[ Jen's POV ]
Hmm Bakit ba napasok si Luis Tan sa usapan?? Naalala ko tuloy. Yung High school kami.
"Mabait naman kasi talaga yun.."-ako
"Ahh.. Akala ko ba magkukuwento ka?"-andrew
"Oo nga .. Easy lang."
FLASHBACK**
"Luis pagod na ko."-ako..
Naglalaro kasi kami ngayon ng badminton... Pero di pangkaraniwan ngayon.. Kanina pa kami naglalaro.. 3hours na.. Walang inom inom ng tubig, walang pahi-pahinga..
"LUIS!!!"-ako
"*smash* ..Ang sama sama nila sakin..! Purkit ganto ako, sasaktan na nila ako? Bakit ganun nalang kadali para sakanila na manglait ng kapwa? Bakit hindi nalang sila manahimik kung wala naman silang magandang sasabihin? Bak----"-luis
"Ano ba problema mo? Pwede mo naman ako sabihan ah? Kaibigan mo ko diba?"-ako
"Salamat Jenny, lagi kang nandiyan para sakin."
"Alam mo bumili muna tayo ng makakain.. Nakakapagod yung paglalaro ng badminton ng tatlong oras eh"
Pagkabili namin ng pagkain umupo kami sa court at dun nagpahinga.. Medyo naku- curious na ako kung ano ba talaga problema niya kaya nagtanong na ako.
"Ughm. Luis ano ba problema mo?"
"H-huh? Umm baka matawa ka wag nalang"
"Hmm. Hindi nuh. Ikaw pa. Kahit naman loka loka ako, may respeto naman ako sa mga problema ng tao."-oo tama kayo may respeto naman ako ^_____^
"Umm. Ano kasi ehh.. Wag ka tatawa ah"
"Sure. I promise"
"..hmm.. Kasi ganto yun .....
Naaalala mo ba yung sinasabi ko sayong .Joana? atsaka si, Ryan? Hmm.. Kasi si, Ryan barkada ko... tapos pinakilala niya sakin si Joana, ..Naging kaibigan namin siya pero isang araw..
Nagkita kami ni Ryan sa mall.. Sabi niya, pupunta daw siya sa birthday ko. Kaya ako naging masaya kasi sabi ko sakanya.. "LAGI KA NAMAN PUMUPUNTA SA BIRTHDAY KO AHH" tapos tumawa lang siya..
Kinabukasan yung birthday ko.. Kaya natulog na ako ng maaga nun, niyaya kita pumunta kaso sabi mo may lakad kayo ni Prey..
So ayun.. paggising ko.. May messages akong natanggap na puro HAPPY BIRTHDAY ang sinasabi.. Pero ni isang text ni Ryan wala.. Miski. Yung kadalasan niyang tinetext sakin na "OY"..
"Hmmm.. Tapos?"-ako
"Edi ayun.. Naglilinis na sila yaya para maayos na yung handa, Nung maayos na lahat, may cake, pancit, spaghetti, malabon, palabok, rice, ulam.., gulaman, salad, chicken, at kung ano ano pa may nagtext sakin.. Si Ryan.."
"Oh ano sabi?"
"Sabi niya..
LUIS SORRY DI AKO MAKAKAPUNTA, MAY IMPORTANTE KASI AKONG KIKITAIN PASENSIYA NA..
Inisip ko nun, nagbibiro lang siya, inisip ko nun may pakana nanaman siya para sa birthday ko. Sa barkada kasi siya ang gumagawa ng paraan para mapasaya ako ng lubos, madalas pa nga gabi niya ako sinusurprise kaya inisip ko na may pakana nanaman yun..
Kaya naisipan ko muna pumunta sa mall. Kasama yung mga bisita ko. Nag-arcade mina kami. Napakasa ko nun.. Tawa ako ng tawa.. Pero tama nga ang sabi nila.. Na WAG KANG MAGPAPAKASAYA NG SOBRA DAHIL MAYAMAYA MASASAKTAN KA NG HIGIT PA SA SOBRA..
BINABASA MO ANG
Never Say Die!!
Short StoryMeet the two couple na isa sakanila ay may sakit. Madaming Twist sa buhay.. Pero NEVER SAY DIE ang motto nila in LIFE ..