Never Say Die!!

34: Epilogue

[ Andrew's POV ]

Di ka talaga pwedeng mabuhay ng walang problema. Di ka pwedeng magmahal ng di nasasaktan. Dahil kung di ka masasaktan di mo matututunan ang totoong ibigsabihin ng TAONG TUNAY NA NAGMAMAHALAN.

[ Jenny's POV ]

Ngayon masaya kaming nagse-celebrate ng bakasyon ni Andrew, di man namin alam na gusto namin ang isa't isa nung una, pinagtagpo parin talaga kami ng tadhana para malaman ang nadarama para sa isa't isa.

[ Kurt's POV ]

Tinago ko ang nararamdaman ko para kay Prey, sinundan ko siya sa paaralan kung san siya nag-aaral, nagpanggap ako bilang Justin, nagkaproblema saaming dalawa at may di magandang panaginip ang nagpakita, madami mang pagsubok o problema matatapos parin ito sa salitang MAHAL KO PARIN SIYA.

[ Prey's POV ]

Sa kwentong ito, alam kong di masyado maganda ang pangyayari, lalo na't madaming di magandang nangyari. May nakakagawa ng mga tangang bagay . Ganun naman talaga diba? Nakakagawa tayo ng mga Tangang Bagay para lang sa taong minamahal natin ng Tunay. Madami man ang dumating na trials di parin kami sumuko, at pinanindigan ang salitang, NEVER SAY DIE !!

The end..

---//

A/N: hi guys. Tapos ko na! Bitin ba? Don't worry may kadugtong pa yan, pansin niyo naman na walang POV sina Lea at Sandra diba? Yung POV po kasi nila nasa new story ko na suggested by one of my reader. Sana suportohan niyo yun katulad ng pagsuporta niyo dito.

Ughmm. Nagpapasalamat ako sa lahat ng sumubaybay ng medyo magulong story na toh, salamat sa mga nagko-comment at nagbo-vote, sana ipagpatuloy niyo pa ang suporta sa susunod ko na story,.

Thank you din sa mga silent readers ko. And I hope nag-enjoy kayo. Sana sa kadugtong neto may magcomment na para malaman ko yung reactions niyo.

Nga pala yung kadugtong nito, ang title nun ay: UNTITLED STORY,

Salamat talaga. Yun lang..

I LOVE YOU ALL <3 muaahh :* ^__^