အပိုင်း(6)uni+zawgyi

6.7K 437 55
                                        

"ဟင့် "

ပိုင်စ်ိုးလင်းတစ်ယောက် သူ့ကိုကိုဆူတာကို မငိုဘူးလို့ကြိတ်ကာ တင်းခံထားသော်လည်း  ရင်ထဲကို လှိုက်ဖိုတက်လာသော ခံစားချက်တွေကို မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ  မျက်ရည်ကျမိပြန်လေသည်။

သူ့ရှေ့က ရှိက်သံထွက်နေ​သော ပိုင်စိုးလင်း ကိုကြည့်ပြီး အောင်ကျော်ကျော် တစ်​ယောက် ဆက်ပြီးမပြောတော့ဘဲ သက်ပြင်းချလိုက်ကာ  ပိုင်စိုးလင်း လက်ကို ဆွဲကာ သူ့နားနေခန်းထဲကို ခေါ်သွားလေ၏ ။

" ကိုကို  "

နားနေခန်းထဲရောက်တော့ အောင်ကျော်ကျော် တစ်​ယောက် ပိုင်စိုးလင်း ကိုရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာတင်းကျပ်အောင်ဖက်ထားလိုက်တော့သည်။

" baby ကိုက်ိုတောင်းပန်ပါတယ်နော် နောက်တစ်ခါ လေ ကိုကို baby ကိုမဆူတော့ဘူးနော် "

ပိုင်စိုးလင်း တစ်​ယောက် သူ့ကိုတင်းကျပ်အောင်ဖက်ထားပြီး တောင်းပန်နေသော ကိုကို ကိုသူစိတ်မဆိုးရက်ပေ။

" ဟင့် ကိုက်ိုတစ်ကယ်ပြောတာနော် နောက်တစ်ခါဆူရင်
စိတ်ကောက်မှာနော် "

" ဟုတ် ပါပြီးဗျာ "

အခန်းငယ်လေးထဲက အဖြူရောင်လောကုတ်ဝတ်ဆင်ထားသော ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်ရနံ့လေးတွေက လေထုထဲကို ချိူမြိန်သွားကာနေလေတော့၏ ။

တစ်ဖက်မှာတော့  အခါးသတ်တွေ ရောယှက်နေတဲ့ လေထုကြီးကို ခေါင်ခိုက်မဟာ တစ်ယောက် ရှုရှိက်နေရလေသည် ။

ဘယ်လိုလုပ်မှ မင်း​မြတ်ကုဋေကုဋာရဲ့ အချစ်ကိုသူရမည်နည်း ။

သို့ပေမဲ့လည်း ခေါင်ခိုက်မဟာ ဟာလွယ်လွယ်ကလေး နဲ့
လက်လျှော့တတ်သူမဟုတ်ပေ။

အခုလည်း ပါးဖောင်းဖောင်းလေး​ဖြင့် တစ်ညက်ညက်ဝါးကာ စားနေသော မင်းမြတ်ကုဋေကုဋာ ရဲ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ ကြည်နူးနေရပြန်လေ၏ ။

" ကလေး ထမင်းစားနေတာလား "

" မဟုတ်ဘူး ကျွန်တော်ရေသောက်နေတာ "

ထမင်းစားနေတာကို ရေသောက်နေတာလို့ ပြောလိုက်တဲ့
မင်းမြတ်ကုဋေကုဋာ ကြောင့် ခေါင်ခိုက်မဟာ တို့ နားလည်လိုက်ပါပြီး ဒီကောင်လေး သူ့ကို အရွဲတိုက်နေတယ်ဆိုတာ။

ခေါင်ခေါ်ဆောင်ရာ လိုက်ခဲ့မယ်Où les histoires vivent. Découvrez maintenant