[Jen's POV]
Nakakaloka, bakit kasi ang arte ng lola kong teacher. Ang daming alam. Hayss bakit si Sandra pa nakapartner ko.?
Eto ako ngayon, sa sementeryo,, ayy este sa tapat ng hospital.. Gagawa ng group project.. Pero hindi sa tapat ng hospital gagawa.. hinihintay ko lang si Sandra..seriously?? sa hospital pa talaga niya naisipan gumawa huh?..
Nasan na ba kasi yun?
"Jenny!!"-kilala ko yung boses na yun ahh??.. Lumingon ako sa loob ng hospital and I'm right its my bestfriend..
"Uuwi ka na?"
"Yup.."-Prey.. aba dire-diretso lang?
"Oyy!! Di mo manlang ba ako tatanongin kung bakit ako nandito??" Bigla siya huminto at ngumiti .. As in ganito.. ^__^
"Alam ko naman ehh.. Pumunta ka dito kasi may group project kayo ni Sandra." Pano niya??? "And .. Kanina ka pa niya hinihintay.. Nasa room 12 siya.. Punta ka nalang.. Bye!!" and wave she's hand..ayy.. Wave her hand pala .. xD . Naglakad na siya palayo ng naalala ko na may usapan nga pala kami ni Kurt.
"Prey!!!"
"Oh??"
"Tulog na ba si Kurt?"
"H-huh?? ewan.. Bakit?".. Sh*t nagtanong pa siya.. Nag-smile nalang ako..
"Pupuntahan ko lang!! geh ingat ka!! Punta nalang ako sakanya!! Bye!" Sigaw ko.
"Sige!" sigaw niya rin. Pero bakas sa boses niya yung pagka-lungkot.. Bakit kaya??
.."Jen? andiyan ka na pala!!"-sandra
"Hindi manikin ko lang toh." Tatanong pa, halata naman na nandito na ako. Pilipino nga naman talaga..
"Haha.. Joker! tara na.."
Sumunod nalang ako.. Habang naglalakad nagtaray nanaman ako.
"Sa dami dami ng pwedeng paggawan ng project dito talaga naisip mo? Edi dapat dineretso mo nalang sa sementero. Tahimik pa.. Peaceful... At walang mambubulabog.." Keme ko lang yun sakanya.. Mabait naman ako. Pabiro lang..
"Loka!! andito kasi pinsan ko may sakit.. Dengue.. Wala kasi kasama kaya ako naassign magbantay sakanya ng ganitong oras. Kawawa naman siya kaya pumayag na rin ako. Ang pogi niya rin kasi eh."
"Ahaha ok. Pasensiya di mo naman sinabi sakin ehh. But wait.. Tama ba narinig ko? pogi?" Syempre kapag malapit na sayo ang tadhana wag mo ng pakawalan.
"Yup. Tara na!!.." binuksan niya yung pinto. At pagkapasok ko sa room na yun.. Aguy ampogi nga.. Pero iba yung feeling ee. Parang nahihiya ako sakanya.. Di naman ako ganito sa mga lalaking nilalandi ko.. Sakanya lang ako nagkaganito..
"Hi Andrew. Musta?"-sandra
"Ok lang.. Ikaw?"-pogi..
"Haha ok naman.. Nga pala my friend.."-sandra
"H-hi!!"-ako. What the?? anyare sa atmosphere? baki nauutal ako? bakit parang nag-slow motion ?. Bwiset..
"Hi."-ayy ang friendly niya.. "Ako nga pala si Andrew Kier. And you are?"-
"I'm a person... Joke.. I'm Jenny Justine Stanton."- napatigil siya. Parang may iniisip na ewan..
"AHUH!!! Kilala na kita! Ikaw nga!! Oo tama! Ikaw si payat------"- andrew..
"Dati yun! teka sino ka ba? este pano mo ako nakilala?" ang gulo ko diba..'?.
"Haha payat si taba toh. Haha Justin Andrew Kier.. The one and only pogi in your life.." nagulat ako sa sinabi niya. Totoo ba? siya ba si taba? na hindi na mataba ngayon? ang pogi niya.. But wait., pogi rin naman siya dati ayyy este cute pala kasi mataba siya..
BINABASA MO ANG
Never Say Die!!
Short StoryMeet the two couple na isa sakanila ay may sakit. Madaming Twist sa buhay.. Pero NEVER SAY DIE ang motto nila in LIFE ..