Stars,Moon and Our Promises[Complete]

Part-6(Zawgyi)

"သား ထည့္စားေလ သားႀကိဳက္တတ္တာေတြ ေဒၚေလးခ်က္ထားပါတယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေလး
ေဒၚေလးလည္း စားပါ"

ညစာထမင္းဝိုင္းေလးက စိုေျပအသက္ဝင္လွသည္။ ဟင္းလ်ာတို႔ကလည္း စုံစုံေစ့ေစ့ပါပင္။ ပုစြန္တုတ္ကို ဆီျပန္ခ်က္ေပးထားေသာ္လည္း အ,အီေျပေစရန္ မရမ္းသီးေထာင္းတစ္ခြက္ကိုလည္း ေဒၚေလးက စီစဥ္ေပးထားေသးသည္။ က်ိဳးခ်န္ကေတာ့ ထမင္းကိုသာ ငုံ႕ကာစားေနသည္။ ဘာစကားသံမွထြက္မလာ။

"အကို က်ေနာ္ ပုံတူပန္းခ်ီေတြဆြဲတတ္ေနၿပီ
အဲ့တာ အကို႔ကို ပထမဆုံးအေနနဲ႕ တစ္ပုံဆြဲေပးမယ္ေလ ဘယ္ပုံဆြဲေပးရမလဲ"

တိတ္ဆိတ္ေနေသာ က်ိဳးခ်န္က ညစာစားျခင္းအမႈကို လက္စသပ္ကာ ဆိုလာေတာ့ ႐ုတ္တရက္ဘာျပန္ေျဖရမွန္းမသိေသး။ ၿပီးေတာ့ ပုံတူဆြဲခိုင္းရေအာင္ သူ႕မွာ ဓာတ္ပုံမ်ားမ်ားစားစားလည္း ရွိတာမဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ စဥ္းစားမိသည္က ေဆး႐ုံက ေကာင္ေလးငယ္ျဖစ္သည္။ ပုံတူခဲပန္းခ်ီေလးလက္ေဆာင္ရလွ်င္ အေလးထားခံရသျဖင့္ သည္ေကာင္ေလး အနည္းငယ္ေတာ့ေပ်ာ္႐ႊင္နိုင္သည္။

"အကို႔ပုံေတာ့ ဆြဲမေပးပါနဲ႕ က်ိဳးခ်န္ရယ္
ဒါေပမယ့္ အကိုတာဝန္ယူထားရတဲ့ ေဆး႐ုံက လူနာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပုံကို ဆြဲေပးပါ့လား သူကလည္း မင္းလို ေရာဂါဆန္ဆန္ျဖစ္ေနတာဘဲ က်ိဳးခ်န္"

က်ိဳးခ်န္မ်က္ဝန္း၌ ဂ႐ုဏာသက္ဟန္ပုံရိပ္တို႔က ျဖတ္သန္းေျပးလႊားသည္။ သူလည္း တစ္ခ်ိန္က ေဝဒနာရွင္ေပမို႔ သနားစာနာစိတ္ဝင္သြားဟန္တူသည္။ က်ိဳးခ်န္က ေဘးမွာခ်ထားသည့္ ဖန္ခြက္ေလးထဲမွ ေရကိုေသာက္ကာ ပါးစပ္ကို လက္သုတ္ပုဝါျဖင့္သုတ္လိုက္သည္။

"ဟုတ္ကဲ့ပါ အကို
ၿပီးရင္ သူ႕ပုံ က်ေနာ့္ကို ေပးပါဦး
ၿပီးေတာ့...အခါအခြင့္ႀကဳံရင္ က်ေနာ္ သူနဲ႕ ခင္ခြင့္ရခ်င္ပါေသးတယ္"

"ဟုတ္ၿပီ က်ိဳးခ်န္
အကို မနက္ျဖန္မွ ဓာတ္ပုံရိုက္လာခဲ့ဦးမယ္
ခုေတာ့ မရွိေသးဘူး"

က်ိဳးခ်န္က ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိမ့္ျပကာ သူ႕စကားကို အသိအမွတ္ျပဳသည္။ ၿပီးေနာက္
ထမင္းဝိုင္းမွထကာ အခန္းသို႔ျပန္ဖို႔ ျပင္သည္။