🚫 𝘽𝙇𝘼𝘾𝙆 𝙍𝙊𝙎𝙀 🚫 (By Emyy) [ ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇ ] ✔️

04 CHAPTER

________ 🖤🌹 ________
____________________________________

නැවතත් සෙමී...ජන්ග්කුක් ළඟට ආවේ,
තමන්ගේ පෞද්ගලික හැඟීම් රාජකාරි ජිවිතයට අඳාල නැහැ කියලා සිතට දැඩි ලෙස මතක් කරමින්.

" මිස්ටර් ජන්ග්කුක් ....කොහොමද ඔයාට මේ ඇක්සිඩන්ට් එක වුණේ ."

සෙමී, බොහෝ ඉවසීමෙන් ප්‍රශ්න කලෙත්..
ජන්ග්කුක් උත්තර දුන්නෙත්....
සෙමී, ජන්ග්කුක් ගැන දැනෙන නොපහන් සිතුවිලි පාලනය කරගනිමින් වගේම.... ජන්ග්කුක්,... සෙමී ගැන දැනෙන කෝප සිතුවිලි පාලනය කරගනිමින්...

ඉන්පසු සෙමී, ජන්ග්කුක්ට පෙනෙන්නට නොසිටි තරම්... ජන්ග්කුක් ගේ සියලු දේවල්
වෙනත් වෛද්‍යවරයකුට පැවරු සෙමී ...ඊළඟ දින උදෑසන ඩියුටිය ඉවර වු පසු නිවස බලා ගියේ...නැවතත් රාත්‍රි ඩියුටියට එන්න තිබු නිසාමයි.
____________________________________________

රාත්‍රි ඩියුටියට පැමිණි සෙමී, රෝහල් වාට්ටුවේ මාධ්‍යයේ ඇති මේසයේ අසුන් ගත්තේ ...තවත් වෛද්‍යවරියක් සමඟයි.

හවස ඩිස්චාර්ජ් කල රෝගින්ගේ කාඩ්පත් දෙදෙනා එක්ව ලහි ලිව්වේ එදින බොහෝ රෝගින් සංඛ්‍යාවක් ඩිස්චාර්ජ් කර තිබු නිසාමයි

තමන් ලියන කාඩ්පතට අදාල රෝගියාට කතා කර අවශ්‍ය උපදෙස්දී රෝගියාව යැවීම සාමාන්‍ය පිළිවෙතයි. සෙමී ලියන්න ගත් කාඩ්පතේ නම බැලුවිට ඇයට දැනුනේ පුදුමයක්....

" ජියෝන් ජන්ග්කුක් "

" මේ පොඩි තුවාලයට , මේයා මොකද හවස් වෙනකම් හිටියේ..."

" ගායල්....බෙඩ් නම්බර් 9 ඉන්න පේශන්ට්ව ඇයි තාම ඩිස්චාර්ජ් කලේ නැත්තේ..."

" අර ඔළුව ඉන්ජර්ඩ් වුණු පේශන්ට්ද ?"

" ඔව් ...එයා තමයි...."

"ඒ...මනුස්සයානම් මහා විකාරයක් ....උදේ මමයි එයාව බැලුවේ...කෑම මොකුත් කන්න එපා අට වෙනකොට තියටර් දානවා කිව්වම....මේ මනුස්සයා රාමෙන් එකක් කාලා
ඊටපස්සේ 2 ට තියටර් දැම්මේ .."

" ඔයාම එයාව චෙක් කරලා ඩිස්චාර්ජ් කරන්න ..."

සෙමී කිව්වේ තමන්ගේ අතේ තියෙන කාඩ්පත ගායල්ට දෙන ගමන්..