ချစ်ခင်ပွန်း ( ဘာသာပြန် )

အပိုင္း ၁၇ ( Phoenix Man )

Extra - အိမ္ျပန္ျခင္း

ပထမဆုံးေသာစျႏၵမာသ*၏ ခုႏွစ္ရက္ေျမာက္ေန႔၊ ယန္မိသားစုေနထိုင္ရာ ေတာင္ေပၚ႐ြာငယ္ေလး။

ႏွစ္သစ္ကူးဆိုေတာ့ အျပင္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့လူေတြက တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ႐ြာကို ျပန္လာၾကသည္။

လူတစ္ေယာက္အတြက္ မ်က္ႏွာဟာ အေရးႀကီးဆုံးပါပဲ။ အကယ္၍ သူတို႔သာ အျပင္မွာ ေကာင္းေကာင္းေနေနရတယ္ဆိုရင္ သူတို႔က ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာျဖင့္ အိမ္ျပန္လာကာ မ်က္ႏွာျပႂကြားဝါရမည္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ သူတို႔ အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲခ်မ္းသာပါေစ အဓိပၸာယ္မရွိဘူး။

အနည္းဆုံးေတာ့ ဒီ႐ြာက လူအမ်ားစု ဒီလိုေတြးၾကတာပဲ။

ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕လူေတြက အျပင္မွာ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ေတြပဲ စားရရင္ေတာင္ သူတို႔ခမ်ာ အထုပ္လိုက္ ပိုက္ဆံစုၿပီး ႏွစ္သစ္ကူးမွာ ႂကြားဝါဖို႔ ႐ြာျပန္ရသည္။

ဒီဘက္ေႏွာင္းပိုင္းေခတ္မ်ား၌ ႐ြာတြင္ လူမ်ား နည္းသည္ထက္ နည္းလာသည္။ အၿမဲလိုလို ႐ြာမွာေနသည့္လူမ်ားက သက္ႀကီး႐ြယ္အိုမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္သစ္ကူးဆိုရင္ေတာ့ သက္ဝင္လႈပ္ရွားမႈေလးရွိလာကာ ျပန္ၿပီးစည္ကားလာသည္။ ႐ြာသူႀကီးက်န္း ဖြင့္ထားသည့္ ႐ြာထိပ္က ဆိုင္ငယ္ေလးမွာ သြားလိုက္၊လာလိုက္ျဖင့္ ပစၥည္းလာဝယ္သည့္သူမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနသည္။ ႐ြာထဲက ကေလးမ်ားသည္ သူတို႔မုန႔္ဖိုးႏွင့္ သေရစာမုန႔္မ်ား၊ ေျဗာက္အိုးမ်ားႏွင့္ မီးရႉးမီးပန္းမ်ား လာေရာက္ဝယ္ယူၾကၿပီး ႐ြာထဲက ေယာက္်ားမ်ားကေတာ့ ဝိုင္ႏွင့္ဖဲကတ္မ်ား လာဝယ္ၾကကာ ႐ြာသူမ်ားက လိုအပ္ေသာ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္မ်ားႏွင့္ ေန႔စဥ္သုံးပစၥည္းမ်ားကို လာဝယ္ၾကသည္။

သက္တမ္းလြန္ သေရစာမုန႔္မ်ား ဝယ္ယူမိသူမ်ားကေတာ့ မေက်နပ္ေၾကာင္းကို ဆိုင္တံခါးဝအထိ ရံဖန္ရံခါ လာေျပာတတ္ၾက၏။

အိုေဟာင္းေနေသာ ဆိုင္ငယ္ေလးက ယခင္ႏွစ္မ်ားကဲ့သို႔ အသက္ဝင္ေနသည္။

မၾကာေသးမီႏွစ္မ်ားအတြင္း လူတိုင္းက ဆိုင္မွာ စကားေျပာဖို႔စုေဝးၾကၿပီး သူတို႔က အေၾကာင္းအရာ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုကို ေသခ်ာေပါက္ ေျပာၾကလိမ့္မည္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ယန္မိသားစုက ေျခ‌ဆြံ႕လူႀကီး၏ အႀကီးဆုံးသား၊ ယန္က်င္းဇီပါပဲ။