🚫 𝘽𝙇𝘼𝘾𝙆 𝙍𝙊𝙎𝙀 🚫 (By Emyy) [ ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇ ] ✔️

06 CHAPTER

________ 🖤🌹 _________
_____________________________________

එකදිගට පැය තිස් හයක්ම වැඩ කල සෙමී රෝහලින් පිටවුණේ ඇවිදින මළමිනියක් ගානට... මුළු රෑම හිටියේ ලේබර් රූම් එකේ.

රෑ පුරාම කලේ...ඒ පැත්තට මේ පැත්තට ඇවිද ඇවිද...බබාව ඩිලිවරි කරන අම්මලා ළඟට ගිය එකයි. සෙමීට එක විනාඩියක විවේකයක්වත් ලැබුණේ නැහැ ...කෙටි නින්දකටවත්.

සෙමීට දැනුනේ සිතුවිලි ගලා එන්නේ නැති තරමට හිස වෙහෙසකරයි...හිරි වැටිලා වගේ. වෙනදට හොස්පිට්ල් ගේට් එකෙන් එළියට එන්න පෙර ජන්ග්කුක් ඉන්නවාද කියලා බැලුවත්...අද ඒ ගැන ගේට් එකෙන් එළියට ඇවිත් අඩි කිහිපයක් එනතෙක්ම මතක් වුණේවත් නැතිතරම්......

හැමදාමත් හොස්පිට්ල් එක පිටුපස පාර පාළුයි....
බිම බලාගෙන ඇවිදගෙන ආව සෙමී එකවර හිස උස්සලා බැලුවේ..
කවුරුන් හෝ තමන් ඉදිරියට එනබව දැනිලයි. ඒත් එක්කම සෙමී එකවර නතරවුණේ ...තවත් අඩියක් ඉස්සරහට තියන්න බැරිතරමටම හිත භියපත් වෙද්දී....

ජන්ග්කුක් ...දෑත් දෙකත් පිටුපසට කරන් හෙමිහිට සෙමී ඉදිරියටම ඇවිදගෙන එනවා. කළු පැහැ කළිසම, කළු පැහැ ශර්ට් එක හා අවි කන්නාඩියෙන් සැරසි සිටිය ජන්ග්කුක් කඩවසම්ව හිටියත් සෙමීට පෙනුණේ භයංකාර පෙනුමක්

ජන්ග්කුක්, සෙමී ගේ භියපත් පෙනුම දුටුවත් ඉදිරියටම ගියේ..තමන්ව දකින හැම
මොහොතකම සෙමී ගේ මුහුණේ ඉරියව්
භියපත් බවක් ගන්න බව දන්න නිසාමයි...

සෙමී ඉදිරියටම ගිය ජන්ග්කුක්, පිටුපසට කරන් හිටිය අත දිගු කර දුන්නේ #රෝස මල් පොකුරක්......
___________________________________

ජන්ග්කුක් තමන් දිහාට ඇවිදගෙන එන අඩියක් අඩියක් ගානේ සෙමීට දැනුනේ තමන්ගේ හුස්ම හිරවෙනවා වගේ හැඟීමක්... සෙමීට දැනුන එකම දෙය...තමන්ගේ අවසනය අතළඟයි කියලා විතරයි. තමන් ළඟටම ඇවිත් නතරවුණ ජන්ග්කුක් දිහා සෙමී බලන් හිටියේ හිසත් ඔසවාගෙන....

" ගුඩ් මොර්නින් සෙමී ......ම්....මේක ඔයාට..."

භියපත් දෑස් සෙමී ගෙන ගියේ ජන්ග්කුක්  තමන්ට දිගු කරේ මොනවද කියලා බලන්න.
ඒ දැක්ක දෙයින්.... සෙමීට දැනුනේ දැනටමත් ජන්ග්කුක්ට භියේ අඩපණ වෙලා තියෙන සිරුර මෙතැනම මැරිලා වැටෙයි වගේ හැඟීමක්........