"ေဆး႐ုံအုပ္ေမြးစားတာကို လက္ခံလိုက္ေနာ္ ရိေပၚ"
စကားေျပာရင္းေရွ႕ကိုထိုးေပးလာသည့္ ထမင္းလုတ္ကို ကိုကို႔ထံျပန္တြန္းေပးလိုက္သည္။ သူမွမဆာေတာ့တာဘဲေလ...။
"ဘာလို႔လဲ ကိုကို"
"ကိုကိုျပန္မေရာက္ခင္ မင္းကိုစိတ္ခ်ခဲ့ခ်င္လို႔ေလ အဲ့တာေၾကာင့္ပါ"
ထမင္းဘူးေလးကို စားပြဲပုေလးေပၚတင္ရင္း စိတ္မခ်နိဳင္စြာေျပာေနသည့္ကိုကို႔ကို သူၿပဳံး၍ၾကည့္လိုက္သည္။ သည္ယုန္သူငယ္ေလးက လူကိုဘာမ်ားမွတ္ေနသလဲမသိ။
"အင္း ဒီလိုနည္းနဲ႕ေတာ့မရဘူး
ေမာင္လက္ခံခ်င္လာေအာင္ တစ္ခုခုလုပ္ေပး"
ေတြေတြေလးေငးရင္း စဥ္းစားေနသည့္
အသည္းဦးပန္းကို ဝမ္ရိေပၚၾကည္ႏူးစြာၾကည့္လိုက္သည္။ လွလိုက္တဲ့ႏွင္းပြင့္ျဖဴေလး...။ မ်က္ေတာင္ေတြပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ကာ တစ္စုံတစ္ခုကို အလ်င္အျမန္စဥ္းစားေနပုံရသည့္ယုန္သူငယ္ေလးက ေမွာ္ဆရာေလးမ်ားလား။ အငိုအၿပဳံးမွအစ ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံး သည္ေမွာ္ဆရာေလးသာ ခ်ယ္လွယ္ရာ။
"ဒီလိုလုပ္ကြာ ေရွာင္းက်န့္ေရဒီယိုရဲ႕ ေမာင္အစီအစဥ္ကို တစ္သက္လုံးလႊင့္ေပးမယ္ေလ
ရလား ေမာင္..."
"အဟား..."
ေမာင္ေနရာကိုတမင္ခပ္ရွည္ရွည္အသံကိုဆြဲလိုက္တဲ့ကိုကို႔ေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚမထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြာဘဲ ရယ္လိုက္မိသည္။ တန္ျပန္ရလိုက္တာက အရိုးေတြမဆက္ေသးသည့္ ခါးေနရာက မ်က္ခနဲ။
"ေမာင့္ကို ကေလးထင္ေနတာလား
ဒါေလးနဲ႕ေတာ့ဘယ္ရမလဲ"
"အာ့ဆို ဘာလိုခ်င္တာလဲေျပာကြာ"
ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲသြားတဲ့အသံအေနအထားက ဘုဆတ္ဆတ္နိုင္လွသည္။ သည္ဆရာဝန္ကေတာ့ လူနာအေပၚဘယ္လိုေတြဆက္ဆံေနပါလိမ့္...။
"ေဟာ...အသံက ဘာျဖစ္ရတာ
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးေျပာေလ
ေမာင္က လူနာေနာ္"
"ေတာ္စမ္းပါကြာ ေနဦး ငါစဥ္းစားဦးမယ္"
"အယ္..ငါတဲ့လား"
ဝမ္ရိေပၚေျပာတာကို မၾကားဟန္ေဆာင္ၿပီး မ်က္ႏွာရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးနဲ႕ကိုကိုက ဒုတိယအႀကိမ္စဥ္းစားေနျပန္သည္။ အတန္ၾကာသည္အထိ အေျဖကျပန္မလာေတာ့..။
နီးနီးေလးကို အေဝးႀကီးစဥ္းစားေနတဲ့
ေမာင့္အသည္းဦးပန္းရယ္ပါ။
YOU ARE READING
Stars,Moon and Our Promises[Complete]
Fanfictionတစ်သက်တာလုံး မောင့်လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းအုံးအိပ်ပြီး မောင်ပြောပြမယ့် မောင့်အသည်းဦးပန်းအပေါ် မောင်ထားတဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေရဲ့အကြောင်းကို နားဆင်ပြီး အိပ်မက်လှလှမက်ပါ။
![Stars,Moon and Our Promises[Complete]](https://img.wattpad.com/cover/288300015-64-k837194.jpg)