18.Bölüm

609 45 0
                                    

Çığlık attığımda etraf sallandı ve vücudum parlamağa başladı. Çok garipti kollarıma baktığımda çok güzel gözüküyorlardı. Çok hayranlık bırakıcı bir şeydi. 

Sarsıntı durduktan sonra büyü kitabını alıp çıkardım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sarsıntı durduktan sonra büyü kitabını alıp çıkardım. Herhangi bir sayfayı açtım, derin bir nefes alıp parmaklarımı gezdirdim sayfada. Satır başına gelince sesli bir şekilde okumaya başladım. 

"Sebagai penguasa empat unsur, saya menyeru kepada anda, unsur saya, taat kepada saya sekuat tenaga anda. (Dört elementin efendisi olarak sizi çağrıyorum elementlerim bana en güçlü haliniz ile ittat edin)"

Etrafımda rüzgar oluşmaya başlamıştı, Yerlerden bitkiler çıkıyordu, bastığım yerlerden ateş ve son olarak da omuzlarımın üzerinde su vardı.

Bruce" Tamam bu kadar yeterli Iris "

Keşke dediğiniz zaman yok edebilseydim ama olmuyor işte. Deniyorum ama hiç biri yok olmuyordu. 

Bruce "Iris yeterli dedim"

" SENİN YETERLİ DEMEN İLE YOK OLMUYOR BUNLAR"

Bruce "Sakin ol Iris ve derin derin nefesler al"

"ORADAN SÖYLEMEİ KOLAY "

Kafamda onca ses vardı... Çok fazla ses vardı dayanılmaz bir sesti. Yardım çığlıklarıydı hepsi, susmuyorlardı. Kafamı ellerimin arasına alıp kulağımı kapattım. Direniyordum ama çok ses vardı. Dizlerimin üstüne çöktüğüm sırada çok güçlü bir çığlık attım. 

Gözlerimi açtığımda etrafımı kara bir duman kaplamıştı ve dumanların içinde kara bir silüet vardı. Üstüme doğru geliyordu silüet. 

Geri çekilmeye çalışıyordum ama hareket edemiyordum. 

" KİMSİN SEN" diye bağırdığımda önüme bir taş koydu ve konuşmaya başladı. 

" Bu taşı iyi sakla ilerde çok taş göreceksin ama hepsini bu taş sayesinde yok edeceksiniz " dedi ve yok oldu. Ne demek istediğini anlamamıştım.

Taşı elime aldığımda etrafımdaki her şeye son ermişti ve taş parlamağa başlamıştı. Elimi yere koyup kalkmaya çalıştım ama bu girişimlerim başarısız oldu çünkü başım dönmeye başlamıştı.

Sonrasın da herkesin bir sonsuza dek gömüleceği karanlığa ben bir süreliğine gömülüyordum. 

𝐻𝑎𝑡𝑎Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin