Lees a/n op het einde.
Elliott was bij mij thuis gebleven, en we praatten over van alles en nog wat. Ik was erg blij dat het weer goed was, maar over Jessica vragen durfde ik nog niet te vragen. Ik was bang dat hij weer boos zou worden, maar ik ben toch zijn beste vriendin dus dat zou toch niet erg zijn? Ik had het recht om te weten wie zijn vriendin was .. ookal was dat Jessica, Beckett's verdomde stiefzus. Ik speelde wat met mijn vingers, oké, als de eerst volgende auto die door mijn straat rijd wit is dan ga ik het vragen. ,,Wat doe je?" vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op, ik wist het zelf ook niet precies. Toen ik een auto hoorde rijden keek ik op, shit het was een witte. Natuurlijk was hij wit, tegenwoordig zijn alle auto's wit. Oké, dat is niet waar. Ik kon beter voor roze gaan, niemand heeft een roze auto. ,,Oké ehm, hoe ken je Jessica en wat is ze van je?" Ik vroeg het snel en keek hem aan. Hij keek me verward aan. ,,Zijn dat jouw zaken?" vroeg hij. Ik keek hem serieus aan, was hij serieus? We waren toch vrienden ... tenminste dat dacht ik. Blijkbaar niet. Ik zuchtte, laat dan maar.
Om acht uur 's avonds maakte ik mijn huiswerk van wiskunde, ik begreep er gewoon niks van. Wie heeft het ooit bedacht? Ik hoorde voetstappen de trap opkomen, was het Chase? Ik liep mijn kamer uit, maar moest bijna twee keer kijken of ik het goed had gezien. Was dat Jessica? Nee nee nee, die had toch met Elliott. ,,Rose rot op!" snauwde hij. ,,Ben jij dat meisje van vanmiddag?" vroeg Jessica vol ongeloof. Ik keek haar met samengeknepen ogen aan en knikte langzaam. ,,Hm," zei ze en bestudeerde verveeld haar nagels. ,,Hallo! Zij gaat ook al met iemand anders!" siste ik naar Chase. Hij trok zijn wenkbrauwen op. ,,Juist, ga alsjeblieft terug naar je dode plant." Blijkbaar wekte dit Jessica's aandacht want ze moest er persé een opmerking over maken. ,,Planten! Die zijn zo suf!"
Ik wilde haar eigenlijk bespringen, en haar haren eraf knippen. Maar dat deed ik niet. ,,Planten zijn niet suf, ze zijn mooi. En wij als mensen hebben planten hard nodig!"
Ze lachte spottend. ,,Oh ja? Voor wat dan? Zeker om onze laatste levensjaren mee door te brengen."
Mijn geduld was echt op en ik had de neiging om haar van de trap af te duwen, dat deed ik ook bijna tot dat iemand genaamd Chase het moment verpeste. ,,Rose ga een vriend zoeken en laat ons met rust."
Hij duwde me aan de kant en liep samen met Jessica regelrecht zijn kamer in, waarna hij die met een klap dicht duwde. Het boeide me niet met wie Chase thuis kwam, maar niet met Jessica. Dit moest Elliott weten. Ik sprinte mijn kamer in en belde hem gelijk. Ik keek ondertussen mijn kamer rond die erg rommelig was. Ik schopte al mijn vieze kleren naar een kant, die zou ik later wel in de wasmand stoppen. Hij nam eindelijk op. ,,Rose, ja?" vroeg hij. ,,Elliott! Jessica is hier met mijn broer."
Het bleef even stil. ,,Ja dus?" vroeg hij. ,,Nou ik dacht dat jij misschien met Jessica had.."
,,Bemoei je niet overal mee, dag Rose."
