This chapter is dedicated to @FammyPammy :* haha thanks, I hope maging close pa tayo. Thanks sa pag support to this story. Ingat lagi ^____^
..
[Jen's POV ]
Ang gulo ng mga tao. Naiintindihan naman nila ang ang dahilan, nagtatampo parin.
Nandito kami ngayon sa bahay ni Prey. Kami ni Lea ang nagpapaintindi ng husto kay Prey, at yung magpinsan naman pinuntahan si Kurt, bibigyan daw nila ng advice.
"Oh ano? Naintindihan mo na kung bakit niya ginawa yun? Takot lang talaga siyang maiwan ulit,"-ako. Ang kulit kasi ni Prey eh.
"Alam ko girl. Kailangan niyo na magbati."-lea
"Agree!"-pagsasang-ayon ko.
"Jen! Naiintindihan ko naman siya eh."-prey
"Oh naiintindihan mo naman pala siya eh. Ano pa hinihintay mo? Araw ng patay?"--lea
"Eh kasi, nahihiya ako lumapit sakanya. Nahihiya ako magpakita sakanya. Di ko alm sasabihin ko."-prey
"Pshh. Yun lang ba problema mo? Osige, ganito nalang, paano kung puntahan ka niya then magsorry siya sayo? Papatawarin mo na ba?"-ako.
Tumingin siya sakin at kay Lea. Mukhang alam na namin yung sagot.- syempre ano pa ba? Edi yung walang katapusang sagot na --EWAN---
"Alam mo girl, love is really kabwisit bwisit."-lea
"Teka? May kabwisit bwisit ka nang nalalaman ah. May bf ka na?"-ako
"Bf?"-lea
"Ayy? Nagtaka?"-ako
"Baka naman kasi GF!"-prey. Dahil sa sinabi niyang yun, tiningnan namin si Lea ng -who-is-she-look-- kaya binatukan niya lang kami at sinabing wala.
"Bakit ba ako ang topic dito? Diba si Prey ang topic dito? Tsk"-haha naiinis na tong si Lea.
"Haha. Hay nako. Basta Prey! Wag ka na magsayang ng oras. Di natin alam baka bumalik yung sakit niya diba? Then ilang araw nalang mamatay na siya, edi nasayang yang relationship niyo."-ako
"Alam mo kasi girl, dapat ang problema ng magshota di pinapatagal. Alam mo kung ano ang dapat pinapatagal? Relasyon.! "-lea
"Inlab ata toh eh."-ako
"Haha. Thanks sainyo,"-prey
"Girl tawagan mo na shota mo,"-lea
"Ayy. Oo tama. Sige sige, Prey labas lang ako huh."-di pa siya sumasagot , lumabas na ako at tinawagan si Andrew.
[ Andrew's POV ]
*Ring*Ring*Ring.
"Sandra teka lang."-sino ba kasi tong tumatawag?
//Hello?// -ako, ayy, si Jenny pala,
//Andrew!"//- jenny
//Yes ? Bakit?//
//Asan na kayo? Nagpaliwanag na kami kay Prey, eh kayo?"//
//Eto, papunta pa lang. Dinaanan pa kasi namin si uncle//
//Ahh sige. Alam niyo na yung gagawin niyo ahh.!!//
//Yes my labs.!//
//My labs ka diyan! Haha Baliw. Sige na! Bye!//
Call ended
"Tara na!"-ako, at umakbay na kay Sandra. Ops! Pinsan ko toh. Baka mag-isip ng masama ehh. Haha.
Nandito na nga kami sa bahay ni Ms. Ayen. Yung pinsan ni Mam Reyes. Dito muna kasi tumuloy si Kurt. Ayaw niya daw kasi dun sa apartment, baka daw lalo lang magalit sakanya si Prey.
*dingdong*
"Hi Ms. Ayen."-ako
"Oh! Justin!---"-ms.ayen
"Andrew po. ^_____^"-ako
"Haha. Nasanay lang ako! Barkada ba naman kayo ng puro Justin eh. Sino yang kasama mo?"-ms.ayen
"Ahh si---"-ako , di ako pinatapos ni Sandra.
"Sandra po. ^___^ pinsan ni Andrew "-sandra
"Ahh. Haha okay. Ayy. Pasok kayo. Haha. Nasa gray na kwarto si Kurt. Hanapin niyo nalang sa taas."-ms.ayen
"Thanks Ms. Ayen "-ako
Pumasok na kami at hinanap yung gray na kwarto. Mukhang wala namang gray dito ehh.
"Andrew!"-sandra
"Oh?"-ako
"Ayun oh! Nasa bandang dulo. Tara."
Pumunta na kami sa tinuro ni Sandra at kumatok. Binuksan naman ni Kurt yung pinto. Pero halata namin sakanya na sobrang tamlay siya.
"Kurt,! Okay ka lang ba? May sakit ka pa ba? Di ka pa ba okay?"-sandra
"Yah I'm okay. Sana si Prey ang nagtatanong niyan sakin."-kurt. Naawa ako dito kay Kurt. Bakit naman kasi, di nalang niya---haysss
"Bro! Kaya nga nandito kami ngayon eh. Tutulungan ka namin."-hmm. Mabaet yata toh noh.
[ Kurt's POV ]
Di ko alam kung bakit ko sinunod yung sinabi ni Andrew. Pero gagawin ko toh para magbati kami ni Prey. Kahit di ako magaling dito. Kahit ano susubukan ko. Mapatawad niya lang ako.
Nagpunta na kami sa place kung saan ako magsosorry. Hoo. Kaya ko toh .
"Kurt andiyan na sila,"-Sandra
Nandiyan na sila. Sana magwork toh.
Inayos na ni Sandra yung speaker, si Andrew naman yung naggitara . At ako ang kakanta.
Nakita kong pumasok na siya, ang ganda niya. Nasira ang pagtitig ko sakanya nung tumugtog na si Andrew.
Sorry na kung nagalit ka
di naman sinasadya
Kung may nasabi man ako
init lang ng ulo
Pipilitin kong magbago
pangako sa iyo
Sorry na nakikinig ka ba?
Malamang sawa ka na
Sa ugali kong itona ayaw magpatalo
At parang sirang tambutso
na hindi humihinto
Sorry na talaga kung ako'y medyo tanga
Hindi ako nag-iisip na-uuna ang galit
Sorry na talaga sa aking nagawa
Tanggap ko na mali ako
wag sanang magtampo
..
BINABASA MO ANG
Never Say Die!!
Short StoryMeet the two couple na isa sakanila ay may sakit. Madaming Twist sa buhay.. Pero NEVER SAY DIE ang motto nila in LIFE ..