Victory Is My Second Name

3

Toewijding aan pinkcushion voor haar mooie cover! Covers etc kun je altijd sturen naar >> wattpadmahonestyle14@hotmail.com
enjoy the chapter

----

De volgende morgen werd ik vroeg wakker, in tegen stelling tot gister was ik niet te laat. Het werd vandaag weer warm, dus besloot ik maar om een lange blauwe jeans aan te doen en daarboven een wit blousje. Ik nam het samen met een handdoek mee de douche in.

Tien minuten later kwam ik eruit, mijn haren waren nog nat, maar dat gaf niet, de zon scheen dus het zou snel droog worden. Ik pakte me tas mee, en liep naar beneden om te ontbijten. Het bestond uit yoghurt, met aardbeien en bananen stukjes. Ik nam er na nog een kleine ontbijt koek bij, en dronk mijn beker met melk leeg. Mijn ouders waren vandaag al vroeg naar hun werk, dat betekende dus met de bus. Tenzij Chase me mee nam, wat hij toch niet zou doen. Ik trok mijn leren jasje aan, en mijn all-stars.

Het was in de bus helemaal niet zo druk, waarschijnlijk waren de meeste met de auto. Hun eigen auto. Ik moest nodig mijn rijbewijs halen, alleen ik had er nog niet genoeg geld voor. Ik gromde lichtjes in mezelf toen ik Chase's auto voorbij zag rijden. Asshole. Hij neemt me nooit mee.

Toen ik op school arriveerde was het behoorlijk vroeg. Ik vroeg me af waar Dana was, ik had haar gister niet gezien. Dana was mijn beste vriendin, ze had een grote mond en deelde graag met andere hoe ze over iets of iemand dacht. Ze stond ook bekendt om de fashion queen van school. Ik gaf toe, ik was jaloers op haar outfits. Ze had een mooi figuur. Ze was wel populair op school, maar daar merkte ze weinig van op, of ze deed maar alsof omdat ze niet in de belangstelling wilde staan. Ik vroeg me af hoe haar vakantie was geweest. Mijn vakantie was behoorlijk saai, thuis zitten. Ik dumpte mijn boeken in mijn kluis en ging in de kantine zitten. "Hey," hoorde ik Beckett zeggen. Ik draaide me om, en zag hem achter mijn stoel staan. Ik rolde met mijn ogen, wat wilde hij nou weer? "Ehm hoi?"

Hij schoof een stoel naar achter en ging bij mij aan tafel zitten. "Rebecca, toch?" vroeg hij. Ik keek hem geïrriteerd aan. "Ja, Rebecca." Ik gaf hem een fake glimlach. "Oké Rebecca, ik dacht dus na, ik geef je training." Ik fronste en keek hem aan, hij zou echt niet training aan mij geven. Niet met een bedoeling erachter, maar aan de andere kant ik kon hem tijdens de training een zware blessure geven. Nee, dat was te gemeen. "Oké, wanneer en hoelaat?" vroeg ik. Een training kon nooit kwaad. "Vanavond, 7 uur? Hier op het trainingveld van school."

"7 uur is perfect."

Ik stond op en liep weg. Ik wist niet of ik hem moest vertrouwen, misschien was hij helemaal niet zo slecht? Misschien had hij geen zin om teamcaptain te worden? Wat zeg ik?

Het is Beckett.

Ik viel bijna op de grond toen iemand op mijn rug sprong, Dana. "Ga van mijn rug af!" schreeuwde ik. Ze deed niet wat ik zei, dus begon ik door de gangen te rennen, met Dana op mijn rug. Ik weet dat het er niet uitziet. Ik hoorde haar gillen in mijn oor, man wat kan die meid schreeuwen. Uiteindelijk werd ik gestopt omdat ik tegen iemand aan botste. Het was Chase. Dana viel van mijn rug af. "Grappig dit zusje," zei hij sarcastisch. Ik rechtte mijn rug. "Zij klom op mijn rug, wat moet ik anders doen? Blijven staan totdat ze eraf gaat, no way."

Hij zuchtte. "Anyway, jij staat voorschudt niet ik."

Het maakte me echt niet uit dat ik voorschud stond. Ik keek opzij en inmiddels was Dana al opgestaan. "Dat was echt pijnlijk." Ik stak mijn tong naar haar uit.

De dag was snel voorbij gegaan, en hier zat ik alweer huiswerk te maken. Alweer kon ik me niet concentreren.

Eigenlijk kan ik me nooit concentreren.

Maar dat maakte niet uit. Ik legde mijn pen neer, en staarde naar Brock. "Wat moet ik doen? Wel of niet naar de training gaan?" Brock staarde terug, maar zei en deed niets. Het enigste wat hij deed was groen blijven. "Aan jou heb ik lekker veel," zuchtte ik. Het was psychisch dat ik tegen een plant aan het praten was.

Maar een training met Beckett was ook gestoord.

Mijn alarm ging af, wat betekende dat ik me om moest kleden. Ik kleedde me om in mijn sportkleren en nam de bus. Het was helemaal niet donker buiten, maar het was dan ook nog zomer.

Even later kwam ik er aan, en in de verte zag ik een schaduw al aan het voetballen. Beckett. Ik geef toe; hij kon goed voetballen. Zijn tactiek was slim, hij kon goed dribbelen en was ook behoorlijk snel.

Ik had al die eigenschappen natuurlijk ook.

"Becca, eindelijk," zei hij toen ik aan kwam lopen. Het was van Rose naar Rebecca, en nu van Rebecca naar Becca? Niet dat ik er om gaf. "Oké, dus wat doen we?" vroeg ik. "Wat wil je doen?" vroeg hij. Eigenlijk wilde ik slapen, maar ja dat ging ik hem niet vertellen. "Doe maar eerst opwarmen?" vroeg ik. Tenminste ik deed dat altijd.

Dus zo waren we even later aan het opwarmen. Na dat we daarmee klaar waren gingen we op het doel schieten. "Je bent best goed, maar ik ben beter," grijnsde hij. Ik rolde met mijn ogen, sure. "Laten we gaan afpakken," stelde hij voor. Ik knikte. Hij kreeg als eerst de bal. Oké, concentreer je Rose. Hier kon ik me dan wel weer bij concentreren, maar bij mijn huiswerk niet. Hij bewoog met de bal van links, en toen naar rechts. Net dat ik de bal had afgepakt voelde ik een harde trap tegen mijn scheenbeen. Shit, dit deed pijn. Een hevig brandende gevoel volgde. Dit had hij express gedaan, net één dag voor de selecties! "Verdomme klootzak!" riep ik. "Ik doe wat het beste is voor ons allebei."

En met die woorden verliet hij het veld, en liet me alleen achter.

----

Willen jullie please voten en commenten?

Ily x