33 თავი."ამ ისტორის დასასრული"

964 75 1.1K
                                    

-რამე გაუგებრად ვთქვი?!-მკაცრი ხმით კითხულობს დოგჰვა.მის წინ სამი ზრდასრული მამაკაცი იდგა. თავდახრილნი ბატონის განრისხებულ ხასიათს იტანდნენ,თუმცა ნაწილობრივ ეშინოდათ კიდეც ბიჭის-არ მანაღვლებს ერთი ფერის თვალ გაქვთ თუ არა,თქვენ ყველანი მაქციები ხართ და ერთმანეთს უნდა დაეხმაროთ,უნდა ვიზრუნოთ,რომ დანაკარგი მთლიანად აღდგეს გასაგებია?!-წარბის აწევით იკითხა დოგჰვამ-სანამ ბანაკს მთლიანად არ აღვადგენთ ჯგუფ-ჯგუფად გადანაწილდებიან-ერთ ტერიტორიაზეა მოგროვილი ჯგუფისკენ გაიხედა-მათი ალფა?

-მძიმედაა დაჭრილი ბატონ ჰიუნჯინთან შევიყვანეთ სამკურნალოდ.

-მის აზრზე მოსვლამდე მათ უპატრონეთ,განსაკუთრებული ყურადღება ბავშებს მიაქციეთ,ახალი თაობის გადარჩენა აუცილებელია-სამივე თავს ერთდროულად ხრის.

-დიახ სერ-ბრძანებას უყოყმანოდ ემორჩილებიან.

-ვფიქრობ კარგად გამოგდის-მხიარულად ამბობს ჯონგინი.დოგჰვა შეშინებული ბავშვებისკენ იყურება,გოგოებსაც და ბიჭებსაც სახე გამურული აქვთ,ხელები და ფეხები კი ბინძური. ყველგან დაბნეულები იყურებიან და ტკივილზე ერთსაც არ წუწუნებენ-მათგან ვინმეს თვალი ხომ არ დაადგი?

-ჯეონგინ გარყვნილი ნუ ხარ,მე ჯერ კიდევ ცხრის ვარ-ჯეონგინი მხრებს იჩეჩავს.

-ჩემი პირველი თერთმეტი წლის ას...

-დოგჰვაა!-ორივე ხმის მიმართულებით ტრიალდებიან,ელიონორა, რასაც ჰქვია, ახტება დოგჰვას და ძირს აქცევს.

-ელ?-გაკვირვებული კითხულობს ბიჭი და დაბნეული მკლავებზე ეხვევა.

-მეუფე-ჯეონგინი მუხლზე ვარდება და როცა მისი ხმა დანარჩენებს ესმით,ისინიც იგივეს იმეორებენ.ჯონგუკის ბანაკში გამოჩენამ მთელი ბანაკი დადუმდა.

-გთხოვთ წამოდექით-მის ბრძანებას ემორჩილებიან,მაგრამ ადგილს ვერავინ ტოვებს.-თქვენი საქმე გააგრძელეთ-თავს ოდნავ კიდევ ხრიან და საქმეს უბრუნდებიან,თუმცა მზერა მაინც მათკენ რჩებათ.

ვამპირის რჩეული/피드백🌕🌑(ნაწილი ll)(დასრულებული)Where stories live. Discover now