ლიმასელ,როცა ვერავის ხათრს ვერ უტეხავ,ნუ მოაწყობ შეჯიბრს!😑)

დედა მომენატრე.ნეტა შემეძლოს მოვიდა და თავი კალთაში ჩაგიდო,შენ კი ჩემი საყვარელი ძილისპირული იმღერო ისე,როგორც ბავშვობაში...ნეტა შემეძლოს კვლავ იმ პატარა გოგონად ვიქცე,რომელიც არდადეგებზე ბებია-ბაბუას სტუმრობდა და თავის საყვარელ ძაღლს ეთამაშებოდა ხოლმე.გოგონად,რომელსაც მარტო ძილის ეშინოდა.მარტო დაძინება ახლა კიდე უფრო მაშინებს,არც ჩემი დათუნია მყავს გვერდით.

ახლა?ახლა ძალიან ბევრს ვმოგზაურობ:შვეიცარია,იტალია, შოტლანია,პოლონეთი, ჩეხოსლოვაკია,შტატები,ჩინეთი, ალბანეთი...უკვე იმდენჯერ შევიცვალე საცხოვრებელი რომ სათვალავი ამერია.

გავრბივართ,რაც შეიძლება შორს და რაც შეიძლება სწრაფად.თეჰიონი ამბობს,რომ თუ საბჭოს ხელში ჩევუვარდები,აუცილებლად მომკლავენ,ის კი ჩემზე ზრუნავს.

ამდენი გვამის ატანა აღარ შემიძლია.ის თითქმის ყველას კლავს,ვინც საბჭოდანაა გამოგზავნილი.მისი და კრისტოფერის(ბანგ კრისტოფერ ჩანი,თეჰიონის "შავი აჩრდილი", რომელიც მას ყველგან თან დაჰყვება)საუბარი მოვისმინე.კრისტოფერმა თქვა რომ მათი დახოცვა უფრო საშიშია.შესაძლოა,ამის გამო თეჰიონიც დასაჯონ.თუმცა თეჰიონს ეს არ ადარდებს.ის თვლის რომ ლუციფერის შვილიშვილობა და ჯეონ ჯონგუკის შვილობა დაეხმარება.

ჯეონ ჯონგუკი...რეალურად ყველაფერი მისი გამოჩენით დაიწყო.მახსოვს მისი ნაბიჯების მომნუსხველი ხმა როცა პირველად მომიახლოვდა და ვვერდით დამიჯდა.მაშინ რაღაც ძლიერი კავშირი ვიგრძენი.ერთხელ როცა ამ კავშირს ჩავუფიქრდი ორი ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავებული პაზლის ნაწილი წარმომიდგა თვალწინ,რომელიც ერთმანეთს შესანიშნავად ერგებოდა.
მაგრამ ყველაფერი ისე როდი ხდება, როგორც ჩვენ გვინდა.მისმა ჩემს ცხოვრებაში გამოჩენამ ჩემი ბავშვობის ოცნებები რეალურად აქცია.გეგონება "ვამპირის დღიურებში" ამოვყავი თავიო.(ირონიული კი ისაა,რომ მეც დღიურის წერა დავიწყე)ეგრე მარტივად რომ ყოფილიყო ყველაფერი არ შეიძლებოდა?