En hij hing op. Ik wilde hem alleen maar waarschuwen, die Jessica is niet te vertrouwen. Of bemoeide ik me echt met alles?Het was dinsdag. Dinsdag haatte ik, gewoon omdat het dinsdag was en ik naar school moest. En training had, ik had helemaal geen zin in al die vragen. Ik zou gewoon simpel zeggen dat ik ziek was, klaar. Ik stopte mijn boeken in mijn tas en liep naar beneden om te ontbijten. Ik at een boterham met jam en dronk een glas melk. Want melk was zogezegd gezond. Chase kwam ook naar beneden en ging zwijgend aan tafel zitten. ,,Chase wil je me vandaag brengen?" vroeg ik. Niet dat ik zou verwachten dat hij me zou brengen, want dat deed hij nooit. Écht nooit. ,,Oké."
Mijn hoofd schoot omhoog. Zei hij nou oké? Vreugde drong mijn lichaam binnen. Ik klapte in mijn handen. ,,Thanks!"
Nu hoefde ik niet met de bus, ik haat de bus. Ik appte Dana nog dat ik met de auto ging, dus dat ik niet bij haar in de bus zat.Een kwartier later zat ik in de auto bij Chase. ,,Waarom mag ik nu wel meerijden?" vroeg ik nieuwsgierig. Hij zuchtte geïrriteerd. ,,Stel niet zo veel vragen."
Ik keek hem verward aan. ,,Het was maar één vraag."Gelukkig was ik snel op school. Niet dat dát leuk was, maar beter dan bij Chase in de auto zitten. Punt één; zijn muzieksmaak is om te kotsen, punt twee; hij praat niet tegen me en punt drie; hij rijdt als een gek. Maarja als ik hem zeg dat hij zo gek rijdt, snauwt hij toch weer dat ik niet zoveel moet zeiken en dat ik nog levend ben. Zuchtend schud ik met mijn hoofd en loop school binnen. Een paar meisjes inclusief Jessica komen mijn kant op. Ze kijkt me fel aan. ,,Ik kan wel walgen van je broer!" roept ze. Geschrokken keek ik haar aan, niet omdat ze schreeuwt.
Nee, omdat we iets gemeen hebben.
Ik ben toch wel nieuwsgierig waarom ze van mijn broer walgt. Er zal wel een goede reden zijn, denk ik. Ik weet het eigenlijk niet. ,,Hoezo dan?"
,,Hij stuurt me zomaar het huis uit, omdat hij vindt dat ik te luidruchtig ben!" krijst ze.Ik draai me om met een grijns, dus daarom mocht ik meerijden, omdat ik gisteravond gelijk had. Niet dat ik zei dat ze luidruchtig was, maar je snapt me wel.
Nu mag ik Chase misschien toch een klein beetje.
Een heel heel heel klein beetje.
---
Hay.
Ik wil een aantal dingen zeggen.
Zoals je gemerkt hebt update ik de laatste tijd veel trager, dit komt gewoon omdat ik geen inspiratie en zin heb. Misschien heb ik geen inspiratie omdat ik dagenlang in mijn bed lig, youtube filmpjes kijk en leef op snoep in duizend kleuren verpakking. Anyway, ik wil gewoon niet dat ik me verplicht voel om te schrijven en ik wil er de lol in houden, dus kan ik me ook niet aan een vast schema houden om ten minste een keer per week te updaten. Ook zal het updaten steeerk verminderen als ik weer naar school ga, maar ik zou nooit stoppen! Verwacht 1 a 2 updates in de drie weken.Voor de gene die al naar school moeten : succes!
Voor de gene die nog vakantie hebben: geniet ervan!
En onthoud : we gaan samen door onze verschrikkelijke schoolperiode.
We can do this shit!
JE LEEST
Victory Is My Second Name
RomanceRose (17) wilt teamcaptain worden van het soccerteam van haar school. Alleen één klein probleem dat haar tegen houdt; Beckett. Hij is al een aantal jaar teamcaptain, en die titel geeft hij niet gauw weg. Rose zal er alles aan doen om teamcaptain te...