22 თავი."ძველი მეგობარი"

361 49 229
                                    

-ელიონორა დამშვიდდი-ელიონორას მხარზე ხელს ვადებ და პლედს სხეულიდან ვიშორებ.ელიონორა წამოდგომაში ოდნავ მეხარება.

ფეხზე ვდგები და სამივეს ვუყურებ ჩემს წინ.

-აქ რას აკეთებ ჯეონგინ?

-ეს ჩვენი ხროვის ტყეა ვნადირობდით,მე ის მიკვირს ამ ტყეში თქვენ რა გინდათ.

-გრძელი აბავია-ვამბობ და შემდეგ ბიჭებს ვუყურებ.ჯუნი დოგჰვას ზურგსუკან ამოფარებული ელიონორას მისჩერებოდა.

-ერთმანეთს იცნობთ?-კითხულობს ელიონორა და თან შუბს ძირს უშვებს.მე თავს ვუქნევ.

-შევხვედრილი ვართ.შენ სად იყავი?ტყეში რა გინდოდა?-ელიონორა კაბას გვერდით იწევს და კურდღელს იხსნის.

-შენთვის ვნადირობდი,არც ისეთი იოლი ყოფილა-ვიხრები და თავზე ვკოცნი.

-მადლობა-ელიონორა თვალებს ატრიალებს და კურდღელს წინ აგდებს.

-მაქცია,გრიშა-მაქციები.მათ იცნობ?-მე თავს ვუქნევ.

-ჩვენი სტუმრები გახსოვს?

-ერთი დარტყმული მაქცია,ერთი გრიშა,რომელიც ჩემს ძმა ძალიან არ მოსწონდა და ცოლ-ქმარი გრიშა და მაქცია-მე თავს ვუქნევ.

-იმ წყვილის შვილები-ხელს ბიჭებისკენ ვიწვდი-ლი დოგჰვა და ლი ჯუნი.

-ჩვენს მშობლებს იცნობთ!-მკაცრად ამბობს დოგჰვა და დავიფიცები ამ დროს ჰიუნჯინს ძალიან ჰგავდა.

-თქვენს მშობლებსაც,ფელიქსაც და ჰიუნჯინსაც-ბიჭებთან მივდივარ და ხელებით მუხლებს ვეყრდნობი-ჩვენ სკოლაში ერთად დავდიოდით.

-დედას სასკოლო ფოტოებში არ ყოფილხარ-ამბობს დაეჭვებული დოგჰვა.

რეალურად სკოლა არ დამიმთავრებია და ალბათ მაგიტომ,აბა ისე მე და ლიზა ერთად ფოტოებს არ ვიღებდით.

-ის ადამიანია,რომ მოეტყუა მიხვდებოდით-ეუბნება მათ ელიონორა.

აი ჩემი მფარველი ანგელოზი.

-ანუ სეუნგმინის ხროვის ნაწილები ხართ-ვამბობ და უკან მდგომ ჯეონგინს ვუყურებ,რომელიც თავს მიქნევს.

ვამპირის რჩეული/피드백🌕🌑(ნაწილი ll)(დასრულებული)Where stories live. Discover now