ချစ်ခင်ပွန်း ( ဘာသာပြန် )

အပိုင္း ၇၉ ( Little White Face 7 )

ယန္က်င္းဇီသည္ သိုေလွာင္႐ုံမွ ပစၥည္းမ်ားစြာကို ေ႐ြးယူလာသည္။ က်ိဳးဝမ္ရွိူ႔သည္ ၎တို႔ကို အထုပ္တစ္ထုပ္ထဲတြင္ ထုပ္ပိုးၿပီး သူ႔အတြက္ တိတ္တဆိတ္ ကူညီသယ္ေပးကာ သူ ကိုင္ရန္အတြက္ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ အထုပ္ေသးတစ္ထုပ္ကိုသာ ခ်န္ရစ္ထားသည္။

ယန္က်င္းဇီသည္ ေနာက္ထပ္ ခ်ိဳသာေသာ စကားအနည္းငယ္ကို ေျပာ၍ က်ိဳးဝမ္ရွိူ႔ကို ေက်းဇူးတင္လိုက္သည္။

က်ိဳးဝမ္ရွိူ႔သည္ သယ္ေဆာင္ထားေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ မေလးပင္ေတာ့ဟု ႐ုတ္တရက္ ခံစားလိုက္ရသည္။

သူတို႔ႏွစ္ဦး သိုေလွာင္႐ုံထဲမွ ပစၥည္းအထုပ္ႀကီးငယ္မ်ားႏွင့္ ထြက္လာေသာအခါ လူတခ်ိဳ႕၏ မ်က္ဝန္းမ်ားမွာ အားက်မႈေၾကာင့္ နီရဲသြားၾကသည္။

မူလပိုင္ရွင္သည္ အတိတ္ကာလတြင္ ပ်င္းရိၿပီး ေလာဘႀကီးေသာ္လည္း သူသည္ ဇြန္ဘီမ်ားႏွင့္ တျခားအရာမ်ားကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာေၾကာင့္ အျပင္သိပ္မထြက္ျဖစ္ဘဲ စားေသာက္ရန္ ကန္တင္းသို႔သာ မၾကာမၾကာ သြားျဖစ္သည္။

က်ိဳးဝမ္ရွိူ႔သည္ ယခုအခါ ဆရာမ်ား၏ အေဆာင္တစ္ခုတြင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိၿပီး ၎တြင္ အေျခစိုက္စခန္း၏ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားအားလုံး ေနထိုင္ေနၾကသည္။ လူတိုင္းသည္ ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္ရွိ မဟာကန္တင္းတြင္သာ စားၾကသည္...

တျခားစကားျဖင့္ဆိုလွ်င္ မူလပိုင္ရွင္သည္ သူစိမ္းမ်ား၏ ေရွ႕တြင္ တကယ့္ကို သြားလာျခင္းမရွိ။

သို႔ေသာ္ ယခု ယန္က်င္းဇီ... သူသည္ ျပန္ေပးဆြဲခံရၿပီး က်ိဳးဝမ္ရွိူ႔က သူ႔ကို ေထာက္ပံ့ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ျပန္ေခၚလာကာ သူက သိုေလွာင္႐ုံသို႔ သြား၍ ပစၥည္းမ်ားကို ရလာသည္...

လူမည္မွ် သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္ေနၾကမွန္း မေသခ်ာေခ်။

အေျခစိုက္စခန္း လုံၿခဳံေရး ဝတ္စုံဝတ္ထားသည့္ လူတစ္ဦးသည္ က်ိဳးဝမ္ရွိူ႔ထံသို႔ ေရာက္လာၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္စြာ ေျပာသည္။ " ဥကၠဌ၊ ငါတို႔ရဲ႕ အေျခစိုက္စခန္း ပထမဆုံး စတည္ေထာင္တုန္းက အလုပ္မလုပ္တဲ့ လူမွာ စားစရာ မရွိဘူးလို႔ မင္း ေျပာခဲ့တယ္။ အခု မင္းက မင္းရဲ႕စကားကို မတည္ေတာ့တာလား? "