12

13.3K 902 140
                                    

Röntgenci: Sonunda amk.

Röntgenci: Bir an hiç kaldırmayacaksın sandım.

Röntgenci: Bu yapılır mı bana bee.

Deniz: Kusura bakma ya.

Deniz: Unutmuşum ben engellediğimi.

Röntgenci: Cidden mi?

Deniz: Öyle.

Röntgenci: Siktir lan unutulmuş olmak koydu. //gönderilmedi

Röntgenci: Sorun yok.

Deniz: Peki.

Röntgenci: Neyse ders başlayacak birazdan.

Röntgenci: Görüşürüz.

Deniz: İlk kez yavrum demedi. //gönderilmedi

Deniz: Görüşürüz.

Görüldü

----------

Telefonumun ekranını kapatarak elimde çevirmeye başladım. Şakasına engellemiştim ve sonradan engeli kaldırmak tamamen aklımdan çıkmıştı ama sanırım bunu söylememem gerekiyordu.

Bana belli etmemeye çalışsa da kırıldığını anlamıştım. 

Ah salak kafam. Ne diye söylüyorsam unuttuğumu. İnsanların benim yüzümden, kırılıp üzülmesinden nefret ediyordum. Ama röntgenciyi kırmıştım.

Gönlünü almayı aklıma not ederek etrafıma bakınmaya başladım. Acaba hangisiydi röntgenci. Ya da burada mıydı? 

Röntgencinin sesini duyduktan sonra onu bulmak umuduyla amfide sürekli konuşanları dinliyordum. Olurda onun sesini duyarım diye. Saçmaydı ama yapıyordum.

Çünkü neden yapmayayım.

Hem umut fakirin ekmeği değil mi? 

''Lan Barın kalksana. Hoca gelecek şimdi.'' yakınımdan gelen sesle onları dinlemeye başladım. Yapacak bir işimde yoktu zaten.

''Sikerim hocasını banane amk uyuyacağım.'' tanıdık gelen sesle mutlulukla gülümsedim. İşte seni buldum röntgenci efendi. Demek ismin Barın ha.

Sesin geldiği yöne doğru kafamı çevirdim. Röntgenci arkası bana dönük olacak şekilde kapüşonunu kafasına çekmiş sıranın üstünde yatıyordu.

Bu ne kapüşonun sevdası olm. 

Yanındaki arkadaşı kalkmayacağını anlayıp kaldırmaktan vazgeçmiş olacak ki telefonunu alarak oynamaya başlamıştı.

Bu da mı gol değil bee.

Neyse arada dönüp bakarım belki görebilirdim yüzünü.

--------

Derste kaç kere arkamı dönük baksam her bakışımda pozisyonu aynıydı. Arkası dönük uyuyordu.

''Bugünlük bu kadar yeter arkadaşlar. Beni dinlediğiniz için teşekkürler. İyi günler.'' hoca eşyalarını toplamaya başlayınca bende defterimi ve kalemimi çantama atıp arkamı döndüm.

Ama gitmişti. Bu ne hız amına koyayım. Hem uyumuyor muydun sen? Nasıl ben çantamı toplayana kadar uyandın ve gittin.

Sikeyim böyle işi ama ben.

---------

Selam çukulatalarım.. Nasıldı bölüm, beğendiniz mi? Hepinizi kocaman öpüyorum :**

Fikirleri alayım..

Gökkuşağını ve Beren reisi sevin..

Röntgenci bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin