Challenges of being a senior sibling [BL] [Tamamlandı]

14.Bölüm

Önceki bölüm

Mert, biraz düşündü. Burada uzun bir süre kalacağını düşündü. Bir çok planı şimdiden hazırlamıştı. Öncelikle ortamı hazırlamalıydı.

-Arkadaşlarım bana sinsi yavşak derken haklılardı sanırım. Eh, devir kötü kolla götü demiş atalarımız.
.
.
.
.
.
Mert, öncelikle kalacak bir yer almayı düşündü. Elbette ilk hedefi herkesin düşümdüğünün aksine kötü bir evdi. Ne kadar kötü bir evde kalırsa o kadar acınacak biri gibi görünürdü.

Bunlar hep ters psikoloji idi.

İnsanların ya da şeytanların doğası gereği kibirli varlıklardı ve lüksü severlerdi. Melekler ise oldukça sade ve mülayim bir hayat tarzı yaşamayı isterlerlerdi.

Mert de bir melek olarak kötü bir evde sade bir hayat yaşayacaktı. Elbette kendisine ait bir odayı düzgün bir şekilde düzenleyecekti. Bir aptal değildi sonucta.

Hem karakterine ve hem de melek ırkına uygun şekilde davranacaktı. Bu tuhaf bir karışım gibiydi.

Irkı Melek olsa da şeytandan farksız olduğu söylenebilirdi.

Mert, ara sokaklardan birine girdi. Kesinlikle buralarda bir yerlerde yıkılmış eski bir ev olurdu. Biraz araştırma yaptıktan sonra şehrin en dibinde, ıssız sokakta bir ev buldu.

Evin dışı son demlerini yaşıyormuş gibi görünüyordu. Mert içeri girdiğinde burasının ayyaşlar, dilenciler ve sokak çocukları için bir yer olduğunu gördü.

İçeride ki pis kokulu adamlar ve çocuklar ters bir şekilde Mert'e baktılar. Ayyaşlardan biri çöktüğü yerden kalktı ve konuştu.

-Vay vay bir güzellik gelmiş. Tüm paranı sökül. Yoksa seni burada...

Mert, bu üçüncü hatta dördüncü sınıf kötü adam konuşmasını umursamadı. Tatlı bir şekilde gülümsedi ve kanatlarını açıp konuştu.

-Sizler oldukça zavallı bir hayat sürdünüz. Sizin için üzülüyorum. Sizleri kurtaracağım. Tanrı tarafından seçildiniz ve kurtuluşunuz olarak geldim. Bana inanın!

Mert, o filimlerde gördüğü saçma konuşmayı yaptı. Tanrıdan gelen bir kurtarıcı gibi görünüyordu. Güzelliği ve bembeyaz saf kanatları herkesi büyülemişti.

Adamlar ve çocuklar bir anda yerde secde ettiler. Mert'e büyülenmiş gibi bakıyorlardı.

-Bu adamların zeka seviyesi de yerlerde amk. Ben bunları kolayca kullanırım!

-Artık kötülük yapmayacaksınız. Sizler doğru yola gireceksiniz. İlk işiniz, burasını yaşanabilir bir hale getirmek olacak. Bu hayırlı görevde kimler yer alacak?

Mert, kanatlarını daha çok açmıştı. Melek ırkına ait saflık ve güzellik yayıyordu. Bunu da bilerek yapıyordu.

Adamlar, hızla ayağa kalktılar ve konuştular.

-Sen göklerden gelen bir melek misin? Bize yardım et! Yalvarıyoruz!

-Çok açız! Bize yardım et melek!

Mert, gözlerini devirdi. Daha az önce saçmalıklar söyleyen onlar değil miydi?

-Neyse bunlar benim kuklalarım olacak. Bir gün gerçekten de çarpılacağım. Vay anasını sayın seyirciler!

-Size yardım edeceğim. Biriniz gelsin. Yemek yapacağım. Sizleri meleklere özel yemeklerle besleyeceğim. Kurtuluş sizi buldu!

Çocuklar bir anda birbirlerini itmeye başladılar. Herkes Mert'in daha yakınına geliyorlardı. Bir kurtuluş onları bulmuştu.